Ήταν Σεπτέμβριος του 2015 όταν η Κυριακή Φράγκου τράβηξε την κουρτίνα του παραθύρου στο σπίτι της στη Θεσσαλονίκη και είδε έναν άνδρα 40-45 ετών να βάζει το χέρι στον κάδο των σκουπιδιών και να τρώει λαίμαργα κάτι που βρήκε μέσα σε αυτόν. «Θύμωσα με τον εαυτό μου και με τον Θεό», λέει και περιγράφει το ιστορικό ενεργειών που ακολούθησε με δική της πρωτοβουλία, οδηγώντας στην ίδρυση της Εθελοντικής Διακονίας Αστέγων. «Άνοιξα τα ντουλάπια της κουζίνας, έφτιαξα ένα γρήγορο φαγητό –μακαρόνια με κιμά- τηλεφώνησα σε δύο φίλες και βγήκαμε μαζί, αναζητώντας ανθρώπους που πεινάνε», θυμάται. Οι τρεις γυναίκες δεν βρήκαν τον συγκεκριμένο άνθρωπο, αλλά δύο άστεγους σε παγκάκια, στους οποίους προσέφεραν ζεστό φαγητό. Αυτή θα ήταν η αρχή μιας μακράς πορείας κοινωνικής προσφοράς. Σήμερα, δέκα χρόνια μετά, η κυρία Φράγκου μαζί με 65 εθελοντές που πλαισιώνουν τον Σύλλογο, ταΐζουν αγάπη σε 70 άστεγους της Θεσσαλονίκης, μοιράζοντάς τους πλήρη γεύματα, τρεις φορές την εβδομάδα, όλο το χρόνο. 

Η «Κυριακή των αστέγων», ή «μάνα των αστέγων», όπως την έχουν αποκαλέσει κατά καιρούς, μιλάει στο iatronet.gr για την κοινωνική προσφορά, την ενσυναίσθηση και την αλληλεγγύη, περιγράφει το προφίλ των άστεγων που ζουν στη Θεσσαλονίκη και την απουσία επαρκών δομών για την υποστήριξή τους, ενώ μιλάει για το πρώτο γεύμα του 2025, που δόθηκε το βράδυ της Πρωτοχρονιάς, με έναν 9χρονο μαθητή να συγκινεί, προσφέροντας τα χρήματα που συγκέντρωσε από τα κάλαντα. 

Η Ομάδα Δίας και ο 9χρονος Αντώνης

Το πρώτο γεύμα της χρονιάς στηρίχθηκε σε προσφορά αστυνομικών της Ομάδας ΔΙΑΣ Κεντρικού Τομέα Θεσσαλονίκης, οι οποίοι συγκέντρωσαν και μοίρασαν τα γεύματα στους 70 άστεγους, ωφελούμενους της Εθελοντικής Διακονίας. 

Στην εκδήλωση που ακολούθησε, στο πάρκο Καρατάσου, παρουσία του Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης, Φιλόθεου, κόπηκε βασιλόπιτα και μοιράστηκαν ευχές, ενώ τα βλέμματα τράβηξε ο 9χρονος Αντώνης, μαθητής δημοτικού. «Ήρθε μαζί με τους γονείς του και μας έδωσε έναν φάκελο ζωγραφισμένο, με 140 ευρώ που συγκέντρωσε από τα κάλαντα και τα προσέφερε για τα γεύματα των ανθρώπων που πεινάνε», ανέφερε η κ.Φράγκου.

Οι 70 άστεγοι που ωφελούνται από το έργο του συλλόγου παραλαμβάνουν ένα πλήρες γεύμα κάθε Τρίτη, Πέμπτη και Κυριακή, σε όλη τη διάρκεια του χρόνου, σε πέντε σημεία αναφοράς της πόλης, υπό οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες, σε μια δράση που δεν διακόπηκε ούτε στην περίοδο των περιορισμών λόγω της πανδημίας. 

Κατά τα πρώτα 8 χρόνια, τα γεύματα μαγειρεύονταν και ετοιμάζονταν στο σπίτι της ιδρύτριας, ενώ τα τελευταία 2 χρόνια υπάρχει οργανωμένος χώρος με επαγγελματικό εξοπλισμό, που νοικιάζει και παραχωρεί εταιρεία – χορηγός. 

Άνθρωποι της διπλανής πόρτας που έμειναν στο δρόμο

Σύμφωνα με την πρόεδρο της Διακονίας, οι άστεγοι της Θεσσαλονίκης είναι περισσότεροι από 350. «Οι 70 που εμείς σιτίζουμε είναι σταθεροί, μη μετακινούμενοι, που ξέρουμε πού θα τους βρούμε σε όλη τη διάρκεια του χρόνου», διευκρινίζει. Πρόκειται για 63 άνδρες και 7 γυναίκες, κυρίως μέσης ηλικίας, με πολλά χρόνια σε καθεστώς αστεγίας. Η κ. Φράγκου γνωρίζει έναν προς έναν με το όνομά του και την ιστορία που τον συνοδεύει. «Είναι άνθρωποι της διπλανής πόρτας, οι οποίοι βρέθηκαν στο δρόμο από διάφορες αιτίες. Κάποιοι έχασαν τη δουλειά τους, φιλοξενήθηκαν για λίγο σε συγγενείς, μετά βγήκαν στο παγκάκι προσωρινά και έμειναν εκεί. Άλλοι βρέθηκαν σε αυτή την κατάσταση εξαιτίας λαθών και παθών, χωρίς να τους δοθούν δεύτερες ευκαιρίες. Αλκοόλ, ναρκωτικά είναι αιτίες αστεγίας, αλλά και κακοποίηση γυναικών και παιδιών», σημειώνει. 

