Ένα άτομο θα αναζητήσει βοήθεια από Ψυχολόγο για ποικίλους λόγους, που μπορεί να σχετίζονται τόσο με δυσκολίες που αντιμετωπίζει στο παρόν, όσο και με μια επιθυμία για προσωπική εξέλιξη και αυτογνωσία. Αν και συχνά το πρώτο βήμα για την απόφαση να κλείσει κάποιος ραντεβού με έναν Ψυχολόγο, γίνεται διστακτικά, τελικά η επιθυμία για μια πιο λειτουργική και άνετη ζωή, με λιγότερους περιορισμούς και εμπόδια, νικά.
Ποια είναι όμως τα συνηθέστερα ζητήματα που φέρνουν κάποιον στο γραφείο του Ψυχολόγου;
Προβλήματα επικοινωνίας στη συντροφική/ συζυγική σχέση
Η συντροφική σχέση αποτελεί ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της ζωής κάθε ατόμου, το οποίο προϋποθέτει την ένωση και την αρμονική συνύπαρξη δύο διαφορετικών κόσμων. Ας μην ξεχνάμε ότι ο κάθε σύντροφος αποτελεί από μόνος του ένα ξεχωριστό ανεξάντλητο σύμπαν. Είναι πολύ συχνό φαινόμενο αυτή η διαδικασία ένωσης των δύο κόσμων να μπλέκεται σε επικοινωνιακά βραχυκυκλώματα και να οδηγεί σε ένα αδιέξοδο συνεχών παρεξηγήσεων και φαύλων κύκλων. Τότε είναι που ένα ζευγάρι, παντρεμένο ή μη, ή ένα από τα μέλη του ζεύγους, αναζητά βοήθεια στο να ξεμπερδέψει το κουβάρι της σχέσης του προκειμένου να οδηγηθεί σε μια πιο ικανοποιητική πραγματικότητα.
Υπάρχουν πολλοί λόγοι που μπορούν να κάνουν ένα ζευγάρι να αντιμετωπίσει σοβαρές δυσκολίες στην επικοινωνία και να κάνουν τη σχέση μη ικανοποιητική σε τέτοιο βαθμό που να χρειάζεται υποστήριξη και εύρεση νέων τρόπων ύπαρξης και λειτουργικότητας. Τα συνήθη θέματα που να αντιμετωπίζει ένα ζευγάρι που αποφασίζει να επισκεφτεί τον Ψυχολόγο είναι τα εξής: συχνές συγκρούσεις, διαζύγιο, απιστία, υπογονιμότητα, γέννηση νέου παιδιού, θέματα σχετικά με την ανατροφή των παιδιών και τον γονεϊκό ρόλο.
Ο Ψυχολόγος βοηθά στο να ανοιχτούν και να κουβεντιαστούν τα σημαντικά θέματα και να αναδυθούν και να κατανοηθούν οι αρνητικοί φαύλοι κύκλοι αλληλεπίδρασης του ζευγαριού, προκειμένου εκείνοι να ανακαλύψουν νέους τρόπους αλληλεπίδρασης, πιο ικανοποιητικούς και λειτουργικούς.
Αγχώδεις διαταραχές
Οι αγχώδεις διαταραχές αποτελούν τον συνηθέστερο λόγο επίσκεψης σε κάποιον ειδικό ψυχικής υγείας και από αυτές πάσχουν εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο. Οι αγχώδεις διαταραχές είναι κάτι πολύ περισσότερο από αυτό που λέμε καθημερινά: «έχω άγχος». Για την ακρίβεια, στις διαταραχές αυτές, ο πολύ σημαντικός για την επιβίωσή μας μηχανισμός του άγχους, ο οποίος ενεργοποιείται σε φυσιολογικές συνθήκες κατά την εντόπιση μιας απειλής με σκοπό την αντιμετώπισή της, υπερλειτουργεί και ενεργοποιείται έντονα ακόμα και όταν δεν υπάρχει αντίστοιχης έντασης απειλή.
Το άτομο που θα επισκεφθεί τον Ψυχολόγο λόγω άγχους, υποφέρει από τα συμπτώματα του άγχους σε ακατάλληλες περιστάσεις, σε υπερβολικό βαθμό και για μεγάλη χρονική διάρκεια, ακόμα και όταν η «απειλή» δεν υπάρχει πια. Μπορεί να νιώθει μεγάλο φόβο και δυσφορία πριν από ένα αγχωτικό γεγονός, όπως πχ μια πτήση (πετοφοβία) ή μια παρουσίαση μπροστά σε κοινό (κοινωνική φοβία) , αλλά μπορεί και τα έντονα συμπτώματα άγχους να κάνουν την εμφάνισή τους χωρίς να επίκειται κάποια αγχογόνος κατάσταση ή χωρίς να έχει προηγηθεί κάποιο σημαντικό περιστατικό.
