Για τα δικαιώματα των ασθενών

Όταν ένας πολίτης περνά το κατώφλι του νοσοκομείου έχει σαφώς πολλά δικαιώματα κατά την διάρκεια της νοσηλείας του. Συνήθως όμως αυτό που συμβαίνει είναι να ”μαζεύεται” αφενός λόγω της αγωνίας του για την έκβαση του προβλήματας υγείας που αντιμετωπίζει, και αφετέρου λόγω της ελλειπούς ενημέρωσης από τα ίδια τα νοσοκομεία. Η εισαγωγή του σε ένα νοσοκομείο δεν σημαίνει πρόβατο επί σφαγή ή εισχώρηση σε κάποιο ”άβατο” που κάποιοι έχουν τεχνηέντως δημιουργήσει. Τα δικαιώματα αφορούν τόσο τα δημόσια όσο και τα ιδιωτικά νοσοκομεία. Ο φόβος για την αντιμετώπιση του προβλήματός του δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να συνοδεύεται και από τον διασταγμό του να κάνει διεκρινιστικές ερωτήσεις επειδή γνωρίζει ότι κανείς δεν θα του δώσει σημασία. Όσοι δε εργάζονται στα νοσοκομεία οφείλουν να γνωρίζουν ότι δεν είναι ιδιοκτησία τους η περίθαλψη. Από την άλλη βέβαια και οι ασθενείς δεν θα πρέπει να το βλέπουν έτσι. Εν ολίγοις: ενημέρωση για τα δικαιώματα και διεκδίκησή τους από την πρώτη στιγμή και όχι ακρότητες από καμία πλευρά.