Ομιλία του Προέδρου της Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, Αλέξη Τσίπρα στη συζήτηση επίκαιρης επερώτησης

Ομιλία του Προέδρου της Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, Αλέξη Τσίπρα, στη συζήτηση της επίκαιρης επερώτησης:

'Η κατάρρευση του δημόσιου συστήματος ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης λόγω της μνημονιακής πολιτικής και οι δραματικές επιπτώσεις στο επίπεδο υγείας των πολιτών και στην κοινωνική συνοχή στη χώρα'

• Δημιουργείτε στη χώρα σας μια εικόνα ανθρωπιστικής κρίσης
• Ξέρετε πόσοι άνθρωποι υποθεραπεύονται σήμερα ακριβώς επειδή δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να ανταποκριθούν σας απαιτήσεις μιας πλήρους θεραπείας
• Έχετε υπολογίσει το μέγεθος του πληθυσμού σήμερα που στερείται εμβολιασμού; Αυτό είναι μια βραδυφλεγής βόμβα για τη δημόσια υγεία
• Ο κ.

Σαμαράς πρότεινε να πάρουμε το βραβείο Γκίνες γιατί αυτό το οποίο κάναμε ήταν ένα πολύ σημαντικό επίτευγμα. Επίτευγμα που ο κόσμος, οι καρκινοπαθείς δεν έχουν να πάρουν τα φάρμακά σας, επίτευγμα που έχουμε φτάσει στο ενάμισι εκατομμύριο ανέργους, επίτευγμα που ο κόσμος έχει φτάσει σε μια πρωτοφανή φτώχεια και ανέχεια και πρέπει να πάρουμε βραβείο Γκίνες!
• Σ’ αυτή την πολύ κρίσιμη στιγμή, ίσως αντίστοιχη μεγάλων ιστορικών στιγμών για τη χώρα, εκπροσωπείται διεθνώς η χώρα σας από μια τρικομματική κοινοπραξία Μερκελιστών, όχι ευρωπαϊστών
• Μαζέψτε τα 550 εκατ.

Που χρωστάνε οι τράπεζες από την περίφημη διαδικασία ανακεφαλαιοποίησης και τα 400 εκατ. Που χρωστάνε οι ιδιοκτήτες των καναλιών για να στηρίξουμε τον καταρρεόντα ΕΟΠΠΥ
• Ο πρωθυπουργός και ο πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ.

λένε ότι καιροφυλακτούμε να καταρρεύσει η χώρα και η οικονομία και ότι επιδιώκουμε εμείς την καταστροφή. Δεν υπάρχει πιο διαστρεβλωμένη και συκοφαντική επίθεση που έχει δεχτεί πολιτικός χώρος απ’ αυτή την επίθεση
• Εμείς είμαστε εδώ για να σας σταματήσουμε, γιατί στόχο δεν έχουμε την καταστροφή, αλλά τη σωτηρία
*********
«Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κύριε Υπουργέ, ζήτησα να πάρω το λόγο στη σημερινή επίκαιρη επερώτηση του ΣΥΡΙΖΑ, διότι θεωρώ ότι αυτή η συζήτηση που σήμερα διεξάγουμε -όχι με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον απ’ όλες τις πτέρυγες των κομμάτων της Βουλής- είναι μια από τις σοβαρότερες συζητήσεις.

Και νομίζω ότι θα έπρεπε να δούμε ότι πέρα από τα ζητήματα τα πολύ σοβαρά κατά τα άλλα που αφορούν την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, τις οικονομικές εξελίξεις στη χώρα, για τις επιλογές, το να μιλήσουμε για τα πραγματικά προβλήματα της καθημερινότητας και κυρίως για τα ζητήματα της επιβίωσης του ελληνικού λαού είναι ίσως το σημαντικότερο που θα έπρεπε να κάνουμε.

Διότι η κατάσταση που αντιμετωπίζει η μεγάλη πλειοψηφία του λαού μας είναι μια κατάσταση στα όρια του κινδύνου της ζωής.
Η χώρα μας μετά από πέντε χρόνια συνεχόμενης ύφεσης και λιτότητας βρίσκεται μπροστά σε μια κατάσταση και σε μια γενικευμένη κοινωνική καταστροφή που αντίστοιχή της θα μπορούσε να συγκριθεί μονάχα με χώρες που έχουν περάσει από έναν καταστροφικό πόλεμο.

