Το έμφραγμα συμπεριφέρεται όπως ο σεισμός. Στο σεισμό μπορεί να υπάρξουν προσεισμοί, δηλαδή μικρής έντασης σεισμοί πριν από τον μεγάλο κύριο σεισμό. Μπορεί, όμως, και να μην υπάρξουν προσεισμοί και ξαφνικά να εκδηλωθεί ο κυρίως σεισμός.

Οι σεισμολόγοι γνωρίζουν ποιες είναι οι σεισμογενείς περιοχές και μπορούν πολλές φορές να προσδιορίσουν τον επερχόμενο σεισμό, όμως αδυνατούν να προσδιορίσουν τον ακριβή χρόνο, την ένταση και τα αποτελέσματά του.

Το ίδιο περίπου συμβαίνει και με το έμφραγμα. Μόλις σπάσει μια μικρή πλάκα που βρίσκεται στο τοίχωμα μιας στεφανιαίας αρτηρίας τότε αρχίζει να δημιουργείται ο θρόμβος, ο οποίος απειλεί να φράξει τελείως την αρτηρία και να δημιουργήσει το έμφραγμα.

Στη φάση αυτή μπορεί κομμάτια του θρόμβου να αποσπαστούν (ξεκολλήσουν) και να φράξουν μικρότερες αρτηρίες, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν θανατηφόρες αρρυθμίες (π.χ. κοιλιακή μαρμαρυγή), προτού ακόμα ο άρρωστος αισθανθεί οποιοδήποτε σύμπτωμα (δυσφορία ή πόνο).

Άλλες φορές, προτού φράξει τελείως η αρτηρία γίνεται σπασμός, οπότε ο άρρωστος αισθάνεται πόνο συνήθως στο στήθος, ο οποίος μπορεί να διαρκέσει λίγα λεπτά, να υποχωρήσει και να επανέλθει κατά τη διάρκεια της ίδιας ημέρας, ή της επόμενης.

Αυτός ο πόνος είναι η ασταθής στηθάγχη, που, όπως οι προσεισμοί, προειδοποιεί ότι επέρχεται το έμφραγμα. Όταν ο πόνος αυτός στο στήθος δεν υποχωρεί, τότε σηματοδοτεί την έναρξη του εμφράγματος.

Η παράταση του πόνου πέραν της μισής ώρας υποδηλώνει ότι η στεφανιαία αρτηρία έχει φράξει τελείως. Αυτό είναι το ανάλογο του κυρίως σεισμού που έρχεται χωρίς προειδοποίηση. Πολλοί άρρωστοι διερωτώνται ‘καλά, εάν κάνω στεφανιογραφία δεν θα δω τις στενώσεις και δεν θα κάνω κάτι να προλάβω το έμφραγμα;’.

Η απάντηση, δυστυχώς, είναι αρνητική. Η στεφανιογραφία απεικονίζει τις βλάβες που υπάρχουν μέσα στον αυλό της αρτηρίας και δημιουργούν στενώσεις. Όμως, τα εμφράγματα προκαλούνται κυρίως από μικρές βλάβες που δεν προκαλούν αξιόλογες στενώσεις και πολλές φορές μάλιστα δεν απεικονίζονται ούτε με τη στεφανιογραφία, αφού είναι τόσο μικρές που υποεκτιμούνται.

Η στεφανιογραφία σήμερα γίνεται όχι για να διαγνωσθεί η στεφανιαία νόσος ή ο επερχόμενος κίνδυνος εμφράγματος, αλλά για να προχωρήσουμε σε επεμβατική αντιμετώπιση της πάθησης με αγγειοπλαστική – stent, ή εγχείριση by-pass.

Σήμερα η διάγνωση της στεφανιαίας νόσου γίνεται με αναίμακτες μεθόδους, στις οποίες συμπεριλαμβάνεται και η αξονική τομογραφία των 64 ή 128 τομών.

Το ερώτημα που αυτόματα προκύπτει είναι ότι άραγε ο άρρωστος είναι απροστάτευτος κατά του επερχόμενου εμφράγματος; Η απάντηση είναι απλή. Όπως οι σεισμολόγοι γνωρίζουν τις σεισμογενείς περιοχές και προσδιορίζουν τον πιθανό και όχι τον ακριβή χρόνο των σεισμών, έτσι και οι Καρδιολόγοι γνωρίζουν ότι ο άρρωστος που έχει κακό οικογενειακό ιστορικό εμφράγματος, πάσχει από πίεση, έχει σάκχαρο, υψηλή χοληστερίνη, δεν γυμνάζεται, δεν διατρέφεται με μεσογειακή διατροφή και καπνίζει είναι βέβαιο ότι θα πάθει έμφραγμα.

Δεν χρειάζεται, βέβαια, να τα έχει όλα αυτά ταυτόχρονα. Ένα ή δύο από αυτά, και κυρίως το κάπνισμα, είναι αρκετά.

Πέραν αυτών, υπάρχουν και ορισμένες σύγχρονες βιοχημικές εξετάσεις, όπως η CRP (η υψηλής ευαισθησίας C αντιδρώσα πρωτεΐνη), το Plac test (Α2 φωσφολιπάση) και η CVD (αντισώματα κατά της φωσφορυλχολίνης), που δείχνουν ότι η αθηρωματική πλάκα δεν είναι σταθερή, φλεγμαίνει και κινδυνεύει να σπάσει.

Έτσι, με αυτόν τον τρόπο σήμερα μπορούμε να προσδιορίσουμε τον πιθανό χρόνο εγκατάστασης του εμφράγματος, δηλαδή του μεγαλύτερου κινδύνου που απειλεί τη ζωή του ανθρώπου, και με ειδικές θεραπείες να αποτρέψουμε την εκδήλωσή του.

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Πώς φροντίζω κάθε τύπο  δέρματος
Καρδιακή προσβολή: Οι β-αναστολείς συνδέονται με κατάθλιψη στη μετεγχειρητική φροντίδα
Δράμα: Κανένα ενδιαφέρον για 5 θέσεις παθολόγων, παρά το επίδομα άγονου