Η παχυσαρκία βλάπτει σοβαρά τη γονιμότητα. Το αποδεικνύουν όλες οι σύγχρονες μελέτες που συνδέουν το υπερβολικό βάρος με την υπογονιμότητα. Ακόμα και η μη νοσογόνος παχυσαρκία προκαλεί επιπλοκές στο γυναικείο ορμονικό σύστημα και διαταραχές στην έμμηνο ρύση.



Όλες οι πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι οι γυναίκες με αυξημένο δείκτη σωματικής μάζας έχουν προβλήματα γονιμότητας. Είναι πιο δύσκολο να μείνουν έγκυες αλλά και να έχουν μία ομαλή εγκυμοσύνη κι έναν εύκολο τοκετό.

Στην εξωσωματική γονιμοποίηση, έχουμε περισσότερες αποτυχίες στις παχύσαρκες γυναίκες από ότι σε εκείνες με φυσιολογικό βάρος.

Το ποσοστό των γυναικών που καταφέρνουν να μείνουν έγκυες με εξωσωματική γονιμοποίηση πέφτει από το 48% στο 30% όταν αφορά γυναίκες με αυξημένο δείκτη σωματικής μάζας.

Επίσης, ένα μεγάλο ποσοστό γυναικών έχουν διαταραχές κύκλου, που οφείλονται στην αύξηση του σωματικού βάρους.

Πολλές παχύσαρκες γυναίκες έχουν το σύνδρομο των πολυκυστικών ωοθηκών που επηρεάζει τον κύκλο. Μπορεί να έχουν ακόμα και αμηνόρροια. Να σταματήσει τελείως ο κύκλος. Η αραιομηνόρροια, όμως, είναι το πιο συχνό φαινόμενο σε αυτές τις περιπτώσεις.

Δηλαδή, η περίοδος να έρχεται κάθε δύο ή τρεις μήνες, κατάσταση η οποία δυσκολεύει πάρα πολύ και τη σύλληψη. Οι γυναίκες αυτές δεν μένουν εύκολα έγκυες και συνήθως καταφεύγουν σε προσπάθειες με τεχνικές αναπαραγωγής.

Αυτό που συμβαίνει είναι μία μεταβολή των βιοχημικών δεδομένων που υπάρχουν στο γυναικείο σώμα κι αυτή η έλλειψη ισορροπίας επηρεάζει άμεσα τον κύκλο των παχύσαρκων γυναικών που πολλές φορές δεν κάνουν ωορρηξία κι έτσι δεν μένουν εύκολα έγκυες.

Παράλληλα, μελέτες δείχνουν ότι και η ποιότητα των ωαρίων επηρεάζεται από την αλλοίωση του ορμονικού προφίλ που προκαλεί η παχυσαρκία.

Το λίπος που υπάρχει στον κορμό μετατρέπει τις θηλυκές ορμόνες σε οιστρογόνα. Υπάρχει μεγάλη αύξηση της ελεύθερης τεστοστερόνης, η οποία είναι ανδρική ορμόνη. Αυτή κάθεται πάνω στους θύλακες των τριχών και μπορεί να δημιουργήσει και υπερτρίχωση.

Δημιουργεί κι άλλα προβλήματα χαλώντας την ισορροπία των γυναικείων ορμονών.

Η ινσουλινοαντίσταση, η αυξανόμενη παραγωγή ινσουλίνης είναι μία συχνή διαταραχή που συνδέεται με την κοιλιακή εναπόθεση του λίπους.

Η ινσουλίνη υποκινεί την έκκριση ανδρογόνων και μειώνει τη συγκέντρωση της πρωτεΐνης αγκίστρωσης των στεροειδών ορμονών. Άρα απαιτούνται και περισσότερες γοναδοτροπίνες για να επιτευχθεί ωογένεση στις γυναίκες που είναι ανθεκτικές στην ινσουλίνη .

Οι γυναικολόγοι τα τελευταία χρόνια είναι πολύ αυστηροί με το βάρος των εγκύων.

Δεν τις αφήνουν να πάρουν πολλά κιλά. Επίσης, πολλοί θεωρούν περίπου απαγορευτική την εγκυμοσύνη σε μία γυναίκα που ζυγίζει περισσότερο από 100 κιλά.