Η συνηθέστερη αγχώδης διαταραχή που οδηγεί κάποιον στην πόρτα του Ψυχολόγου είναι η Διαταραχή Πανικού που συνοδεύεται από συχνές Κρίσεις Πανικού. Πότε λέμε όμως ότι ένα άτομο παθαίνει Κρίσεις Πανικού; Ένα άτομο βιώνει μια κρίση πανικού όταν αισθάνεται έντονο φόβο και δυσφορία και ταυτόχρονα αισθάνεται και κάποια από τα παρακάτω συμπτώματα: Αίσθημα παλμών, «σφυροκόπημα της καρδιάς», ή επιτάχυνση καρδιακού ρυθμού, εφίδρωση, τρόμο, αίσθημα λαχανιάσματος ή ασφυξίας, αίσθημα πνιγμονής, θωρακικό πόνο ή δυσφορία, ναυτία ή κοιλιακά ενοχλήματα, αίσθημα ζάλης και αστάθειας, αδειάσματος του κεφαλιού από αίμα ή τάση για λιποθυμία, Αισθήματα ότι αυτό δεν είναι πραγματικό ή αισθήματα απόσπασης από τον εαυτό, φόβο απώλειας ελέγχου ή τρέλας, φόβο θανάτου, μούδιασμα ή μυρμήγκιασμα, εξάψεις. Κατά τη διάρκεια μιας κρίσης πανικού, το άτομο μπορεί να νιώσει ότι πεθαίνει, χάνει τα λογικά του ή ότι θα γίνει ρεζίλι.
Για την αντιμετώπιση των αγχωδών διαταραχών, οι οποίες δυσκολεύουν πολύ την καθημερινότητα, είναι πολύ σημαντική η συμβολή της ψυχοθεραπείας, προκειμένου το άτομο να μάθει να διαχειρίζεται το άγχος του αλλά πρωτίστως να αναγνωρίσει τις αιτίες και τα μηνύματα που αυτό φέρνει και να τροποποιήσει με τέτοιο τρόπο τη ζωή του ώστε να είναι πιο ικανοποιητική γι αυτόν.
Ψυχοσωματικά προβλήματα
Τα ψυχοσωματικά προβλήματα είναι ποικίλα, και μπορεί να κυμαίνονται από γενικευμένους πόνους, κούραση και εξάντληση έως και συμπτώματα σε διάφορα όργανα και συστήματα του ανθρώπινου σώματος (πόνοι σε διάφορα σημεία του σώματος, προβλήματα του ουροποιητικού συστήματος, προβλήματα γαστροϊσοφαγικά, προβλήματα καρδιοαναπνευστικά, ίλιγγοι)
Τα άτομα που πάσχουν από ψυχοσωματικά προβλήματα συχνά επισκέπτονται τον ψυχολόγο νιώθοντας μεγάλη απογοήτευση, κούραση και άγχος, καθώς έως εκείνη την στιγμή έχουν επισκεφθεί διάφορους γιατρούς διαφόρων ειδικοτήτων και δεν έχουν βρει ανακούφιση. Τα άτομα αυτά συχνά νιώθουν άγχος, θλίψη ή και θυμό καθώς ακούν συχνά τη φράση: «έλα, δεν έχεις τίποτα, ψυχοσωματικά είναι!». Ο ψυχολόγος λοιπόν είναι εδώ για να διαχειριστεί μαζί με τον ασθενή αυτά ακριβώς τα δύσκολα συναισθήματα που προκύπτουν από αυτόν καθ’ εαυτόν τον μακρύ και επίπονο δρόμο της σωματικής δυσφορίας χωρίς ανακούφιση, καθώς επίσης και από την αμφισβήτηση που υφίστανται.