Και όμως εμείς βρισκόμαστε σε περίοδο ειρήνης πέντε χρόνια τώρα.
Όλη η αντιπαράθεση πριν από τις εκλογές της 17ης Ιούνη έγινε γύρω από ένα περίεργο διακύβευμα, αυτό της σωτηρίας της οικονομίας. Πολλές φορές όμως ξεχνάνε ότι πίσω από τους αριθμούς βρίσκονται άνθρωποι.

Και επειδή ένα από τα βασικά επιχειρήματα, κύριε Υπουργέ, των κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση ήταν ότι εάν δεν συνεχιστεί αυτή η επιμονή στο μνημόνιο, τότε θα έρθουν μεγάλες καταστροφές για τη χώρα, αν θέλετε αυτό ήταν και το κυρίαρχο εκβιαστικό –λέμε εμείς- επιχείρημα που έκρινε, έγειρε την πλάστιγγα σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση με μια μικρή διαφορά υπέρ του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας και έδωσε τη δυνατότητα να συγκροτηθεί η σημερινή τρικομματική κυβέρνηση.

Θέλω να υπενθυμίσω όμως, να δούμε τα μεγέθη της πραγματικότητας, ότι η καταστροφή και ο κίνδυνος δεν θα έρθει, είναι ήδη εδώ. Πέρα από κάθε διάθεση κινδυνολογίας ή λαϊκισμού. Δεν είναι λαϊκισμός η πραγματικότητα θα μιλήσω με νούμερα.

Είναι ήδη εδώ η καταστροφή, μας κτυπά την πόρτα, απειλεί τους διπλανούς μας ανθρώπους αλλά και εμάς τους ίδιους, τον καθένα και την καθεμιά από εμάς.
Βρέθηκα πριν από λίγες μέρες στην Ήπειρο και συνάντησα ανθρώπους οι οποίοι με πόνο ψυχής-καρκινοπαθείς- δεν είχαν τη δυνατότητα να πάνε και να πάρουν εγκαίρως τα φάρμακά τους προκειμένου να ολοκληρώσουν τον κύκλο της θεραπείας τους.

Και αντιλαμβάνεστε ότι μια καθυστέρηση 10 ή 15 ημερών, μπορεί για κάποιον ο οποίος χρωστάει κάποια χρήματα ή για τον μισθό που μπορεί να πάρει, αν τον πάρει, κάποια στιγμή αργότερα να είναι κάτι το οποίο να είναι αποδεκτό.

Για έναν κύκλο θεραπείας όμως ο οποίος αν διακοπεί στη μέση ή καθυστερήσει καταστρέφεται συνολικά είναι εγκληματικό κύριε Υπουργέ. Και αυτό είναι εικόνα πραγματικότητας σήμερα.

Χωρίς μεγάλες κορόνες και υψηλούς τόνους, όπου πήγε το ΔΝΤ –είναι πραγματικότητα αυτό- όπου πήγε διέλυσε την κοινωνία και οι δείκτες και οι στατιστικές μετράγανε την πτώση του προσδόκιμου ζωής.

Σήμερα βιώνουμε και νιώθουμε τι θα πει αυτό στην πράξη σε μια χώρα η οποία ήταν από τις ανεπτυγμένες χώρες, πολιτισμένη χώρα, χώρα μέλος της Ε.Ε.
Αναφέρομαι όχι μόνο στις ελλείψεις φαρμάκων για εξαιρετικά σοβαρές παθήσεις, που είναι ο υπ.

αριθμόν ένας κίνδυνος σήμερα που όλοι πρέπει να δούμε και πέρα από μια διάθεση αντιπαράθεσης με ανθρωπιστική, με ουμανιστική ματιά απέναντι στον συνάνθρωπο. Αναφέρομαι όμως και στην αύξηση της συμμετοχής των ασφαλισμένων στα φάρμακα την ίδια στιγμή που περιορίζετε ακόμα περαιτέρω τις συντάξεις.

