Πόσο προστατεύει ο αντιγριπικός εμβολιασμός από καρδιαγγειακά επεισόδια;

Τα άτομα με χρόνια νοσήματα, όπως τα καρδιαγγειακά, περιλαμβάνονται στον πληθυσμό των πολιτών που πρέπει να εμβολιάζονται κάθε χρόνο κατά της γρίπης.

Στην εγκύκλιο του υπουργείου Υγείας, που παρατίθεται πιο κάτω, επισημαίνεται πως ο αποτελεσματικότερος τρόπος πρόληψης των επιπλοκών του ιού είναι ο εμβολιασμός με το αντιγριπικό εμβόλιο.

Πόσο προστατεύει ο αντιγριπικός εμβολιασμός από θνησιμότητα εξαιτίας καρδιαγγειακών επεισοδίων; Απαντήσεις δίνουν οι επιστήμονες Κ. Φουντουλάκη, Σ. Τσιόδρας, Ε. Πολυζωγοπούλου, Κ. Ολύμπιος και Ι. Παρίσης σε εργασία με τίτλο “Ευεργετικές επιδράσεις του εμβολιασμού σε καρδιαγγειακά συμβάματα: Έμφραγμα του μυοκαρδίου, εγκεφαλικό επεισόδιο, καρδιακή ανεπάρκεια”.

Στην εργασία της επιστημονικής ομάδας, η οποία παρατίθεται πιο κάτω, επισημαίνεται πως σε ασθενείς με καρδιαγγειακή νόσο, ο εμβολιασμός κατά της γρίπης μπορεί να μειώσει τη βιολογική θνησιμότητα.

Σημειώνεται, ωστόσο, πως τα αποτελέσματα των μελετών που έχουν γίνει παγκοσμίως διαμορφώνουν μία σαφή ανάγκη για πρόσθετα δεδομένα υψηλότερης ποιότητας.

Σύμφωνα με τους ειδικούς, τα στοιχεία για την προστατευτική επίδραση του εμβολίου κατά της γρίπης είναι σπάνια, ενώ υπάρχει έλλειψη παρόμοιων στοιχείων για τον πνευμονιοκοκκικό εμβολιασμό. Η επιβεβαίωση ενός τέτοιου οφέλους – σημειώνουν – θα μπορούσε να οδηγήσει σε ακριβέστερες συστάσεις για άτομα με παράγοντες κινδύνου.

Τονίζουν, ωστόσο, πως, δεδομένης της γήρανσης του πληθυσμού και της αύξησης της ανθεκτικότητας στα αντιβιοτικά, ο εμβολιασμός ως φθηνή και ασφαλής παρέμβαση μπορεί να γίνει στρατηγική πρώτης γραμμής για την πρόληψη των λοιμώξεων και των επιπλοκών από καρδιαγγειακά νοσήματα.

Τα χαμηλά ποσοστά εμβολιασμού απαιτούν αποτελεσματικές και καλά οργανωμένες εκστρατείες Δημόσιας Υγείας. Ο εμβολιασμός των ασθενών με οξύ στεφανιαίο σύνδρομο και καρδιακή ανεπάρκεια, ακόμη και ως μέρος του καθορισμού πρακτικών στο νοσοκομείο, πρέπει να εξεταστεί προκειμένου να επιτευχθεί συμμόρφωση με τις τρέχουσες οδηγίες θεραπείας.

Καρδιαγγειακά

Η συντακτική ομάδα αναφέρει πως πολλοί μηχανισμοί στηρίζουν μία αιτιώδη συνάφεια μεταξύ της οξείας αναπνευστικής λοίμωξης και των καρδιαγγειακών συμβάντων.

Μεταξύ αυτών, περιλαμβάνονται η αύξηση των προ - φλεγμονωδών, προθρομβωτικών κυτοκινών, οι ενδοθηλιακές δυσλειτουργίες, η διέγερση της δραστηριότητας αιμοπεταλίων, η αυξημένη δύναμη διάτμησης, επαγωγή προπηκτικής δράσης, η αναστολή αντιπηκτικών μηχανισμών, η ταχυκαρδία, η ψυχολογική δυσφορία, η αφυδάτωση και η υποξαιμία.

Η προστατευτική επίδραση του εμβολιασμού σχετίζεται με την πρόληψη των αναπνευστικών λοιμώξεων και των σχετικών καταπονήσεων.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η αθηροσκλήρωση δεν θεωρείται μόνο διαταραχή της συσσώρευσης λιπιδίων στο αρτηριακό τοίχωμα, αλλά κυρίως μία φλεγμονώδης νόσος, η οποία ανταποκρίνεται σε διάφορα ενδογενή και εξωγενή αντιγόνα.

Πρόκειται για μία χρόνια διαδικασία με περιόδους οξείας αποσταθεροποίησης και σχηματισμού ευάλωτων πλακών που οδηγούν σε οξύ στεφανιαίο σύνδρομο.

Αυτοάνοσα

Η συστηματική φλεγμονή σε ασθενείς με αυτοάνοσες ασθένειες, όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα, ο συστηματικός ερυθηματώδης λύκος, η αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα, η ουρική αρθρίτιδα, η ψωριασική αρθρίτιδα και η αγγειίτιδα των μεσαίων και μεγάλων αγγείων, έχει συνδεθεί με αυξημένο κίνδυνο πρόωρης στεφανιαίας νόσου και εγκεφαλικού επεισοδίου που σχετίζεται με ο βαθμός φλεγμονής.

Ακόμη και η μη καρδιακή σαρκοείδωση επηρεάζει την καρδιά μειώνοντας το αποθεματικό της στεφανιαίας ροής. Η αθηροσκλήρωση πιθανότατα βασίζεται στην πλειονότητα των καρδιαγγειακών επεισοδίων σε ασθενείς με αυτοάνοσες ασθένειες.