Ασθενείς - πρόσφυγες και μεταχείρισή τους

Έχω από μέρες μια απορία: όλοι οι πρόσφυγες ασθενείς που υποφέρουν από την κόπωση και την ταλαιπωρία στην Ειδομένη αλλά και αλλού όπου τους σταματούν, πως θα καταφέρουν να σταθούν στα πόδια τους? Η μεταχείριση των ανθρώπων αυτών είναι τουλάχιστον προκλητική. Επειδή ακριβώς πρόκειται για ανθρώπους με συναίσθημα και λογική και επειδή απέναντί τους μάλλον η λογική απουσιάζει, θάθελα να ρωτήσω το εξής: Αυτοί που κραυγάζουν περί εκδίωξής τους είχαν μήπως παπούδες πρόσφυγες ή όχι? Υπήρχε εμφύλιος και μαζική φυγή το ΄44 ή όχι. Το ΄22 μήπως? Το ελάχιστο που πρέπει να προσφερθεί στους πρόσφυγες είναι τρόφιμα και φάρμακα. Αλλιώς μιλάμε για ανθρωπιστικό έγκλημα.