Πρόβλεψη: Ο καρκίνος του ήπατος θα γίνει πιο συχνός παγκοσμίως έως το 2040

Αν και οι περισσότερες ασθένειες θα μπορούσαν να προληφθούν, ο καρκίνος του ήπατος γίνεται όλο και πιο συχνός παγκοσμίως.

Σύμφωνα με υπολογισμούς του Διεθνούς Οργανισμού Έρευνας για τον Καρκίνο (IARC), οι οποίοι δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό "Journal of Hepatology" ο αριθμός των περιπτώσεων καρκίνου του ήπατος θα μπορούσε να αυξηθεί από 900.000 το 2020 σε περίπου 1,4 εκατομμύρια άτομα το 2040. Ο αριθμός των θανάτων δε να παρουσιάσει αύξηση κατά 56,4%, από 830.000 σε 1,3 εκατομμύρια.

Η αύξηση αυτή είναι κυρίως αποτέλεσμα μιας πρόβλεψης του αριθμού του πληθυσμού και του προσδόκιμου ζωής που υπολογίστηκε από την Harriet Rumgay του IARC στη Λυών και τους συναδέλφους της χρησιμοποιώντας δεδομένα GLOBOCAN.

Το γεγονός αυτό είναι ακόμη πιο λυπηρό, διότι οι περισσότεροι καρκίνοι του ήπατος μπορούν να προληφθούν.

Οι λοιμώξεις από χρόνια ηπατίτιδα Β ευθύνονται για τις μισές από όλες τις ασθένειες παγκοσμίως. Είναι ευρέως διαδεδομένες στην Ανατολική Ασία, τη Μέση Ανατολή και την υποσαχάρια Αφρική.

Αναμένεται πάντως μείωση στο απώτερο μέλλον, δεδομένου ότι από τη δεκαετία του 1980 υπάρχουν αποτελεσματικά εμβόλια που προλαμβάνουν τις λοιμώξεις και συνεπώς και τους καρκίνους. Σε 133 χώρες, τα παιδιά μπορούν ήδη να εμβολιαστούν και το ποσοστό εμβολιασμού φέρεται να φτάνει το 83 %.

Ωστόσο, ο αντίκτυπος είναι επί του παρόντος αισθητός μόνο στις νεότερες ηλικιακές ομάδες: στην Ταϊβάν και τη Σαγκάη, υπήρξε μείωση κατά 80% και 50% αντίστοιχα. Στην Αλάσκα, η εισαγωγή του εμβολιασμού είχε ως αποτέλεσμα την απουσία παιδιατρικών ασθενειών μεταξύ των ιθαγενών σήμερα.

Η δεύτερη συχνότερη αιτία είναι η χρόνια ηπατίτιδα C. Είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη στις χώρες του Maghreb, το Πακιστάν και τις ΗΠΑ. Δεν υπάρχει εμβόλιο, αλλά με τις αντιιικές ουσίες άμεσης δράσης (DAAS), η θεραπεία είναι δυνατή σήμερα στις περισσότερες περιπτώσεις σε σύντομο χρονικό διάστημα και χωρίς τις σοβαρές παρενέργειες της ιντερφερόνης.

Μελέτες δείχνουν ότι η έγκαιρη θεραπεία προλαμβάνει επίσης την ανάπτυξη καρκίνου του ήπατος. Ωστόσο, προϋποθέτει ότι η μακροχρόνια ασυμπτωματική λοίμωξη αναγνωρίζεται εγκαίρως.

Σε μια "ζώνη αφλατοξινών" που εκτείνεται από την υποσαχάρια Αφρική έως τη Νοτιοανατολική Ασία και την Κίνα, η μόλυνση των σιτηρών με Aspergillus flavus εξακολουθεί να αποτελεί κοινό πρόβλημα, το οποίο επιδεινώνεται από την ταυτόχρονη μόλυνση από ηπατίτιδα Β.

Στην Ευρώπη (ιδίως στην Ανατολή και τη Ρωσία) και τη Βόρεια Αμερική, η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ αποτελεί κοινή αιτία καρκίνου του ήπατος, αντιπροσωπεύοντας περίπου το 22% όλων των καρκίνων του ήπατος το 2020.

Η παχυσαρκία και ο διαβήτης τύπου 2 μπορούν επίσης να προκαλέσουν καρκίνο του ήπατος μέσω του λιπώδους ηπατικού ιστού. Το πρόβλημα αυτό αποτελεί κοινή αιτία σε ορισμένες χώρες, όπως η Σαουδική Αραβία, όπου το αλκοόλ δεν καταναλώνεται επισήμως, με ποσοστό πάνω από 25 % στο σύνολο των περιπτώσεων καρκίνου του ήπατος.

Το προσαρμοσμένο στην ηλικία ποσοστό επίπτωσης είναι υψηλότερο στη Μογγολία με 85,6 νέα κρούσματα ανά 100.000 κατοίκους, ακολουθούμενο από την Αίγυπτο (34,1), το Λάος (24,4) και την Καμπότζη (24,3).

Η Σρι Λάνκα (1,2), η Αγία Λουκία (1,3), η Αλγερία (1,5) και η Μποτσουάνα (1,5) έχουν τα λιγότερα κρούσματα. Στη Γερμανία, το προσαρμοσμένο στην ηλικία ποσοστό επίπτωσης είναι 4,3/100.000.

Πηγές:
Journal of Hepatology