Για τους ηλικιωμένους ασθενείς

Συνηθίζουμε να τους βγάζουμε εκτός μάχης και περιμένουμε απλά πότε θα έρθει η ώρα τους. Τους συναντούμε συχνά στα ράντζα των νοσοκομείων χωρίς περιποίηση και συχνά εγκαταλελειμμένους από τους οικείους τους. Είναι τα εύκολα θύματα μιας κοινωνίας σε παρακμή γιατί πολύ απλά από μια ηλικία και μετά σε βάζουν στην άκρη. Η περίθαλψή τους συχνά προσκρούει σε ενστάσεις για τον χρόνο που τους απομένει που θα έπρεπε, λέει, κανονικά να τον παραχωρήσουν στους νέους. Δεν τυγχάνουν της ευαισθησίας των γιατρών ούτε ιδιαίτερης φροντίδας από το νοσηλευτικό προσωπικό. Υπάρχουν βέβαια και οι εξαιρέσεις. Και όμως, κάποτε υπήρξαν νέοι.