Και θέλω να σας ρωτήσω κ. Υπουργέ, τι πιστεύετε ότι μπορεί να κάνει ένας συνταξιούχος σήμερα με 400 ευρώ σύνταξη, αν έχει ανάγκη –δεν μιλάω για ειδικές παθήσεις- αν έχει ανάγκη από ακριβά φάρμακα; Τι θα κάνει ένας άνεργος αν προσβληθεί από μια σοβαρή ασθένεια; Ξέρετε πόσοι άνθρωποι υποθεραπεύονται σήμερα ακριβώς επειδή δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις μιας πλήρους θεραπείας.

Οι μελέτες υπολογίζουν ότι την περίοδο της κρίσης το 70% των ασθενών δηλώνει ότι το μηνιαίο τους εισόδημα είναι ανεπαρκές για την αγορά όλων των απαραίτητων φαρμάκων, ενώ το 55,4% δεν παίρνει τα φάρμακά του ή δεν εφαρμόζει κανονικά την θεραπευτική αγωγή λόγω οικονομικής αδυναμίας.

Αυτοί οι αριθμοί είναι τραγικοί. Προφανώς αντιλαμβάνομαι ότι ορισμένοι σκέφτονται με τεχνοκρατικούς όρους, κυνικούς όρους, επιτρέψτε μου να πω, όπως αυτοί οι απίθανοι τύποι του Κέντρου Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών, που είχαν προτείνει, άκουσον-άκουσον-, πλαφόν στις ασφαλιστικές δαπάνες για την υγεία τα 1500 €.

Κι όποιος δεν έχει στον Καιάδα. Όποιος δεν έχει να προλάβουν οι συγγενείς του να πληρώσουν και το παράβολο των 50-60 € στους συμβολαιογράφους για να βρει μια ασφαλή κατοικία στον άλλο κόσμο.

Αυτά είναι εξωφρενικά πράγματα. Είναι εγκληματικό αυτό που γίνεται τούτη την ώρα στη χώρα και δεν συζητάμε γι αυτό.
Να αναφερθώ επίσης στο τεράστιο αυτό ζήτημα που, κατά την άποψή μας, εγκυμονεί κινδύνους υγειονομικής κρίσης, του εμβολιασμού Χιλιάδες συμπολίτες μας σήμερα δεν έχουν δυνατότητα να πληρώσουν ασφαλιστικές εισφορές.

Ψάξατε να τους βρείτε όχι μονάχα στα στρώματα εκείνα της επισφαλούς εργασίας ή των εργαζομένων που μια δουλεύουν, μια δεν δουλεύουν. Ψάξατε να τα βρείτε στα μεσαία στρώματα. Χιλιάδες μικρομεσαίοι επιχειρηματίας δεν έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν ασφαλιστικές εισφορές, γιατί, αν πληρώσουν, θα αναγκαστούν να κλείσουν το μαγαζί τους.

Ήμουν χθες στη συγκέντρωση των μικροεπαγγελματιών, της ΓΣΕΒΕΕ, και μου τα έλεγαν οι άνθρωποι στην πλ. Κοραή, στο κέντρο της Αθήνας, ότι για να επιβιώσουν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις ή δεν πληρώνουν ασφαλιστικές εισφορές ή κλέβουν την εφορία.

Αλλιώς κλείνουν. Να πούμε αλήθειες εδώ μέσα. Κάποια στιγμή να πούμε αλήθειες. Αυτοί οι άνθρωποι λοιπόν δεν πηγαίνουν τα μικρά τους παιδιά να εμβολιαστούν, γιατί δεν έχουν ασφαλιστικές εισφορές και δεν έχουν να πληρώσουν τα εμβόλια.

Έχετε υπολογίσει ποιο είναι το μέγεθος του πληθυσμού σήμερα που στερείται εμβολιασμού; Αυτό είναι μια βραδυφλεγής βόμβα για τη δημόσια υγεία. Επιστρέφει δηλαδή η δημόσια υγεία στα επίπεδα του μεσοπολέμου. Αρρώστιες που θεωρούσαμε ότι έχουν εξαλειφθεί οριστικά, σιγά-σιγά θα επανεμφανίζονται.

Αυτές είναι οι τραγικές συνέπειες αυτών των πολιτικών.
Κατά τα άλλα, σώζουμε την οικονομία, σώζουμε την πατρίδα, σώζουμε τη χώρα, σώζουμε την Ελλάδα, αλλά γυρνάμε τον πληθυσμό αυτής της χώρας στην περίοδο του μεσοπολέμου.

