Το extracorporeal shockwave είναι μια σύγχρονη συντηρητική ανώδυνη μορφή θεραπείας που μεταφέρει ακουστικά κύματα ή ακουστική ενέργεια σε παθολογικές περιοχές του σώματος, διεγείροντας τον μηχανισμό επούλωσής του.

Χρήση του extracorporeal shockwave για την ασβεστοποιό τενοντίτιδα του πετάλου των στροφέων του ώμου

Η ασβεστοποιός τενοντιτίδα του πετάλου των στροφέων του ώμου θεωρείται μια χρόνια εκφυλιστική πάθηση η οποία χαρακτηρίζεται από έντονο πόνο και περιορισμό της κινητικότητας και αποτελεί μια από τις συχνότερες αιτίες του επώδυνου ώμου (Haake M et.

al , 2002). Σε case study που για πρώτη φορά έγινε στην Ελλάδα από το Φυσιοθεραπευτήριο χρησιμοποιήθηκε ένα δείγμα τριών ασθενών με ασβεστοποιό τενοντίτιδα του πετάλου των στροφέων με μέσο όρο ηλικίας τα 38,6 χρόνια.

Τα κλινικά συμπτώματα που παρουσίαζαν ήταν οξύς πόνος και σοβαρός περιορισμός της κινητικότητας. Αρχικά είχαν αντιμετωπιστεί από τον ορθοπεδικό τους με αντιφλεγμονώδη αγωγή και τρείς εγχύσεις κορτιζόνης χωρίς όμως αποτέλεσμα.

Ακολουθήθηκε ένα σχήμα, στη συνέχεια, 6 συνεδριών με Shockwave στο φυσιοθεραπευτήριό μας.

Τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά αφού μετά τη δεύτερη συνεδρία ο πόνος είχε μειωθεί σημαντικά, καθώς και η κινητικότητα είχε αποκατασταθεί σε μεγάλο βαθμό . Όσο για το ασβέστωμα, στον επαναληπτικό ακτινογραφικό έλεγχο που έγινε μετά το πέρας της θεραπείας αποκαλύφθηκε η εξαφάνισή του.

Παραθέτουμε τις ακτινογραφίες.

 

Η εναπόθεση ασβεστίου φαίνεται καθαρά στις ακτινογραφίες αριστερά, ενώ αυτές δεξιά έχουν ληφθεί μετά την εφαρμογή της θεραπείας όπου το ασβέστωμα έχει εξαλειφθεί.

Μηχανισμός δράσης στην ασβεστοποιό τενοντίτιδα του πετάλου των στροφέων του ώμου και στην ασβεστοποίηση της άκανθας πτέρνας

Όταν εφαρμόζεται το extracorporeal shockwave πάνω στο ασβέστωμα έχουμε αύξηση της πίεσης σε αυτό με αποτέλεσμα το κατακερματισμό του και τελικά την αποδιοργάνωσή του (Loew M. 1999).

Μηχανισμός δράσης στην αντιμετώπιση φλεγμονών σε τένοντες

Η εφαρμογή του extracorporeal shockwave στις τενοντιτίδες έχει ως αποτέλεσμα την ενεργοποίηση των συστημάτων ενδογενούς ελέγχου του πόνου με αποτέλεσμα την δραματική μειωσή του. Επίσης προκαλείται αύξηση της διαπερότητας της κυτταρικής μεμβράνης, αύξηση της παρουσίας των κυτοκινών, καθώς και αύξηση της αγγειογένεσης με συνέπεια την ταχεία διαδικασία της επούλωσης της ανατομικής περιοχής που φλεγμαίνει (Loew M, 1999).

Η χρήση του extracorporeal shockwave στην αντιμετώπιση των trigger points

Οι Travell και Simons έχουν ορίσει το trigger point σαν ένα υπερευαίσθητο σημείο σε ένα σκελετικό μυ που συνοδεύεται από ένα υπερευαίσθητο ψηλαφητό οζίδιο σε μια ‘σφιχτή’ δέσμη μυός.

Το trigger point είναι επώδυνο στην πίεση και μπορεί να δώσει χαρακτηριστικό προβαλλόμενο πόνο, κινητική δυσλειτουργία και συμπτώματα από το αυτόνομο νευρικό σύστημα (εικ β). Τα trigger points μπορούν να μειώσουν την ελαστικότητα των μυών, να μειώσουν τη μυϊκή ισχύ και να διαταράξουν την ιδιοδεκτικότητα.

Η χρήση του shockwave με τη μετάδοση του ακουστικού κύματος που μεταφέρει στο μυϊκό ιστό έχει τη δυνατότητα σαν πολύ μικρό χρόνο να αποκαταστήσει τη φυσιολογία της περιοχής μειώνοντας έτσι ιδιαίτερα επώδυνα συμπτώματα που ταλαιπωρούν τους πάσχοντες για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Όμιλος Ιατρικού Αθηνών: 3ο Συνέδριο Ιατρικής Πρωτοπορίας και Καινοτομίας AMLI 2024
ECDC: 35 κρούσματα ιλαράς στην Ελλάδα - 11 τον Φεβρουάριο
Η κα Ιωάννα Κοντομανωλοπούλου αναλαμβάνει καθήκοντα Γενικής Διευθύντριας στον HMVO