Ευάλωτα σε άγχος και κατάθλιψη είναι τα υπέρβαρα παιδιά

Σε σύγκριση με τους πιο αδύνατους συμμαθητές τους, τα υπέρβαρα παιδιά μπορεί να είναι πιο ευάλωτα στην εμφάνιση άγχους και κατάθλιψης μέχρι να φτάσουν στο γυμνάσιο, σύμφωνα με νέα αμερικανική έρευνα.

Η έρευνα, που παρακολούθησε περισσότερα από 1.200 παιδιά από την ηλικία των 2 ετών έως την 6^η τάξη, ανακάλυψε ότι τα υπέρβαρα ήταν πιο ευάλωτα σε εσωτερικευμένα προβλήματα καθώς πλησίαζαν στο γυμνάσιο-είχαν την τάση για απόσυρση, άγχος ή κατάθλιψη.

Ωστόσο, δεν είχαν υψηλότερο κίνδυνο να εμφανίσουν προβλήματα συμπεριφοράς.

Τα ευρήματα, που δημοσιεύονται στο περιοδικό ‘Journal of Pediatrics’, υποδεικνύουν ότι η φτωχή εικόνα σώματος ή το αίσθημα απομόνωσης από τους συμμαθητές μπορεί να οδηγήσει σε εσωτερικευμένα προβλήματα ορισμένα παιδιά.

Ωστόσο, οι γονείς δεν θα πρέπει να ανησυχούν ότι τα παιδιά τους βρίσκονται σε υψηλό κίνδυνο άγχους και κατάθλιψης απλώς επειδή έχουν μερικά παραπάνω κιλά, σημειώνει ο επικεφαλής της έρευνας Dr. Robert Bradley, του Πανεπιστημίου του Arkansas.

Σύμφωνα με τον Bradley, υπάρχει σχέση μεταξύ του αυξημένου σωματικού βάρους και της εμφάνισης ορισμένων συμπτωμάτων κατάθλιψης, αλλά είναι μικρή και πολλά υπέρβαρα παιδιά δεν αντιμετωπίζουν άγχος ή κατάθλιψη.

Δήλωσε ότι οι γονείς θα πρέπει να παρακολουθούν αν το παιδί τους έχει προβλήματα-όπως αλλαγές στις συνήθειες ύπνου, απόσυρση από τις συνήθεις δραστηριότητες ή ασυνήθιστη ευερεθιστότητα- αλλά δεν θα πρέπει να έχουν υπερβολικό άγχος.

Ο Bradley και οι συνεργάτες του βάσισαν τα ευρήματα σε 1.254 παιδιά που έλαβαν μέρος σε κυβερνητική έρευνα για την παιδική ανάπτυξη. Αρχίζοντας όταν τα παιδιά ήταν 2 ετών, οι μητέρες περιοδικά συμπλήρωναν ένα ερωτηματολόγιο σχετικά με τη συμπεριφορά τους.

Οι ερευνητές επίσης επανειλημμένως αξιολογούσαν την υγεία και ανάπτυξη των παιδιών καθώς μεγάλωναν.

Από την τρίτη τάξη, ανακάλυψαν οι ερευνητές, υπήρχε ξακάθαρη σχέση μεταξύ του βάρους του παιδιού και των επακόλουθων εσωτερικευμένων συμπτωμάτων.

Σε τελική ανάλυση, σημειώνει ο ερευνητής, οι γονείς, δάσκαλοι και γιατροί θα πρέπει να είναι σε εγρήγορση για ενδείξεις ότι τα παιδιά αντιμετωπίζουν τέτοια προβλήματα και να είναι έτοιμοι να τα βοηθήσουν με οποιοδήποτε αρνητικό συναίσθημα συνδέεται με το βάρος τους.

Πηγές:
‘Journal of Pediatrics’.