12 Οκτωβρίου: Παγκόσμια Ημέρα Αρθρίτιδας

Αρθρίτιδα μπορεί να 'κρύβουν' πόνος στην κίνηση ή την ψηλάφηση των αρθρώσεων. Η έγκαιρη διάγνωσή της και η έναρξη της θεραπείας, ανακουφίζει τον πάσχοντα, καθώς υποχωρεί ο πόνος και η φλεγμονή.

Αποφεύγονται, έτσι, οι μόνιμες οστικές παραμορφώσεις, οι οποίες δυσκολεύουν την κινητικότητα του ασθενή. Τον κώδωνα του κινδύνου κρούουν οι ειδικοί, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Αρθρίτιδας (12 Οκτωβρίου 2009).

Κεντρικό μήνυμα τα φετινής μέρας είναι «Αρθρίτιδα: Αντιμετωπίστε την έγκαιρα! Ζήστε καλύτερα». Την ημέρα αυτή, το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, η Ελληνική Ρευματολογική Εταιρεία, με την υποστήριξη της Sanofi – Aventis, οργανώνουν εκστρατεία ενημέρωσης, με στόχο την ευαισθητοποίηση των πολιτών.

Θα διανεμηθεί έντυπο ενημερωτικό υλικό από περίπτερο, το οποίο θα στηθεί στην Ερμού και Νίκης, από τις 9 το πρωί έως τις 5 το απόγευμα. Σύμφωνα με τους ειδικούς, η αρθρίτιδα είναι κλινικό χαρακτηριστικό πολλών ασθενειών.

Χαρακτηρίζεται από πόνο στην κίνηση και στην ψηλάφηση των αρθρώσεων. Οι αρθρώσεις μπορεί να παρουσιάζουν σημεία φλεγμονής όπως θερμότητα, ερυθρότητα, διόγκωση μαλακών μορίων, υπερτροφία του αρθρικού θύλακα, αύξηση των αρθρικού υγρού και περιορισμό της κινητικότητας.

Με βάση την κλινική εικόνα και τον μηχανισμό γένεσης, οι αρθρίτιδες κατατάσσονται σε εκφυλιστικές, φλεγμονώδεις (ανοσολογικές) και μεταβολικές (από κρυστάλλους). Στις εκφυλιστικές αρθρίτιδες ανήκει η οστεοαρθρίτιδα, η οποία είναι η πιο κοινή μορφή αρθρίτιδας.

Η κατάσταση χαρακτηρίζεται από βαθμιαία ανάπτυξη πόνου, διόγκωσης και δυσκαμψίας των αρθρώσεων.

Η βλάβη αρχίζει με την απώλεια αρθρικού χόνδρου και συνοδεύεται από αντιδραστική σκλήρυνση του υποχόνδριου οστού και δημιουργία οστεοφύτων. Οι αρθρώσεις που προσβάλλονται συνήθως είναι αυτές που βρίσκονται μεταξύ των φαλάγγων των δακτύλων και οι μεγάλες αρθρώσεις όπως των ισχίων και των γονάτων.

Μπορεί, επίσης, να προσβληθεί και η σπονδυλική στήλη.

Τα συνηθέστερα αίτια της οστεοαρθρίτιδας είναι ιστορικό κάκωσης ή μηχανική βλάβη της άρθρωσης και ιστορικό φλεγμονής ή λοίμωξης στην άρθρωση. Η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι το συχνότερο φλεγμονώδες ρευματικό νόσημα, το οποίο προσβάλλει άτομα ηλικίας 35 έως 55 ετών.

Μπορεί, όμως, να εκδηλωθεί και σε άτομα άλλων ηλικιών, ακόμη και σε παιδιά.

Η συχνότητά της στην Ελλάδα ανέρχεται στο 0,67% του ενήλικου γενικού πληθυσμού. Εκτιμάται ότι πάσχουν συνολικά περισσότεροι από 100.000 Έλληνες. Οι γυναίκες προσβάλλονται περίπου τρεις φορές συχνότερα από τους άνδρες. Η συχνότητά της αυξάνεται με την ηλικία με τη μεγαλύτερη πιθανότητα εμφάνισης να τοποθετείται μεταξύ της τέταρτης και της έκτης δεκαετίας της ζωής.

Αυτοάνοσες

Οι φλεγμονώδεις αυτοάνοσες αρθρίτιδες έχουν ως κοινό χαρακτηριστικό την έναρξη της βλάβης από τον αρθρικό υμένα. Μερικά από τα νοσήματα που έχουν σαν κλινικό εύρημα φλεγμονώδη αρθρίτιδα είναι η ρευματοειδής αρθρίτιδα, ο συστηματικός ερυθηματώδης λύκος, η ψωριασική αρθρίτιδα, η αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα και άλλες.

Τα νοσήματα αυτά έχουν μικρότερη συχνότητα στο γενικό πληθυσμό σε σχέση με την εκφυλιστική αρθρίτιδα και προσβάλλουν πολλαπλά όργανα με ζωτική λειτουργία, γεγονός που κάνει την αντιμετώπισή τους πιο δύσκολη. Λόγω της πολυπλοκότητας και της χρονιότητας αυτών των νοσημάτων, οδηγούν συχνά σε οστικές παραμορφώσεις και μερική αναπηρία.

Αυτό καθιστά επιτακτική την άμεση αντιμετώπισή τους μετά την αρχική διάγνωση.

Από τις μεταβολικές αρθρίτιδες συχνότερη είναι η ουρική αρθρίτιδα. Πρόκειται για ένα μεταβολικό νόσημα που χαρακτηρίζεται από αύξηση της συγκέντρωσης του ουρικού οξέως στον ορό του αίματος και επανειλημμένες προσβολές οξείας αρθρίτιδας στις οποίες οι κρύσταλλοι του ουρικού μονονατρίου εντοπίζονται στο αρθρικό υγρό.

Μπορεί να συνυπάρχει νεφρολιθίαση με κίνδυνο έκπτωσης της νεφρικής λειτουργίας. Κλασσική θέση προσβολής είναι η πρώτη μετα - ταρσιοφαλαγγική άρθρωση στο μεγάλο δάκτυλο του ποδιού (ποδάγρα).

Διάγνωση

Ο ρευματολόγος είναι ο γιατρός που ασχολείται με την παθολογία του μυοσκελετικού συστήματος κι έχει εμπειρία στη διάγνωση, στη θεραπεία, στην αποκατάσταση και στην πρόληψη της αρθρίτιδας και του «ρευματισμού». Λόγω της μεγάλου εύρους των παθήσεων που μπορεί να οδηγήσουν σε εμφάνιση αρθρίτιδας, πρέπει καταρχήν να τεθεί η σωστή κλινική διάγνωση από τον ιατρό σας.

Ακολούθως, πρέπει να ακολουθηθεί ειδική κατά περίπτωση θεραπευτική αγωγή, της οποίας η διάρκεια χορήγησης ποικίλει κατά περίπτωση προκειμένου να υποχωρήσει ο πόνος και η φλεγμονή και να αποφευχθεί η εγκατάσταση μόνιμων οστικών παραμορφώσεων που δυσκολεύουν την κινητικότητα του ασθενή.

Μην καθυστερείτε, λοιπόν! Επισκεφθείτε γρήγορα το γιατρό σας για να σας συμβουλεύσει και να σας κατευθύνει.