Βέβαια ευτυχώς η δικιά μας η γενιά δεν έζησε τέτοιες εποχές για να μπορώ να συγκρίνω. Ας πάρει το λόγο ο Μανώλης Γλέζος που τα έζησε να συγκρίνουμε και να δούμε ποιες είναι οι συνθήκες.

Ο ΕΟΠΥΥ, κ. υπουργέ και κ.κ. συνάδελφοι, αδυνατεί να ανταποκριθεί στις σημερινές συνθήκες. Έχει μια άθλια εικόνα και είναι ελάχιστος ο χρόνος από τότε που δημιουργήθηκε αυτός ο οργανισμός. Υποτίθεται ότι δημιουργήθηκε για να εξοικονομηθούν πόροι από τα Ταμεία.

Βλέπουμε πώς εξοικονομούνται οι πόροι. Ο Οργανισμός έχει τεράστιες ληξιπρόθεσμες οφειλές με αποτέλεσμα κάθε τόσο οι φαρμακοποιοί να σταματούν την πίστωση στα φάρμακα προκειμένου να πάρουν τα φάρμακά τους. Οι γιατροί επίσης.

Μια μελέτη της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας δείχνει ότι το 59% των ασφαλισμένων του Οργανισμού έχει περιορίσει τη χρήση υπηρεσιών και το 42,5 πληρώνει το γιατρό από την τσέπη του.
Μ΄ όλα αυτά δημιουργείτε στη χώρα μας μια εικόνα ανθρωπιστικής κρίσης.

Κι αυτό το επιβεβαιώνουν οι μη κυβερνητικές οργανώσεις, μη κυβερνητικές οργανώσεις που δραστηριοποιούνταν μέχρι πρότινος στις χώρες της Αφρικής, που έρχονται και ενεργοποιούνται πλέον στο εσωτερικό της χώρας αξιοποιώντας την υποδομή που είχαν φτιάξει για χώρες του Τρίτου κόσμου.

Τα επιβεβαιώνουν επίσης όλα τα κοινωνικά ιατρεία που στήνονται από ομάδες πρωτοβουλιών αλληλεγγύης όπου υπάρχουν ανάγκες και το επιβεβαιώνει κυρίως η προσέλευση ανθρώπων που δεν μπορούν να καλύψουν αλλιώς τις ανάγκες τους.

Κι αυτή η προσέλευση ξεπερνά κάθε προηγούμενο.

Και μέσα σ΄ όλα αυτά έχουμε μια κυβέρνηση, η οποία επιμένει να διακηρύσσει σε όλους τους τόνους ότι μ΄ αυτή την πολιτική σώζει τη χώρα και την οικονομία. Επιμένει να διακηρύσσει ότι τα χειρότερα είναι μπροστά μας αν δεν ακολουθηθεί αυτή η πολιτική.

Κι εμείς αναρωτιόμαστε. Ποια είναι η καταστροφή την οποία περιμένετε ναρθεί εάν συνεχίζετε αυτό τον αργό θάνατο της ελληνικής κοινωνίας;
Πήγε χθες ο πρωθυπουργός στη Σύνοδο Κορυφή και αντί να πει αυτά, αντί δηλαδή να εξηγήσει σε όλους τους τόνους στους ευρωπαίους εταίρους ότι η Ελλάδα είναι ήδη μια χώρα που βρίσκεται σε ανθρωπιστική κρίση κι ότι δεν μπορείτε από την Ελλάδα να ζητάτε και νέες θυσίες, περικοπές σε μισθούς και συντάξεις γιατί θα πεθαίνει ο κόσμος στο δρόμο.

Βγήκε προχθές στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα και τι είπε; Ότι πρέπει να πάρουμε, λέει, το βραβείο Γκίνες. Να πάρουμε το βραβείο Γκίνες γιατί αυτό το οποίο κάναμε ήταν ένα πολύ σημαντικό επίτευγμα. Επίτευγμα που ο κόσμος, οι καρκινοπαθείς δεν έχουν να πάρουν τα φάρμακά τους, επίτευγμα που έχουμε φτάσει στο ενάμισι εκατομμύριο ανέργους επίτευγμα που ο κόσμος έχει φτάσει σε μια πρωτοφανή φτώχεια και ανέχεια και πρέπει να πάρουμε βραβείο Γκίνες.

