Πώς να γίνεις η μητέρα που επιθυμείς

Όταν σκέφτομαι τον μητρικό ρόλο, μου έρχονται στο μυαλό οι στίχοι του Οδυσσέα Ελύτη: «Κι ένα τέταρτο μητέρας αρκεί για δέκα ζωές, και πάλι κάτι θα περισσέψει που να το ανακράξεις σε στιγμή μεγάλου κινδύνου»…

Η μητέρα είναι αυτή που χαρίζει τη ζωή και στη συνέχεια φροντίζει για τη διασφάλισή της. Ο δεσμός με το παιδί είναι κάτι που χτίζεται από την ενδομήτριο κιόλας περίοδο, ενώ τη στιγμή που γεννιέται το παιδί, γεννιέται μαζί του και η μητέρα. Η γυναίκα μπορεί να προϋπήρχε, όχι όμως και η μητέρα.

Η ευθύνη της ανατροφής ενός παιδιού, είναι πραγματικά μεγάλη και σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί εύκολη υπόθεση. Ωστόσο, το βασικό συστατικό για την επιτυχία αυτής της σχέσης είναι η αγάπη και το βαθύ νοιάξιμο! Βέβαια, εάν νιώθεις πως επιθυμείς να γίνεις καλύτερη μητέρα για το παιδί σου, θα μπορούσες να λάβεις υπ’ όψιν σου τα παρακάτω:

• Να ενθαρρύνεις και να επιδοκιμάζεις τις προσπάθειες του παιδιού σου. Ακόμα και αν βρίσκεις ανόητα και περιττά τα ενδιαφέροντα και τις επιλογές του παιδιού σου, προσπάθησε να κατανοήσεις τι του προσφέρουν και για ποιο λόγο τα έχει ανάγκη. Πολλές φορές το παιδί επιθυμεί να πειραματιστεί και πραγματικά είναι καλύτερο να εκτονώνει σταδιακά την περιέργειά του, αναζητώντας τον εαυτό του, παρά να καταπιέζει πράγματα μέσα του, προβάλλοντας την εικόνα του ήπιου και υπάκουου παιδιού. Αναρωτήσου εάν οι επιλογές του ανταποκρίνονται στα «θέλω» του ή εάν γίνονται είτε από την αγωνία του να μην σε απογοητεύσει, είτε από αντίδραση προς εσένα! Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα για ένα παιδί από το να πιστεύει πως δεν μπορεί να «φτάσει» τον γονιό του
• Αποδέξου πως μπορεί να σκέφτεται διαφορετικά από σένα. Σε καμία περίπτωση αυτό δεν σημαίνει πως δεν σε εκτιμά ή δεν σε αγαπάει. Μερικές φορές μπορούμε να καταλήξουμε στο ίδιο αποτέλεσμα ακολουθώντας διαφορετική διαδρομή και αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό. Άλλωστε, το παιδί που δεν φοβάται να εκφράσει τη γνώμη του δείχνει πως έχει μεγαλώσει μέσα σε ένα πλαίσιο ασφάλειας και αποδοχής της διαφορετικότητας
• Προσπάθησε να είσαι υπομονετική. Το να είσαι μητέρα, αποτελεί πραγματικά μια μεγάλη πρόκληση. Όταν έρχεσαι αντιμέτωπη με μια προβληματική συμπεριφορά του παιδιού σου, καλό είναι να διατηρείς, όσο μπορείς, την ψυχραιμία σου και να του εξηγείς με πρακτικά παραδείγματα για ποιο λόγο δεν θέλεις να συμπεριφέρεται με τον συγκεκριμένο τρόπο. Εάν δεν μπορείς να του το εξηγήσεις, τότε αναρωτήσου μήπως είσαι υπερβολική και άδικη στις απαιτήσεις σου
• Ενημερώσου για τα ενδιαφέροντα του παιδιού σου. Προτού απορρίψεις την επιλογή του σε κάποια δραστηριότητα, στην μουσική, στην εμφάνιση ή σε κάποιο ηλεκτρονικό παιχνίδι, μάθε περί τίνος πρόκειται! Μη διστάσεις να ρωτήσεις: «Ποιο είναι το αγαπημένο σου τραγούδι;», «Για ποιο λόγο σου αρέσουν οι στίχοι αυτού του τραγουδιού;», «Τι σημαίνει για σένα να έχεις έτσι χτενισμένα τα μαλλιά σου;», «Πόσο σημαντικό είναι να ακολουθείς τη συγκεκριμένη μόδα στο σχολείο;», «Ποιο είναι το θέμα και ο στόχος αυτού του παιχνιδιού;»…
• Να είσαι προσιτή. Προσπάθησε να ακούς περισσότερο και να συμβουλεύεις λιγότερο. Συνήθως το παιδί έχει ανάγκη από έναν καλό ακροατή που θα του δείξει πως το καταλαβαίνει και που θα το πάρει μια μεγάλη αγκαλιά. Είναι σπουδαίο για το παιδί να ξέρει πως μπορεί να μοιράζεται τους φόβους, τις ανησυχίες, αλλά και τις χαρές του μαζί σου! Στην αντίθετη περίπτωση, είναι πιθανό είτε να κλειστεί στον εαυτό του, αναπτύσσοντας σταδιακά ακόμα και αυτοκαταστροφικές συμπεριφορές, είτε να στραφεί σε πρόσωπα τα οποία δεν είναι πάντα η καλύτερη επιρροή
• Μη διστάζεις να παραδεχτείς πως έκανες λάθος. Μπορεί να είναι δύσκολο, αλλά σίγουρα αποβαίνει καλύτερο για όλους εάν αποδεχτείς πως κάποια απόφασή σου αποδείχτηκε τελικά λανθασμένη. Με τον τρόπο αυτό σου δίνεται η ευκαιρία να δώσεις ένα σπουδαίο μάθημα στο παιδί σου: «Δεν πειράζει και αν κάνουμε λάθος. Σημασία έχει να το αναγνωρίζουμε και να προσπαθούμε να το διορθώσουμε»
• Κάνε το παιδί σου να νιώθει ξεχωριστό. Χάρισέ του απλόχερα την αγκαλιά και το φιλί σου, δώσε του ένα υποκοριστικό που το μοιράζεστε μόνο οι δυο σας, υπενθύμιζέ του όλα όσα αγαπάς σε εκείνο!

Ποτέ δεν είναι αργά για να αλλάξεις ή να βελτιώσεις ό,τι δεν σου αρέσει σε σχέση με τον γονεϊκό σου ρόλο. Άλλωστε, «η ζωή δεν έχει να κάνει τόσο με το να βρεις τον εαυτό σου, αλλά με το να τον δημιουργήσεις…»