Βιταμίνη Β3 και αποβολές

Η λήψη βιταμίνης Β3 μπορεί ενδεχομένως να αποτρέψει τις αποβολές και τις γενετικές βλάβες, υποδεικνύει έρευνα σε 4 οικογένειες και σε ποντικούς.

Ερευνητές του Victor Chang Institute στο Σίδνεϋ ελπίζουν ότι τα οφέλη από την έρευνα καλύπτουν ευρεία ακτίνα, καθώς κάθε χρόνο γεννιούνται 7,9 εκατομμύρια μωρά με γενετικές βλάβες, παγκοσμίως.

Ωστόσο, ειδικός δήλωσε ότι τα ευρήματα δεν μπορούν να μεταφραστούν σε συστάσεις για την κύηση.

Οι ερευνητές ανέλυσαν το DNA τεσσάρων οικογενειών όπου οι μητέρες είχαν υποστεί πολλές αποβολές ή τα μωρά τους είχαν γεννηθεί με πολλές γενετικές βλάβες, όπως προβλήματα στους νεφρούς ή στην καρδιά.

Ανακάλυψαν μεταλλάξεις σε 2 γονίδια που οδήγησαν τα παιδιά να έχουν έλλειψη σημαντικού μορίου -Nicotinamide adenine dinucleotide (NAD)- που επιτρέπει στα κύτταρα να παράγουν ενέργεια και στα όργανα να αναπτύσσονται φυσιολογικά.

Η ερευνήτρια, καθηγήτρια Sally Dunwoodie, αναπαρήγαγε τις μεταλλάξεις σε ποντικούς, αλλά ανακάλυψε ότι θα μπορούσαν να διορθωθούν αν η έγκυος λάμβανε νιασίνη (βιταμίνη Β3).

Πρόσθεσε ότι μπορούν να ενισχυθούν τα επίπεδα NAD και να εμποδιστούν οι αποβολές και οι γενετικές βλάβες. Είναι σπάνιο να βρεθεί ταυτόχρονα αιτία και αποτέλεσμα και η πρόληψη είναι πολύ απλή: Μια βιταμίνη, σημείωσε.

Η ειδικός Dr Katie Morris, του University of Birmingham, δήλωσε ότι αν και συναρπαστική, η ανακάλυψη δεν μπορεί να μεταφραστεί σε συστάσεις για τις εγκύους που μπορεί ενδεχομένως να έχουν έλλειψη της συγκεκριμένης βιταμίνης.

Πρόσθεσε, ότι οι δόσεις που χρησιμοποιήθηκαν στην έρευνα ήταν δεκαπλάσιες από αυτές που συνιστώνται ως συμπληρώματα καθημερινά για γυναίκες.

Δήλωσε ότι οι παρενέργειες αυτής της υψηλής δόσης δεν είναι γνωστές, με τις επιπλοκές εγκυμοσύνης συχνά να συμβαίνουν λόγω πολύπλοκης αλληλεπίδρασης ορισμένων παραγόντων.

Η καθηγήτρια Jean Golding, του University of Bristol, αν και χαρακτηρίζει την έρευνα στερεή προειδοποιεί να μην συμπεράνουμε πολλά από τα ευρήματα, επειδή βασίστηκαν σε γενετικά στοιχεία 4 οικογενειών και ποντικών.

Πηγές:
The New England Journal of Medicine.