Όταν μπαίνουμε στην θέση των ασθενών μόνο τις ημέρες ”αγάπης”

Δεν είναι ότι επειδή έρχονται Χριστούγεννα σκεφτόμαστε περισσότερο τους ανθρώπους με προβλήματα υγείας αλλά το ότι τις μέρες αυτές της υποτιθέμενης ανάπαυλας από τον καθημερινό ”πόλεμο” μας δίδεται η ευκαιρία να βρεθούμε στην θέση όλων αυτών που αγωνιούν για το μέλλον της υγείας τους και ζουν την κάθε μέρα με αγωνία. Κανονικά θα έπρεπε πάντα να είναι έτσι, να μην ξεχνάμε τους ανθρώπους αυτούς και να μπαίνουμε στην θέση τους. Όμως δεν γίνεται έτσι και συνήθως τους ξεχνούμε. Τους επικαλούμαστε μόνο τις στιγμές που νιώθουμε πως ζητάμε υπερβολικά πολλά πράγματα από την ζωή. Μήπως θα έπρεπε να σκεφτούμε κατά τι διαφορετικά?