Αφορμή στο συγκεκριμένο άρθρο έδωσε ένα πρόσφατο άρθρο που δημοσιεύθηκε στο μεγαλύτερο καρδιολογικό επιστημονικό περιοδικό του κόσμου (Circulation), όπου αναφέρεται ότι η Ευρώπη πρωτοστατεί και η Αμερική ακολουθεί στη μάχη κατά του θανάτου όταν εκδηλώνεται το έμφραγμα του μυοκαρδίου.

Η Δανία απεφάσισε να οργανώσει τη μάχη κατά του εμφράγματος σε 5 μεγάλα κέντρα όπου οι άρρωστοι να φθάνουν μέσα το πολύ σε 2 ώρες για να πραγματοποιηθεί η διάνοιξη της θρομβωμένης στεφανιαίας αρτηρίας που προκάλεσε το έμφραγμα με αγγειοπλαστική, έτσι ώστε να επιτευχθεί το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.

Και η Δανία δεν είναι η πρώτη χώρα. Προηγήθηκαν η Τσεχοσλοβακία, η Γερμανία και η Ιταλία.

Η μάχη βέβαια κατά του εμφράγματος δεν στηρίζεται μόνο στην αγγειοπλαστική. Η αγγειοπλαστική είναι το τελευταίο όπλο που χρησιμοποιείται τώρα για να επιτύχουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.

Η πρώτη μάχη δόθηκε τη δεκαετία του 1960, όταν για πρώτη φορά ο Julian στην Αγγλία οργάνωσε και παρατήρησε ότι όταν υπάρχει οργανωμένη στεφανιαία μονάδα μέσα στα νοσοκομεία, σώζονται οι μισοί περίπου άρρωστοι από αυτούς που χάνονται όταν δεν υπάρχει στεφανιαία μονάδα.

Στην Ελλάδα αυτό άρχισε να εφαρμόζεται 20 περίπου χρόνια μετά, με τη δημιουργία των πρώτων οργανωμένων στεφανιαίων μονάδων μέσα στα μεγάλα νοσοκομεία του Κέντρου, κατά τη δεκαετία του 1980.

Μετά την πρώτη αυτή νίκη συνειδητοποιήθηκε ότι η μάχη της πρώτης γραμμής πρέπει να δοθεί στους δρόμους και όχι στα νοσοκομεία, γιατί εκεί χάνονται οι πολλοί. Καθώς είναι γνωστό ότι οι περισσότεροι θάνατοι του εμφράγματος παρατηρούνται την πρώτη ώρα που οι εμφραγματίες χάνονται από θανατηφόρες αρρυθμίες (ηλεκτρικά βραχυκυκλώματα) που όμως αντιμετωπίζονται κατά κανόνα με ηλεκτρική απινίδωση που πρέπει να προσφερθεί άμεσα στον άρρωστο.

Στη μάχη αυτή του δρόμου επιστρατεύθηκαν όλα τα μέσα. Ασθενοφόρα μονάδες, μοτοσικλέτες μονάδες, ελικόπτερα μονάδες. Όλα αυτά, εφοδιασμένα με εξειδικευμένο προσωπικό ρίχθηκαν στη μάχη και έτσι κάθε χρόνο όλα τα Ευρωπαϊκά κράτη και η Αμερική συνεχώς ανακοινώνουν ελάττωση των θανάτων.

Άραγε τι κάνει η Ελλάδα; Η μελέτη ‘ΗΛΙΟΣ’ κατέγραψε ότι μόνο το 17% των Ελλήνων με έμφραγμα χρησιμοποιεί το ΕΚΑΒ για να φθάσει στα νοσοκομεία. Η συντριπτική πλειοψηφία πηγαίνει με δικό της μεταφορικό μέσο.

Στην Ελλάδα, το 1994 υπήρξε σταθμός, γιατί για πρώτη φορά μπήκαν αναισθησιολόγοι και καρδιολόγοι ιατροί μέσα στα ασθενοφόρα. Μέχρι τότε υπήρχαν μόνο νοσηλευτές, οι περισσότεροι από τους οποίους ήσαν ανεκπαίδευτοι. Το ίδιο συνέβη και με τα ελικόπτερα μονάδες, που τότε το ΕΚΑΒ παρήγγειλε τα δικά του ελικόπτερα – μονάδες.

Μέχρι τότε η διακομιδή γινόταν με κοινά ελικόπτερα της Ολυμπιακής.

Όμως, σήμερα εξακολουθούν να χάνονται περίπου 2.000 άνθρωποι κάθε χρόνο στην ευρεία περιοχή Αθηνών-Πειραιά, γι’ αυτό πρέπει το ΕΚΑΒ να οργανώσει τις μοτοσικλέτες μονάδες και τα ασθενοφόρα του και να δώσει τη μάχη του χρόνου, ώστε η προσέγγιση του αρρώστου να γίνεται μέσα σε λίγα λεπτά από τη μοτοσικλέτα ή το ασθενοφόρο μονάδα.

Χρειάζεται χωροταξική κατανομή όλων των κινητών μονάδων (μοτοσικλέτες-ασθενοφόρα) για να ελαχιστοποιηθεί ο χρόνος έναρξης της θεραπείας. Χωρίς το σωστό συντονισμό και αυτή η προσπάθεια δεν θα επιτύχει.

Είναι αλήθεια ότι το Υπουργείο Υγείας τελευταία προσπάθησε να συντονίσει τα μεγάλα νοσοκομεία του κέντρου για να αντιμετωπίζεται το έμφραγμα με αγγειοπλαστική. Αυτό είναι επαινετέον. Όμως, η μάχη πρέπει να δοθεί και να κερδηθεί στους δρόμους με σωστή ενημέρωση του πληθυσμού από την Πολιτεία και τα μέσα ενημέρωσης.

Η μάχη συνεχίζεται, όμως ο αγώνας κρίθηκε. Κανένας δεν μπορεί να αισθάνεται ασφαλής στις μεγάλες πόλεις, όποιος και εάν είναι. Όσα λεφτά και εάν διαθέτει. Γιατί την κρίσιμη στιγμή θα αισθανθεί αβοήθητος και μόνος και τότε θα είναι αργά.

Γι’ αυτό πρέπει να συνειδητοποιηθεί από όλους ότι ο δρόμος για τη νίκη είναι μονόδρομος.

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Πώς φροντίζω κάθε τύπο  δέρματος
Καρδιακή προσβολή: Οι β-αναστολείς συνδέονται με κατάθλιψη στη μετεγχειρητική φροντίδα
Δράμα: Κανένα ενδιαφέρον για 5 θέσεις παθολόγων, παρά το επίδομα άγονου