Υπέρταση: Πάσχει ένας στους τέσσερις

Σχεδόν ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι σε ολόκληρο τον κόσμο – ένας στους τέσσερις ενήλικες – πάσχουν από υψηλή αρτηριακή πίεση, γνωστή και ως υπέρταση. Η υψηλή αρτηριακή πίεση είναι μια σοβαρή χρόνια πάθηση η οποία σε κάθε κτύπο της καρδιάς προκαλεί βλάβες στον οργανισμό.

Κάθε χρόνο, η υψηλή αρτηριακή πίεση ευθύνεται για σχεδόν έναν στους οκτώ θανάτους (7 εκατομμύρια θάνατοι ανά έτος ), προκαλώντας βλάβες στην καρδιά, τα μάτια, τον εγκέφαλο και τους νεφρούς του ανθρώπινου οργανισμού.

Παρότι η υπέρταση διαγιγνώσκεται εύκολα και παρά την ύπαρξη αρκετών διαθέσιμων θεραπευτικών επιλογών, η πλειονότητα των ασθενών δεν επιτυγχάνουν τον έλεγχο της νόσου.

Σε ένα άτομο με υψηλή αρτηριακή πίεση, το τοίχωμα της νοσούσας αρτηρίας είναι σκληρό και παχύ, έχοντας χάσει σε μεγάλο βαθμό την ικανότητα να διαστέλλεται και να συστέλλεται. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να απαιτείται περισσότερη δύναμη για την προώθηση του αίματος μέσω της αρτηρίας.

Ποιοι κινδυνεύουν να εμφανίσουν υψηλή αρτηριακή πίεση;

Μολονότι όλοι μπορούν να εμφανίσουν υψηλή αρτηριακή πίεση, ορισμένοι άνθρωποι κινδυνεύουν περισσότερο από τους άλλους. Οι άνθρωποι που κινδυνεύουν από υψηλή αρτηριακή πίεση πρέπει να απευθύνονται στους επαγγελματίες που παρέχουν Υπηρεσίες Υγείας σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο να αντιμετωπίσουν την αρτηριακή τους πίεση.

Στους ανθρώπους με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης υψηλής αρτηριακής πίεσης, περιλαμβάνονται:

• Οι διαβητικοί
• Οι ενήλικες ηλικίας άνω των 60 ετών
• Οι καπνιστές
• Οι υπέρβαροι
• Οι άνθρωποι με καθιστικό τρόπο ζωής
• Οι άνθρωποι με υψηλή χοληστερόλη
• Οι γυναίκες μέσης ηλικίας και οι γυναίκες που λαμβάνουν αντισυλληπτικά από το στόμα
  

Η υψηλή αρτηριακή πίεση σε κάθε κτύπο της καρδιάς, προκαλεί βλάβες…

…Στα αιμοφόρα αγγεία


Τα υγιή αιμοφόρα αγγεία, είναι λεία και ελαστικά. Ωστόσο, στα άτομα με υψηλή αρτηριακή πίεση, οι ελαστικές ίνες στα τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων, έχουν αντικατασταθεί από ένα λιγότερο ελαστικό υλικό.

…Στους νεφρούς


Οι αρτηρίες και τα μικροσκοπικά αιμοφόρα αγγεία στα οποία διεξάγεται η διήθηση μπορούν να υποστούν βλάβη λόγω της υψηλής αρτηριακής πίεσης.

Στο τέλος, η υψηλή αρτηριακή πίεση μπορεί να οδηγήσει σε καρδιακή προσβολή, εγκεφαλικό επεισόδιο και καρδιακή ανεπάρκεια

Η υψηλή αρτηριακή πίεση είναι τόσο επιβλαβής ώστε τα άτομα που πάσχουν από αυτή, έχουν τριπλάσια πιθανότητα να εμφανίσουν καρδιακή ανεπάρκεια. Τα άτομα που πάσχουν από πιο σοβαρή μορφή της πάθησης έχουν τετραπλάσια πιθανότητα να υποστούν εγκεφαλικό επεισόδιο σε σχέση με τα άτομα που δεν πάσχουν από υψηλή αρτηριακή πίεση.

Δύο δείκτες είναι βασικοί για την αξιολόγηση της αρτηριακής πίεσης. Η μέτρηση της συστολικής και της διαστολικής αρτηριακής πίεσης. Αυτοί υποδηλώνουν την πίεση των τοιχωμάτων των αιμοφόρων αγγείων όταν η καρδιά είναι σε συστολή ή διαστολή.

