Η Νευροεπιστήμη είναι αυτό το πλαίσο μελέτης και έρευνας που αφορά την ανάπτυξη, δομή και λειτουργία του Νευρικού μας Συστήματος (Κεντρικό Νευρικό Σύστημα και Εγκέφαλος). Οι Νευροεπιστήμονες εστιάζουν συνήθως στον εγκέφαλο και το πώς οι εκούσιες ή ακούσιες διεργασίες που συμβαίνουν σε αυτόν, επηρεάζουν τη συμπεριφορά και τις γνωστικές μας λειτουργίες.

Η νευροεπιστήμη εκτός από την ομαλή λειτουργία του νευρικού συστήματος, εξετάζει και το τι συμβαίνει όταν οι άνθρωποι παρουσιάζουν νευρολογικές, ψυχιατρικές ή και νευροεξεληκτικές-νευροεκφυλιστικές εγκεφαλικές διαταραχές. Είθισται ωστόσο, να υπάρχει πρακτικά ένας διαχωρισμός μεταξύ νευροεπιστήμης και νευροβιολογίας - σε πρακτικό κυρίως και όχι πάντα σε επιστημονικό επίπεδο - στοχεύοντας το κάθε ένα πεδίο στα καλώς και τα κακώς κέιμενα αντίστοιχα των λειτουργικών και δομικών στοιχείων που αναφέρονται στο Κεντρικό Νευρικό Σύστημα. Κατ’ επέκταση η νευροεπιστήμη εστιάζει στην αποσαφήνιση και θετική ενίσχυση των λειτουργιών και δομών των νευρωνικών συστημάτων, ενώ από την άλλη η νευροβιολογία, πραγματεύεται κυρίως την βιολογική υπόσταση αυτών των συστημάτων. 

Αν και η Νευροεπιστήμη, στην ακαδημαϊκή της διάσταση, παραδοσιακά κατατάσσεται ως μία γνωστική υποδιαίρεση της βιολογίας, ωστόσο τελικά στην πράξη προσεγγίζεται ως μία διαθεματική επιστήμη η οποία συνδέει στενά διαφορετικού είδους γνωστικά πεδία, όπως τα μαθηματικά (π.χ. computational neuroscience), τη γλωσσολογία (π.χ. neurolinguistics), την μηχανική (π.χ. structural neuroscience), την επιστήμη των ηλεκτρονικών υπολογιστών (π.χ. programming, web-developing, artificial intelligence and neuroscience, translational neuroscience), τη χημεία (π.χ. cellular-molecular neuroscience), τη ψυχολογία (π.χ. cognitive neuroscience, affective neuroscience), το μάρκετινγκ (π.χ. neuromarketing), τις τέχνες (π.χ. neuroscience of music, dance) και φυσικά την ιατρική (π.χ. medical neuroscience).

Έτσι, βλέπουμε πολλούς νευροεπιστήμονες να δουλεύουν σε ερευνητικά projects τα οποία μελετούν την επίδραση της γλώσσας και των ήχων, απλών και σύνθετων όπως η μουσική, της κίνησης και της γλώσσας επάνω στον εγκέφαλο, βλέπουμε ερευνητές να μελετούν την τεχνητή νοημοσύνη και το πώς αυτή μπορεί να μεταφράσει ή να μιμηθεί λειτουργίες των εγκεφαλικών συστημάτων κ.α.

Αν και η ‘κλινική’ μελέτη του εγκεφάλου είναι πολύ παλιά - με τις πρώτες καταγραφές σχετικά με τον εγκέφαλο να φτάνουν έως και την αρχαία Ελλάδα και την εποχή του Ηρόδοτου - ωστόσο η Νευροεπιστήμη όπως την γνωρίζουμε σήμερα, με τις πολύ σύγχρονες απεικονίσεις του εγκεφάλου και των λειτουργιών του, είναι ένα σχετικά καινούριο γνωστικό πεδίο. Ουσιαστικά, η Νευροεπιστήμη εμφανίστηκε ως έχει περίπου το 1950 με τα πρώτα νευροαπεικονιστηκά μηχανήματα να κάνουν την εμφάνησή τους εκείνη την εποχή. Παραταύτα, πρωτεργάτες του πεδίου θεωρούνται επιστήμονες όπως οι P.P. Broca, S.R. y Cajal και C. Wernicke μεταξύ άλλων οι οποίοι μελέτησαν τον εγκέφαλο σύμφωνα με τις σημερινές προσεγγίσεις ήδη από τον 19ο αιώνα.

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Πώς θα κάνουμε υγιεινά Χριστούγεννα
Συνήθη προβλήματα υγείας κατά την περίοδο των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς 
Υγιεινές ιδέες για το γιορτινό τραπέζι