Δυστυχώς, κ.κ. συνάδελφοι, σ΄ αυτή την πολύ κρίσιμη στιγμή, ίσως αντίστοιχη μεγάλων ιστορικών στιγμών για τη χώρα, εκπροσωπείται διεθνώς η χώρα μας από μια τρικομματική κοινοπραξία Μερκελιστών, όχι ευρωπαϊστών. Γιατί χθες στη Σύνοδο Κορυφής αυτό το οποίο ανεδείχθη είναι ότι η μόνη συγκροτημένη πολιτική που υπάρχει για το μέλλον της Ευρώπης είναι αυτή της κας Μέρκελ.

Και υπάρχουν σημαντικές αντιθέσεις βεβαίως, ξεσηκώνονται οι λαοί στις χώρες του Νότου, πιέζουν κυβερνήσεις, υπάρχει μια κίνηση, απ’ ότι φαίνεται, κάποιας συγκρότησης συμμαχίας γύρω από τις χώρες του άξονα του Νότου την οποία έσπασε ο κ.

Σαμαράς γιατί δεν ενδιαφέρθηκε για το τι έκανε ο Ολάντ στη Μάλτα, συναντούσε τον Ραχόι και τον Μόντι, ενδιαφέρθηκε να καλωσορίσει την κα Μέρκελ στην Ελλάδα. Και ενδιαφέρθηκε να επιβεβαιώσει ότι ο μόνος υπαρκτός άξονας της Ελλάδας είναι άξονας της υποτέλειας με τη Γερμανία που ακολουθεί μια πολιτική –εμείς δεν έχουμε τίποτα με τους Γερμανούς και τη Γερμανία- αλλά ακολουθεί μια πολιτική Γερμανικής Ευρώπης, όχι Ευρωπαϊκής Γερμανίας.

Και καταλήγω. Γι’ αυτά τα περιβόητα 31,5 δις, αυτόν το μεγάλο εθνικό στόχο. Προσέξτε, από τις 28 Ιούνη έπρεπε να τα πάρουμε, γιατί θα χρεοκοπούσαμε. Θυμάστε τι λέγανε πριν τις εκλογές; Μη τυχόν και βγει ο ΣΥΡΙΖΑ γιατί δεν θα μας τα δώσουνε και θα χρεοκοπήσουμε τον Ιούλιο, θα χρεοκοπήσουμε τον Αύγουστο που είναι και παχιές οι μύγες, θα χρεοκοπήσουμε τον Σεπτέμβριο, θα χρεοκοπήσουμε τον Οκτώβριο.

Απ΄ αυτά τα 31,5 δις τι θα πάει στην πραγματική οικονομία; Τα 25 θα πάνε στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και τα υπόλοιπα σε τοκοχρεολύσια. Ίσως περισσέψει και κάτι για τα χρέη του δημοσίου προς τους ιδιώτες, αλλά στην πραγματική οικονομία δεν θα πάει τίποτα.

Ούτε ένα ευρώ δεν θα πάει στον ΕΟΠΥΥ που καταρρέει.
Αντί λοιπόν να θεωρείται ότι είναι και κανένα μεγάλο ανδραγάθημα, κανένα μεγάλο επίτευγμα το να διεκδικούμε να πάρουμε αυτά τα οποία έχουν υπογράψει ότι θα μας δώσουν και μας εκβιάζουν κρατώντας τα, αλλά ξέρουμε πάρα πολύ καλά ότι σε τελική ανάλυση οι ίδιοι θέλουν να μας τα δώσουν γιατί αλλιώς κινδυνεύουν με κατάρρευση και οι δικές τους τράπεζες.

Αντί λοιπόν να θεωρούμε ότι είναι κανένα μεγάλο επίτευγμα αυτό, ας δούμε πώς επί της ουσίας θα σώσουμε μεγάλη μερίδα του πληθυσμού που βρίσκεται σήμερα στην ανέχεια και πεθαίνει. Δεν είναι λαϊκισμός αυτό. Είναι πραγματικότητα.

