της Ηρώς Κουνάδη

Όσο και αν δεν θα το παραδεχτούμε ποτέ, σε όλους μας αρέσει να διαβάζουμε λίστες με αποφθέγματα του τύπου «τα μεγάλα ρίσκα και οι μεγάλες δυσκολίες οδηγούν σε μεγάλες κατακτήσεις» (που είναι στην πραγματικότητα μια λίγο μετριασμένη εκδοχή του «όταν θέλεις κάτι πολύ, ολόκληρο το σύμπαν συνωμοτεί για να το αποκτήσεις»). Υπάρχουν όμως και εκείνες οι «άλλες» αλήθειες, αυτές που δεν απολαμβάνεις να διαβάζεις, γιατί σε ξεβολεύουν. Αυτές συνήθως είναι πιο χρήσιμες. Μερικές από αυτές είναι οι παρακάτω.

Με εξαίρεση τους ανθρώπους που σε αγαπάνε, ο κόσμος νοιάζεται μόνο για το τι μπορεί να πάρει από εσένα. Δεν έχει σημασία αν είσαι καλό παιδί, συνεπής και ευγενικός. Πρέπει να κάνεις και κάτι (και να το κάνεις καλά) για να σε εκτιμούν.

Όλο σου το είναι, σε κάθε φάση της ζωής σου, θα αντιμάχεται οποιαδήποτε μορφή εξέλιξης και βελτίωσης. Κάθε φορά που θέλεις να κάνεις κάτι σημαντικό στη ζωή σου, θα πρέπει να αντιμετωπίσεις τον εαυτό σου που θα σου βάζει εμπόδια. Γιατί έτσι είναι προγραμματισμένος ο ανθρώπινος εγκέφαλος: να σιχαίνεται τις αλλαγές.

Κανείς δεν μπορεί να σου δώσει τις απαντήσεις που χρειάζεσαι για να είσαι ευτυχισμένος. Γκουρού δεν υπάρχουν πουθενά –ή υπάρχουν, αλλά είναι «γκουρού» για τον εαυτό τους και μόνο.

Η ζωή δεν θα είναι ποτέ τέλεια. Και αν περιμένεις την κατάλληλη στιγμή για να κάνεις κάτι (να ξεκινήσεις τη δική σου επιχείρηση, να μετακομίσεις σε άλλη πόλη…) θα περιμένεις αιώνια.

Το αύριο δεν είναι εγγυημένο. Όπως σοφά το έθεσε ο Steve Jobs, «το να θυμάμαι ότι σύντομα θα πεθάνω ήταν το σπουδαιότερο εργαλείο που με βοήθησε να πάρω τις μεγάλες αποφάσεις της ζωής μου. Γιατί όλα, όλες οι προσδοκίες των άλλων, όλη μου η περηφάνια, όλοι μου οι φόβοι ότι θα αποτύχω ή θα ντροπιαστώ, όλα είναι ασήμαντα μπροστά στον θάνατο».

Το ότι είσαι απασχολημένος, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι καταφέρνεις και κάτι. Το multitasking είναι ένα από τα πιο υπερτιμημένα ταλέντα του κόσμου, γιατί στην πραγματικότητα δεν υφίσταται. Αν κάνεις δύο πράγματα ταυτόχρονα, δεν κάνεις καλά κανένα από τα δύο. Απλώς κοροϊδεύεις τον εαυτό σου. Και κουράζεσαι.

Έχεις πολύ περισσότερο χρόνο απ’ όσο (σου αρέσει να) πιστεύεις. Μία εβδομάδα έχει 168 ώρες. Την επόμενη φορά που θα σκεφτείς «δεν έχω χρόνο γι’ αυτό», παραδέξου στον εαυτό σου ότι το όποιο «αυτό» απλά δεν είναι προτεραιότητα. Αν δεν έχεις χρόνο να πας στο γυμναστήριο, η γραμμή σου δεν είναι προτεραιότητα. Αν δεν έχεις χρόνο να φτιάξεις μια σαλάτα, η υγεία σου δεν είναι προτεραιότητα. Αν δεν έχεις χρόνο να δεις έναν φίλο, η φιλία σας δεν είναι προτεραιότητα. Σκληρό, αλλά αληθινό.

Υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να είσαι καλύτερα χωρίς ορισμένους ανθρώπους στη ζωή σου. Το ακόμα σκληρότερο είναι ότι αυτοί είναι συνήθως άνθρωποι τους οποίους αγαπάς, αλλά με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, σε κρατάνε πίσω, σου χαλάνε την διάθεση ή δεν σε αφήνουν να αλλάξεις προς το καλύτερο. Και θα χρειαστεί αργά ή γρήγορα να τους βγάλεις από την ζωή σου.

Σε ό,τι αφορά την συμπεριφορά σου (που διαμορφώνει ένα μεγάλο κομμάτι του χαρακτήρα σου) είσαι ο μέσος όρος των πέντε ανθρώπων που συναναστρέφεσαι περισσότερο. Διάλεξέ τους προσεκτικά.

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Εορταστικές ημέρες διατροφής: Δες το αλλιώς
Κίρρωση ήπατος: Όσα πρέπει να γνωρίζετε
Γιατί υπάρχει τόσο στρες στις γιορτές