H ηπατίτιδα Β, από την οποία σύμφωνα με εκτιμήσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (Π.Ο.Υ) πάσχουν αυτή την στιγμή 257 εκατομμύρια άνθρωποι και τουλάχιστον 887.000 πεθαίνουν ετησίως, ήταν ακόμη και στην λίθινη εποχή ευρέως διαδεδομένη. Αυτό δείχνουν δύο μελέτες που δημοσιεύτηκαν στα περιοδικά “Nature” και “BioRXiv”.
Μετά τον θάνατο το DNA διασπάται σε κομμάτια. Τα περισσότερα κομμάτια διαλύονται, μερικά όμως παραμένουν για εκατοντάδες ή χιλιάδες χρόνια στα κόκκαλα. Από αυτό το πάζλ ανασχηματίζεται όλο το γενετικό υλικό.
Οι γονιδιακές αναλύσεις είναι πολύ ενδιαφέρουσες για τους ιστορικούς, καθώς με την γονιδιακή σύγκριση αναπαριστώνται πρόωρες μεταναστευτικές κινήσεις. Μία ομάδα με επικεφαλής την Eske Willerslev από το Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης αναπαρέστησε πρόσφατα το γενετικό υλικό 137 ανθρώπων που ζούσαν για διάστημα περισσότερο των 4 αιώνων στην ευρασιατική στέππα. Εκεί έλαβαν χώρα κατά την διάρκεια αυτού του χρονικού διαστήματος μεταναστεύσεις Ούνων, Μογγόλων αλλά και Τούρκων, οι οποίες αναπαριστώνται τώρα επαρκώς με τα αντίστοιχα αποτελέσματα στο περιοδικό “Natute”.
Από τις αναλύσεις όμως, οι ερευνητές δεν βρήκαν μόνο το ανθρώπινο DNA, καθώς σε 25 σκελετούς βρέθηκε επίσης DNA του ιού της ηπατίτιδας Β. Σε 12 από αυτούς μάλιστα, έγινε δυνατή η αναπαράσταση του συνολικού γενετήσιου υλικού των ιών. Ο παλαιότερος μολυσμένος με τον ιό σκελετός ήταν ηλικίας 4.500 χρόνων. Προέρχεται από έναν άνθρωπο που έζησε στην νεότερη λίθινη εποχή.
Πορόμοιες ανακαλύψεις έκανε και η επιστημονική ομάδα με επικεφαλής τον Johannes Krause από το Ινστιτούτο Μαx - Planck για την ανθρώπινη ιστορία στο Κίελο. Οι ερευνητές εξέτασαν συνολικά 53 σκελετούς σε 3 ευρήματα της λίθινης εποχής και του Μεσαίωνα. Σε 3 από αυτούς βρέθηκαν στα δόντια γονίδια του ιού της ηπατίτιδας Β. Ο αρχαιότερος άνθρωπος είχε ζήσει πριν από 7.000 χρόνια.
Πηγές:
Πηγή: "περιοδικό Nature"
{{dname}} - {{date}}
{{body}}
Απάντηση Spam
{{#subcomments}} {{/subcomments}}