Κι εγώ σας κάνω μια πρόταση, κ.κ. συνάδελφοι της τρικομματικής πλειοψηφίας, που σε λίγες μέρες μάλιστα θα μας φέρετε στη Βουλή και νέα μέτρα 13,5 δις € περικοπών στους μισθούς και τις συντάξεις, την ίδια στιγμή που δεν έχετε κάνει τίποτα για να πληρώσουν οι έχοντες και κατέχοντες σ΄ αυτόν τον τόπο, την ίδια στιγμή που ένας εκ των τριών εταίρων, ο κ.

Βενιζέλος κρατούσε στα συρτάρια του τη λίστα Λαγκάρντ επί δύο χρόνια, αυτός με τον κ. Παπακωνσταντίνου, όπου υπάρχουν μεγαλοκαταθέτες σε μία μόνο τράπεζα της Ελβετίας οι οποίοι δεν κλήθηκαν να πληρώσουν το τίμημα. Και θα έχετε το θράσος να φέρετε και νέα μέτρα στους μισθωτούς και τους συνταξιούχους, όταν δεν θα έχει πληρώσει ούτε ένα ευρώ κανένας απ΄ αυτούς τους μεγαλοσχήμονες.

Σας ερωτώ λοιπόν το εξής. Αντί να σχεδιάζετε πώς θα διαχωριστείτε την καταστροφή, γιατί δεν έρχεστε εδώ να βρούμε λύσεις να στηρίξουμε τον ΕΟΠΥΥ Ποιες λύσεις, θα μου πείτε. Υπάρχουν λύσεις πέρα από το μνημόνιο;
Εγώ σας λέω πολύ συγκεκριμένα, πόσα χρωστάνε οι τραπεζίτες απ΄ αυτή την περίφημη διαδικασία της ανακεφαλαιοποίησης προς το δημόσιο από την συμμετοχή που δεν κατέβαλαν ποτέ; Χρωστάνε 550 εκατομμύρια.

Βεβαίως, ξέρουμε ότι δεν μπορείτε να τους κακομεταχειρίζεστε αυτούς γιατί σας καλομεταχειρίζονται.. Αλλά ας πούμε τη γλώσσα της αλήθειας. Πόσα χρωστάνε οι ιδιοκτήτες τηλεοπτικών καναλιών από τις άδειες που ποτέ δεν πλήρωσαν και έχουν πειρατικά μέσα για να στηρίζουν αυτή τη εγκληματική πολιτική που ασκείτε; 400 εκατομμύρια λέει το μνημόνιο.

Δεν το λέμε εμείς. Μαζέψτε λοιπόν αυτό το κοντά ένα δις να στηρίξουμε τον καταρρέοντα ΕΟΠΥΥ, να στηρίξουμε τους ανθρώπους εκείνους που δεν έχουν να πάρουν το φάρμακό τους, τους καρκινοπαθείς που πεθαίνουν γιατί δεν μπορούν να ολοκληρώσουν τη θεραπεία τους.

Να στηρίξουμε τη δημόσια υγεία που καταρρέει. Αυτός πρέπει να είναι στόχος εθνικός, στόχος κοινωνικός, στόχος ανθρωπιστικός. Όμως δυστυχώς στις μέρες μας έχουν χαθεί αυτές οι έννοιες.
Και κλείνω λέγοντάς σας το εξής:
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι λένε πολλοί , κι ο πρωθυπουργός το λέει διαρκώς, και ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, ότι καιροφυλακτούμε να καταρρεύσει η χώρα και η οικονομία.

Κι ότι επιδιώκουμε εμείς την καταστροφή. Δεν υπάρχει πιο διαστρεβλωμένη και συκοφαντική επίθεση που έχει δεχτεί πολιτικός χώρος απ΄ αυτή την επίθεση. Σας το λέμε λοιπόν μια και καλή.
Εμείς δεν θα διαχειριστούμε την καταστροφή, αλλά τη σωτηρία της χώρας.

Εμείς δεν θα είμαστε μια δύναμη διαχείρισης της καταστροφής, αλλά μια δύναμη δημιουργίας. Εμείς είμαστε εδώ για να αποτρέψουμε την καταστροφή. Άλλωστε, διαχρονικά σ΄ αυτόν τον τόπο, οι δυνάμεις της καταστροφής διαχειρίζονται καλύτερα την καταστροφή.

Αλλά εμείς θα σας σταματήσουμε, γιατί στόχο δεν έχουμε την καταστροφή, αλλά τη σωτηρία».