Η υψηλή αρτηριακή πίεση ορίζεται γενικά σαν η Συστολική Πίεση των 140 mmHg ή παραπάνω ή σαν η Διαστολική Πίεση των 90 mmHg ή παραπάνω.4 Ο κίνδυνος εμφάνισης καρδιοπάθειας ή εγκεφαλικού επεισοδίου διπλασιάζεται για κάθε αύξηση της Συστολικής Πίεσης κατά 20 mmHg ή για κάθε αύξηση της Διαστολικής Πίεσης κατά 10 mmHg πάνω από την πίεση 115/75 mmHg.

Το ήμισυ περίπου των ατόμων που έχουν υποστεί καρδιακή προσβολή και τα δύο τρίτα εκείνων που υπέστησαν εγκεφαλικό επεισόδιο, είχαν Αρτηριακή Πίεση μεγαλύτερη από 160/95 mmHg.6

Είναι συνεπώς ζωτικής σημασίας η επίτευξη των στόχων της Συστολικής Αρτηριακής Πίεσης στους υπερτασικούς ασθενείς, αφού η Συστολική Αρτηριακή Πίεση είναι ευρέως αποδεκτή από την ιατρική κοινότητα σαν τον πιο αξιόπιστο δείκτη του κινδύνου για επιπλοκές λόγω της υψηλής Αρτηριακής Πίεσης.4

Καρδιακή προσβολή

Σε περίπτωση καρδιακής προσβολής προκαλέιται βλάβη καθώς κάποια περιοχή στερείται οξυγόνου κατά τη διάρκεια της καρδιακής προσβολής, οδηγώντας σε νέκρωση του ιστού στη συγκεκριμένη περιοχή.

Καρδιακή ανεπάρκεια

Η υγιής καρδιά είναι σε θέση να επιτελεί την αντλητική λειτουργία φυσιολογικά. Ωστόσο, καταστάσεις όπως η καρδιακή προσβολή και η υψηλή αρτηριακή πίεση προκαλούν βλάβες στο μυϊκό ιστό, αναγκάζοντας την καρδιά να λειτουργεί εντονότερα.

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να αυξηθεί σε μέγεθος ο καρδιακός μυς, ενώ με την πάροδο του χρόνου τα τοιχώματα της καρδιάς διατείνονται, παχύνονται και γίνονται δύσκαμπτα. Σταδιακά η καρδιά χάνει την αντλητική της ικανότητα.

Η υψηλή Αρτηριακή Πίεση μπορεί να αντιμετωπιστεί με επιτυχία

Η υπόδειξη που γίνεται πάντα στα άτομα που πάσχουν από υψηλή Αρτηριακή Πίεση είναι να προχωρήσουν σε αλλαγές στον τρόπο ζωής, όπως η δίαιτα και η άσκηση. Ωστόσο, οι περισσότεροι πρέπει να λαμβάνουν δύο ή περισσότερα φάρμακα για να θέσουν την Αρτηριακή τους Πίεση εντός των φυσιολογικών ορίων.

Τα καλά νέα είναι ότι, εάν η υψηλή Αρτηριακή Πίεση ελεγχθεί σωστά, η συχνότητα των εγκεφαλικών επεισοδίων μπορεί να μειωθεί σχεδόν κατά το ήμισυ, των καρδιακών προσβολών κατά 25 % και της καρδιακής ανεπάρκειας κατά το ήμισυ.

Πηγές:
Kearney et al. Global burden of hypertension: analysis of worldwide data. Lancet 2005; 365: 217-223
Ezzati et al. Selected major risk factors and global regional burden of disease. The Lancet. 2002;360: 1347 - 1359
Statistical Fact Sheet: International Cardiovascular Disease Statistics. American Heart Association 2004
Chobanian et al. Seventh Report of the Joint National Committee on prevention, detection, evaluation, and treatment of high blood pressure. Hypertension. 2003; 42: 1206 – 1251
British Heart Foundation, Blood Pressure – Heart Information Series No4. Διατίθεται στην http://www.bhf.org.uk/publications/uploaded/download-his4.pdf. Η τελευταία αξιολόγηση πραγματοποιήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 2006.
Heart Disease and Stroke Statistics - 2006 Update. American Heart Association. Διαθέσιμο στην http://circ.ahajournals.org/cgi/content/short/113/6/e85#SEC6. Η τελευταία αξιολόγηση πραγματοποιήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 2006.
Lewington et al. Age-specific relevance of usual blood pressure to vascular mortality: a meta analysis on individual data for one million adults in 61 prospective studies. The Lancet. 2001;360:190
Ofili. Dispelling the Myth of “Aggressive” antihypertensive therapy. The Journal of Clinical Hypertension. 2006; 8: 4- 11