Κατάθλιψη
Οι διαταραχές της διάθεσης- και πιο συγκεκριμένα η κατάθλιψη- αποτελούν έναν ακόμη συνήθη λόγο για τον οποίο κάποιος αποφασίζει να ζητήσει βοήθεια από Ψυχολόγο. Κάποιος που πάσχει από κατάθλιψη μπορεί να βιώνει: καταθλιπτική διάθεση για μεγάλο μέρος της ημέρας, απώλεια ενδιαφέροντος και ευχαρίστησης για όλες ή σχεδόν όλες τις δραστηριότητές του, σημαντική μεταβολή στο σωματικό βάρος, δυσκολία στον ύπνο (αϋπνία ή υπερυπνία), διέγερση ή επιβράδυνση, αισθήματα αναξιότητας ή ενοχής, μειωμένη ικανότητα σκέψης, συγκέντρωσης και λήψης αποφάσεων, σκέψεις θανάτου, προβλήματα διαπροσωπικών σχέσεων.
Τα συναισθήματα αυτά κάνουν την καθημερινότητα ενός ατόμου που πάσχει από κατάθλιψη δυσβάσταχτη και σκοτεινή, με αποτέλεσμα εκείνο να αποσύρεται και να κλείνεται όλο και περισσότερο στο καβούκι του, που μοιάζει να είναι απροσπέλαστο.
Η ψυχοθεραπεία, σε συνδυασμό ενδεχομένως και με φαρμακοθεραπεία, μπορεί να βοηθήσει αποτελεσματικά ώστε να επανέλθει η χαρά, η λειτουργικότητα και η ελπίδα στην καθημερινότητα του ατόμου.
Δυσκολία στις διαπροσωπικές σχέσεις
Η δημιουργία στενών διαπροσωπικών σχέσεων αποτελεί μια αυθόρμητη ανθρώπινη συμπεριφορά που σκοπεύει στην κάλυψη των συναισθηματικών μας αναγκών, το μοίρασμα της καθημερινότητας και την προσωπική ολοκλήρωση και έκφραση. Συχνά συμβαίνει κάποιος να συνειδητοποιήσει ότι οι περισσότερες στενές σχέσεις της ζωής του αναπτύσσονται, εξελίσσονται και - πολλές φορές – τελειώνουν με παρόμοιο μη ικανοποιητικό τρόπο. Ακολουθούν ένα μοτίβο δηλαδή που δεν είναι ιδιαίτερα λειτουργικό και που μοιάζει ακατανόητο.
Τότε είναι που ένα άτομο μπορεί να ζητήσει την συνδρομή ψυχολόγου, προκειμένου μαζί να ανακαλύψουν τον συνδετικό κρίκο σε αυτήν την αλυσίδα μη ικανοποιητικών ή και τραυματικών διαπροσωπικών σχέσεων. Να βρουν μαζί πώς αναπτύχθηκε κάποτε αυτός ο τρόπος σχετίζεσθαι, πού πιθανά χρησίμευε στο παρελθόν και το γιατί είναι πλέον δυσλειτουργικός.
Διατροφικές Διαταραχές
Οι διατροφικές διαταραχές, ή αλλιώς διαταραχές της πρόσληψης τροφής, χαρακτηρίζονται από μια διαταραγμένη σχέση του ατόμου με τη διατροφή του, καθώς μέσω του φαγητού γίνεται μια προσπάθεια να αντιμετωπιστούν προβλήματα που σχετίζονται με την προσωπικότητα και την ψυχολογία του.
Τα άτομα που αποφασίζουν να ζητήσουν βοήθεια από Ψυχολόγο, συνήθως δεν μπορούν να έχουν μια υγιή και ισορροπημένη συμπεριφορά ως προς το φαγητό, καταλήγοντας να τρώνε υπερβολικές ποσότητες ή αντίθετα να στερούνται την τροφή. Επίσης μπορεί να έχουν μια πολύ αρνητική εικόνα σώματος, χαμηλή αυτοπεποίθηση, και έντονη ενασχόληση με το βάρος και το σχήμα του σώματος τους. Τα άτομα με διαταραγμένη σχέση με το φαγητό, συχνά νιώθουν ότι δεν μπορούν να ελέγξουν τα συναισθήματά τους και συνεπώς προσπαθούν με την κατανάλωση φαγητού να τα ελέγξουν και να τα ανακουφίσουν (συναισθηματική πείνα).
Μέσω της Ψυχοθεραπείας, το άτομο μπορεί να καταφέρει να κατανοήσει πρωτίστως, και στη συνέχεια να ελέγξει τόσο τη συμπεριφορά του όσο και τα συναισθήματα που την υποκινούν, βελτιώνοντας τη σχέση με τον εαυτό του και συνεπώς με το φαγητό του.
{{dname}} - {{date}}
{{body}}
Απάντηση Spam
{{#subcomments}} {{/subcomments}}