Όπως έδειξε έρευνα, τα παιδιά προσχολικής ηλικίας με μέτρια ή σοβαρή ιδιοτροπία στο φαγητό έχουν διπλάσια πιθανότητα να εκδηλώσουν συμπτώματα αγχώδους διαταραχής ή κατάθλιψης μέχρι τα 7 τους χρόνια. Τα παιδιά με μέτρια ιδιοτροπία στο φαγητό έχουν επίσης αυξημένη πιθανότητα να εκδηλώσουν διαταραχή διάσπασης της προσοχής και άγχος αποχωρισμού σε σύγκριση με όσα δεν έχουν ιδιοτροπίες στο φαγητό.
Από τα σχεδόν 900 παιδιά ηλικίας 2 έως 5 ετών που συμμετείχαν στην έρευνα, το 3% είχαν σοβαρή ιδιοτροπία και το 18% μέτρια, γράφουν οι ερευνητές στο περιοδικό «Pediatrics».
Με σοβαρή ιδιοτροπία διαγνώστηκαν όσα ήταν εξαιρετικά επιλεκτικά στο φαγητό τους και δεν άντεχαν ούτε καν να βρίσκονται δίπλα σε μερικά φαγητά, ενώ με μέτρια όσα απλώς έτρωγαν πολύ περιορισμένο αριθμό φαγητών.
Από τα υπόλοιπα παιδιά πολλά έτρωγαν τα πάντα και άλλα είχαν «φυσιολογικές» ιδιοτροπίες στο φαγητό, όπως το να μην θέλουν να φάνε τα λαχανικά τους, δήλωσε η Nancy Zucker, τπυ Duke University Medical School.
Τις «φυσιολογικές» ιδιοτροπίες τα παιδιά κατά κανόνα τις ξεπερνούν μεγαλώνοντας, ενώ η μέτρια και η σοβαρή ιδιοτροπία έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να επιμείνουν στο χρόνο, πρόσθεσε.
Συγκρινόμενα με τα παιδιά με «φυσιολογικές» ιδιοτροπίες
Η Zucker τόνισε ότι η σοβαρή ιδιοτροπία στο φαγητό μπορεί να αποτελεί την πρώτη ένδειξη για τον γονιό ότι το παιδί έχει αγχώδη διαταραχή ή κατάθλιψη και για αυτό καλό είναι να ζητούν την συμβουλή ενός ειδικού στην ψυχική υγεία.
Η μέτρια ιδιοτροπία είναι λιγότερο ανησυχητική, αλλά και πάλι μπορεί να δημιουργεί πολλά προβλήματα τις ώρες του φαγητού. Για να αποφευχθεί αυτό, η Zucker συνιστά στους γονείς να προσφέρουν νέες γεύσεις στο παιδί τους διάσπαρτες στιγμές μέσα στη μέρα και όχι στα κύρια γεύματα.
Πηγές:
Pediatrics
{{dname}} - {{date}}
{{body}}
Απάντηση Spam
{{#subcomments}} {{/subcomments}}