Ένα σοβαρό ορθοπεδικό πρόβλημα, που εκδηλώνεται μετά τα 60 και οδηγεί σε μείωση της ποιότητας ζωής, ακόμη και αναπηρίας, είναι η οστεοαρθρίτιδα.

Ο διευθυντής της Ορθοπαιδικής Κλινικής Μεγάλων Αρθρώσεων του Ιατρικού Αθηνών, Ιωάννης Κ. Τσαρούχας, εξηγεί στο Iatronet το πρόβλημα και την αντιμετώπισή του:

"Μια από τις σημαντικότερες αρθρώσεις του σώματός μας είναι αυτή του ισχίου στην οποία το μηριαίο οστό αρθρώνεται με τη λεκάνη. Η ομαλή λειτουργία της είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την όρθια στάση, τη βάδιση, το τρέξιμο και το άλμα. Με το πέρασμα των ετών συσσωρεύονται εκφυλιστικές αλλοιώσεις στην περιοχή οι οποίες οδηγούν σε σταδιακή καταστροφή του χόνδρου που επενδύει τις επιφάνειες των οστών που αρθρώνονται. Η κατάσταση αυτή ονομάζεται οστεοαρθρίτιδα και ταλαιπωρεί εκατομμύρια ανθρώπων.

Η οστεοαρθρίτιδα του ισχίου είναι μια συχνή πάθηση, εμφανίζεται συνήθως μετά τα 60 έτη και προκαλεί σημαντικό βαθμό αναπηρίας και πτώση της ποιότητας ζωής των ασθενών. Τα κύρια συμπτώματα είναι ο πόνος κατά την κίνηση της άρθρωσης ο οποίος σε προχωρημένο στάδιο μπορεί να εμφανίζεται και σε ηρεμία, η δυσκαμψία και η βράχυνση του σκέλους η οποία με τη σειρά της μπορεί να επηρεάσει τη λειτουργικότητα της σπονδυλικής στήλης (σφυαλγία/ισχιαλγία) και του γόνατος. Οι ασθενείς έχουν χαρακτηριστική δυσκολία σε απλές καθημερινές κινήσεις, όπως να φορέσουν τις κάλτσες τους ή να περιποιηθούν τα νύχια των ποδιών.

Παρόμοια εικόνα μπορεί να προκληθεί και από άλλες παθήσεις του ισχίου, όπως η μετατραυματική αρθρίτιδα και η άσηπτη νέκρωση της μηριαίας κεφαλής. Οι καταστάσεις αυτές μπορεί να εμφανιστούν και σε νεότερους ασθενείς, μετά από τραυματισμό της περιοχής (κάταγμα του ισχίου, κάταγμα της λεκάνης) ή στα πλαίσια άλλης παθολογίας (πχ διαταραχές της πήξης του αίματος, φαρμακευτική αγωγή νεοπλασμάτων, χρήση κορτιζόνης). Τέλος, ένα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού γεννιέται με ανατομικές ιδιαιτερότητες στην άρθρωση του ισχίου (δυσπλασία, συγγενές εξάρθρημα) που μπορεί να προκαλέσουν την εμφάνιση πρώιμης αρθρίτιδας του ισχίου".

Θεραπεία

Η θεραπεία στα αρχικά στάδια είναι συντηρητική με φαρμακευτική αγωγή, φυσικοθεραπεία και περιορισμό της δραστηριότητας. Η ριζική θεραπεία είναι η ολική αρθροπλαστική. Η πλέον εξελιγμένη τεχνική για την επέμβαση είναι η μέθοδος ASI (Anterior Supine Intermuscular) που εφαρμόζεται στην Κλινική Μεγάλων Αρθρώσεων του Ιατρικού Κέντρου Αθηνών από το δρ Ιωάννη Τσαρούχα (φωτογραφία πάνω), ο οποίος την παρουσιάζει:

"Τα πλεονεκτήματα της μεθόδου ASI είναι πολλά και προέρχονται από την ελάχιστα τραυματική φιλοσοφία της, καθώς διενεργείται με μικρή τομή (6 – 7 εκατοστά) στην πρόσθια επιφάνεια του ισχίου χωρίς να τέμνονται μυς και τένοντες της περιοχής. Με αυτόν τον τρόπο ελαχιστοποιείται η απώλεια αίματος και η ανάγκη για μετάγγιση, βραχύνεται η νοσηλεία και επιτρέπεται η γρήγορη κινητοποίηση και αποκατάσταση του ασθενούς. Ο ελάχιστος τραυματισμός της περιοχής και η ταχεία αποκατάσταση μετά την επέμβαση συμβάλλει στην αποφυγή επιπλοκών που είναι σχετικά συχνές με άλλες παλαιότερες τεχνικές, όπως η θρόμβωση, η μεγάλη αιμορραγία και τα προβλήματα του αναπνευστικού.