Οι περισσότεροι από τους άστεγους αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας. Ο Σύλλογος συνεισφέρει και με την παροχή φαρμάκων στο Κοινωνικό Φαρμακείο της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης, από όπου πολλοί προμηθεύονται την αγωγή τους.

Η διανομή του φαγητού γίνεται σε παγκάκια, πάρκα, ξωκλήσια, κάτω από γέφυρες και άλλα σημεία της πόλης όπου έχουν βρει καταφύγιο οι ωφελούμενοι. Στη συντριπτική τους πλειονότητα οι τελευταίοι είναι σταθεροί, στο σύνολο των δέκα ετών. Σε αυτούς περιλαμβάνονται και οι δύο που δέχτηκαν τις πρώτες μερίδες μακαρονάδας εκείνη τη μέρα του 2015, ενώ σε αυτό το διάστημα έφυγαν από τη ζωή 9 άτομα. 

Όπως επισημαίνει η εθελόντρια, οι επίσημες δομές υποστήριξης άστεγων ανθρώπων απουσιάζουν, με φωτεινή εξαίρεση το Υπνωτήριο του Δήμου Θεσσαλονίκης, το οποίο όμως δεν αρκεί για να καλύψει τις ανάγκες. «Είναι μια πολύ καλή λύση, αλλά για περιορισμένο αριθμό ανθρώπων, καθώς χωράει μόνο 65. Πρέπει όλοι οι δήμοι να ευαισθητοποιηθούν και να κάνουν ανάλογες δομές, γιατί το πρόβλημα δεν περιορίζεται στα όρια του κεντρικού δήμου», επισημαίνει. 

Η «κυρία Χριστούγεννα»

Από τις αμέτρητες ιστορίες δρόμου που έχει να διηγείται, η Κυριακή Φράγκου επιλέγει να μοιραστεί αυτή μιας τετραμελούς οικογένειας που συνάντησε μια κρύα νύχτα, παραμονή Χριστουγέννων του 2020, στην περιοχή των Αγίων Πάντων, κοντά στον σιδηροδρομικό σταθμό της Θεσσαλονίκης. 

«Η οικογένεια έμενε στο αυτοκίνητο. Πλησίασα και είπα ευγενικά στον πατέρα ότι έχουμε καυτή κοτόσουπα, γλυκά και άλλα ωραία πράγματα. Με ευχαρίστησε και μου είπε να φάνε τα παιδιά τουλάχιστον», θυμάται και προσθέτει: «Έδωσα στα παιδιά σοκολατένιους αγιοβασίληδες. Όπως τους έτρωγαν βιαστικά μουντζουρώθηκαν στο πρόσωπο. Με ρώτησαν πώς με λένε, τους είπα Κυριακή και μου απάντησαν ‘όχι, είστε η κυρία Χριστούγεννα’». 

Η συγκεκριμένη οικογένεια δέχτηκε για ένα διάστημα την υποστήριξη της διακονίας, μέχρι που κάποια στιγμή χάθηκε από την περιοχή. Λίγο καιρό μετά, η εθελόντρια έμαθε πως είχαν μεταφερθεί σε πόλη της Δυτικής Μακεδονίας, όταν ένας ιερέας της περιοχής της τηλεφώνησε για να της μεταφέρει χαιρετισμούς «από την Άννα στην κυρία Χριστούγεννα». 

Παράλληλη ανθρωπιστική δράση

Κύρια πηγή χρηματοδότησης του Συλλόγου είναι οι συνεισφορές πολιτών. Με υλικά αγαθά που περίσσευαν από μεγάλες χορηγίες, ο Σύλλογος άρχισε να βοηθάει και άλλες δομές, όπως ορφανοτροφεία, φυλακές και εκκλησία, επεκτείνοντας μάλιστα την ανθρωπιστική του δράση και στην Αφρική. 

«Σήμερα βοηθάμε πέντε ορφανοτροφεία στην Ελλάδα, ένα στην Κινσάσα του Κονγκό, τις φυλακές Κασσανδρείας και Διαβατών, το Ογκολογικό στο Ιπποκράτειο νοσοκομείο, καθώς και δώδεκα μητροπόλεις για τα συσσίτιά τους, ενώ συμβάλλουμε σε Ιεραποστολή στην Κεντρική Τανζανία», σημειώνει η κ.Φράγκου, η οποία έχει γράψει τρία βιβλία, με τα έσοδα να διατίθενται στις δράσεις του Συλλόγου: «Όρεξη να’ χεις για Θεό», «Νερό! Νερόοοο…», «Δέκα συν Μία - ιστορίες πρωταγωνιστών της ζωής».

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Άδ. Γεωργιάδης: Ο απολογισμός για τον πρώτο χρόνο στο υπουργείο Υγείας
Η μαγνητική τομογραφία στον προστάτη ανιχνεύει σε πρώιμο στάδιο τον καρκίνο [μελέτη]
Οι καλύτερες δίαιτες για το 2025