Αυτό συμβαίνει γιατί εξαιτίας του υπερβολικού βάρους μπορεί να έχουμε επιπλοκές και για το έμβρυο και για τη γυναίκα: ο σακχαρώδης διαβήτης της εγκυμοσύνης, η προεκλαμψία, η εκλαμψία, είναι μερικοί από αυτούς και φυσικά μία παχύσαρκη έχει περισσότερες πιθανότητες να γεννήσει με καισαρική και όχι φυσιολογικά.

Ο σακχαρώδης διαβήτης κυήσεως μπορεί να έχει επιπτώσεις και στο παιδί, καθώς μπορεί να γεννηθούν μακροσωμικά παιδιά. Δηλαδή παιδιά με αυξημένο βάρος και εναπόθεση λίπους κυρίως στον κορμό τους. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε δυστοκία, η οποία μπορεί να προκαλέσει ακόμα και αναπηρία στο παιδί.



Τα παιδιά των παχύσαρκων γυναικών έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο και για ενδομήτριο εμβρυϊκό θάνατο. Επίσης, το πάχος της μητέρας μπορεί να επηρεάσει σημαντικά και το μεταβολισμό του εμβρύου της, το οποίο έχει μεγαλύτερο κίνδυνο για εμφάνιση διαβήτη και καρδιαγγειακών παθήσεων.

Και φυσικά τα παιδιά των παχύσαρκων γυναικών είναι περισσότερο επιρρεπή να γίνουν κι αυτά παχύσαρκα.

Οι κίνδυνοι αφορούν και πριν και μετά μείνει η γυναίκα έγκυος. Η γυναίκα που ήταν από πριν υπέρβαρη έχει αυξημένες πιθανότητες να παρουσιαστούν κίνδυνοι κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, αλλά και μια γυναίκα που παίρνει απότομα πολλά κιλά κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, μπορεί να έχει ακριβώς τις ίδιες επιπτώσεις.

Παράλληλα, ο κίνδυνος αποβολής είναι μεγαλύτερος για τις παχύσαρκες γυναίκες, ειδικά στο πρώτο τρίμηνο.

Πρόσφατες μελέτες έδειξαν ότι η παχυσαρκία συνδέεται με πρόωρες ακούσιες διακοπές κυήσεως. Οι παχύσαρκες γυναίκες παρουσιάζουν τέσσερις φορές μεγαλύτερο κίνδυνο αποβολής από τις γυναίκες με φυσιολογικό βάρος.

Ποια είναι η ιδανική αύξηση βάρους σε μία εγκυμοσύνη; Αυτό που υποστηρίζεται τελευταία είναι ότι πάνω από 6,5 κιλά αύξησης σωματικού βάρους θεωρείται πολύ.

Αυτό είναι το ιδανικό, 6,5 κιλά. Σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει καμία γυναίκα να υπερβεί τα 12 κιλά. Από εκεί και πάνω αρχίζουν να αυξάνονται κατά πολύ οι κίνδυνοι.

Αν τώρα μία παχύσαρκη που αποφασίζει να χάσει τα κιλά της με χειρουργική μέθοδο, όπως π.χ με δακτύλιο, μπορεί να μείνει έγκυος, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα.

Αντιθέτως, και χειρουργικές μέθοδοι αλλά και φαρμακευτικές, ενδείκνυνται σε περιπτώσεις παχυσαρκίας που έχουν δείκτη μάζας σώματος μεγαλύτερο από 30.

Η απώλεια βάρους με όποιο τρόπο επιλέξουν, είναι αναγκαία για τις παχύσαρκες γυναίκες που έχουν προβλήματα υπογονιμότητας. Έτσι θα διορθωθούν οι ενδοκρινολογικές ανωμαλίες που προκαλούνται από την παχυσαρκία και την αντίσταση της ινσουλίνης και θα μπορέσουν να βελτιώσουν τα αποτελέσματα στη θεραπεία της υπογονιμότητας τους.

Ειδήσεις υγείας σήμερα
BAUSCH + LOMB Ελλάδας: Λανσέρει το πρώτο και μοναδικό νέας γενιάς φαρμακευτικό οφθαλμικό διάλυμα για την αντιμετώπιση του κόκκινου ματιού
Μπορούν τα βιντεοπαιχνίδια να κάνουν καλό;
Πρόληψη, καινοτομία και ολιστική φροντίδα κατά του καρκίνου του πνεύμονα