Η μέθοδος ASI είναι ιδανική για υπέρβαρους ασθενείς, αφού στην πρόσθια επιφάνεια του ισχίου δεν υπάρχει σημαντική ποσότητα υποδόριου λίπους, ενώ χρησιμοποιείται με μεγάλη επιτυχία και στις επεμβάσεις αναθεώρησης της ολικής αρθροπλαστικής του ισχίου. Οι επεμβάσεις αναθεώρησης είναι από τις δύσκολες και τεχνικά απαιτητικές επεμβάσεις που γίνονται στις περιπτώσεις που πρέπει να αντικατασταθεί η παλαιά πρόθεση (λόγω χαλάρωσης, φλεγμονής, κατάγματος). Η ελάχιστα επεμβατική φιλοσοφία της ASI μειώνει τις επιπλοκές που συνοδεύουν αυτά τα ιδιαίτερα χειρουργεία".   

Ανισοσκελία

Σύμφωνα με τον κ. Τσαρούχα, μία από τις πλέον ενοχλητικές επιπλοκές της ολικής αρθροπλαστικής του ισχίου, είναι η ανισοσκελία που μπορεί δημιουργηθεί μετά την εμφύτευση της πρόθεσης. Αν και με τις πρόσθιες προσπελάσεις του ισχίου ελέγχεται καλύτερα το μήκος των σκελών διεγχειρητικά σε σχέση με τις πλάγιες και τις οπίσθιες, παρατηρείται σε αρκετούς ασθενείς μετεγχειρητική ανισοσκελία μεγαλύτερη του ενός εκατοστού.

Η Κλινική Μεγάλων Αρθρώσεων του Ιατρικού Κέντρου Αθηνών εδώ και πολλά χρόνια έχει δώσει λύση στο πρόβλημα της ανισοσκελίας με τη χρήση διεγχειρητικού ελέγχου κλινικά και ακτινολογικά, ώστε ακόμα και μικρή ανισοσκελία να διορθώνεται μέσα στη χειρουργική αίθουσα. Η τελευταία καινοτομία της κλινικής αφορά στην τελειοποίηση του διεγχειρητικού πρωτοκόλλου με τη χρήση ενός λογισμικού ηλεκτρονικού υπολογιστή που επιτρέπει την ακριβή μέτρηση της διαφοράς του μήκους των δυο κάτω άκρων μετά από ψηφιακή ακτινογραφία κατά τη διάρκεια του χειρουργείου. Η ακτινογραφία γίνεται με το πλέον εξελιγμένο σύστημα που επιτρέπει τη λήψη και εμφάνιση της εικόνας εντός δευτερολέπτων.

Η Κλινική θεωρείται από τις πρωτοπόρους στη χειρουργική του ισχίου με τη μέθοδο ASI. Η τελευταία διάκρισή της είναι η επιλογή της ως το μοναδικό κέντρο αναφοράς στην Ελλάδα και ένα από τα λίγα στην Ευρώπη για την εκπαίδευση στην τεχνική ASI και συμπίπτει με την συμπλήρωση 2000 αρθροπλαστικών ισχίου με τη μέθοδο αυτή. Ήδη, σημαντικός αριθμός ορθοπαιδικών χειρουργών έχει επισκεφθεί την κλινική και έχει εκπαιδευτεί σε αυτήν την πρωτοποριακή τεχνική.           

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Δράμα: Κανένα ενδιαφέρον για 5 θέσεις παθολόγων, παρά το επίδομα άγονου
Περιεμμηνόπαυση: Ερωτήσεις που πρέπει να κάνετε στον γυναικολόγο σας
ECDC: Σημαντική αύξηση κρουσμάτων συγκυτιακού ιού - Ποιους απειλεί ο RSV