Το πεσμένο/χαλαρό γυναικείο στήθος οφείλεται συνήθως στην αυξομείωση του μεγέθους του πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την εγκυμοσύνη αλλά και στην εκφύλιση των στηρικτικών στοιχείων του μαστού.

Επίσης, λόγω μεγάλου όγκου των μαστών, ακόμα και αν η γυναίκα βρίσκεται σε νεαρή ηλικία, γυμνάζεται και βρίσκεται σε άριστη φυσική κατάσταση, παρατηρείται πτώση στο στήθος. Στη μέση ηλικία το πεσμένο στήθος είναι επακόλουθο ενός τοκετού, επειδή οι γαλακτικοί αδένες ατροφούν και το δέρμα χάνει την ελαστικότητά του. Οι γυναίκες δε, μετά την εμμηνόπαυση παρατηρούν μία φυσική πτώση στήθους λόγω της ατροφίας του.
Η ανόρθωση στήθους είναι η μοναδική τεχνική που μπορεί στην ουσία να επαναπροσδιορίσει τη θηλή, τοποθετώντας την πιο ψηλά και επιτυγχάνοντας ανόρθωση μαστών και σφριγηλότητα.

«Σε όποια ηλικία και να συμβεί η πτώση των μαστών, η ψυχολογία της γυναίκας επηρεάζεται έντονα, καθώς νιώθει ότι χάνει κάτι από τη θηλυκότητά της και το ταπεραμέντο της. Με την εξέλιξη της πλαστικής χειρουργικής, πλέον η ανόρθωση μαστού είναι μία εύκολη και αποτελεσματική επέμβαση που μπορεί να κάνει κάθε γυναίκα. Οι νέες και σύγχρονες μέθοδοι προσφέρουν περισσότερα πλεονεκτήματα, εύκολη ανάρρωση, μικρές τομές, ενώ οι επιπλοκές σπανίζουν», επισημαίνει ο κ. Θάνος Κοντογιάννης, Πλαστικός Χειρουργός, συνεργάτης του Metropolitan General.
Εκτός από το κλασικό χειρουργείο που θεωρείται η καλύτερη επιλογή για άμεση αποκατάσταση του προβλήματος, η ανόρθωση στήθους μπορεί να γίνει και με νήματα.

Η χειρουργική επέμβαση, που διορθώνει το πεσμένο στήθος, ονομάζεται μαστοπηξία και έχει στόχο, αφαιρώντας το δέρμα που περισσεύει χωρίς να επηρεάσει τον όγκο του στήθους, να το ανορθώσει και να το επαναφέρει στη σωστή του θέση δίνοντάς του επιθυμητό σχήμα και μέγεθος, ώστε να δείξει ξανά νεανικό και σφριγηλό.

Στην περίπτωση που οι μαστοί είναι μικροί και πεσμένοι, προκειμένου να δοθεί ο σωστός όγκος στο στήθος ενισχύοντας την εικόνα ενός θηλυκού, επιθυμητού ντεκολτέ, η επέμβαση της μαστοπηξίας μπορεί να συνδυαστεί και με τοποθέτηση ενθεμάτων σιλικόνης.

Για την επέμβαση της μαστοπηξίας απαιτείται γενική νάρκωση και η διάρκειά της είναι περίπου 2-2,5 ώρες. Συνήθως, δεν χρειάζεται νοσηλεία, ενώ οι μετεγχειρητικές ενοχλήσεις είναι ελάχιστες έως ανύπαρκτες.

Το τελικό αποτέλεσμα είναι ένα στητό, σωστό σε όγκο και σε σχήμα στήθος. Τα σημάδια της επέμβασης βρίσκονται σε τέτοια θέση, ώστε να μη γίνονται εύκολα αντιληπτά από ένα τρίτο μάτι. Με το πέρασμα του χρόνου τα σημάδια φαίνονται ελάχιστα και παραμένει μόνο η εικόνα ενός καλαίσθητου, επιθυμητού στήθους. Η χειρουργηθείσα εξέρχεται από την κλινική φορώντας ένα συγκεκριμένο στηθόδεσμο επί 24ώρου βάσεως για διάστημα ενός μήνα.
Σε αυτόν το μήνα πρέπει να αποφεύγει κατά το δυνατό τις χειρωνακτικές εργασίες. Μετά μπορεί να συνεχίσει τη ζωή της στους κανονικούς της ρυθμούς.

Καταλήγοντας, θα πρέπει να τονιστεί ότι είναι σημαντικό η επιλογή του ειδικού ιατρού να γίνει με προσοχή και σοβαρότητα και πάντα μετά από λεπτομερή συζήτηση του προβλήματος και της αντιμετώπισής του.

Ανόρθωση στήθους με ενθέματα σιλικόνης: Τι ισχύει;

«Τα ενθέματα που μπαίνουν στο στήθος είναι ελαστικά και έχουν μία πολύ φυσική υφή. Είναι απολύτως ασφαλή σύμφωνα με τεκμηριωμένες έρευνες, δεν ευθύνονται για καμία παρενέργεια και δεν αυξάνουν τον κίνδυνο για τον καρκίνο του μαστού ή άλλων αυτοάνοσων νοσημάτων. Επιπλέον, δεν επηρεάζουν τον θηλασμό, αρκεί να έχουν εφαρμοστεί σωστά από τον ιατρό.

Η τοποθέτηση γίνεται κάτω από τον μαζικό αδένα και τον μυ της περιοχής. Το αποτέλεσμα είναι απόλυτα φυσικό, ενώ η εικόνα που προκύπτει είναι αρμονική, αφού η ασθενής είναι σε θέση να επιλέξει το μέγεθος του ενθέματος.

Το χειρουργείο για την ανόρθωση στήθους διαρκεί περίπου 2 ώρες. Αν δεν γίνει ολική αναισθησία, αλλά επιλεγεί η διαδικασία της υπνοχάλασης ο ασθενής είναι σε θέση ακόμα και να επικοινωνεί με τον πλαστικό χειρουργό κατά τη διάρκεια της επέμβασης», καταλήγει ο κ. Κοντογιάννης.

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Καρδιακή προσβολή: Οι β-αναστολείς συνδέονται με κατάθλιψη στη μετεγχειρητική φροντίδα
Δράμα: Κανένα ενδιαφέρον για 5 θέσεις παθολόγων, παρά το επίδομα άγονου
Περιεμμηνόπαυση: Ερωτήσεις που πρέπει να κάνετε στον γυναικολόγο σας