Η πρόγνωση του άρρωστου παιδιού που δεν είχε ανταποκριθεί στη συμβατική θεραπεία ήταν άσχημη. Παρόλα αυτά, γιατροί του Rutgers University πίστεψαν ότι υπήρχε ελπίδα, αν συνέχιζαν την προσπάθεια.
Το περιστατικό, που διήρκεσε αρκετές εβδομάδες το 2020, περιγράφεται σε μελέτη περίπτωσης που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο European Medical Journal.
Ήταν αξιοσημείωτο και αντιπροσωπευτικό μιας πιο νέας προσέγγισης για την αποτελεσματική αντιμετώπιση μιας παράξενης νόσου.
Η έρευνα εστίασε στην περίπτωση ενός 5χρονου κοριτσιού που υπέφερε από εγκεφαλίτιδα κατά του NMDAR υποδοχέα., σπάνια δυσλειτουργία του εγκεφάλου που είναι δύσκολο να διαγνωστεί. Το παιδί δεν ανταποκρινόταν στην αγωγή και μεταφέρθηκε σε κέντρο αποκατάστασης σε κατατονική κατάσταση για 3 μήνες, όταν γιατροί του Rutgers έσπευσαν να βοηθήσουν.
Γιατρός άλλης ασθενούς περιέγραψε τη νόσο ως ‘’φωτιά στον εγκέφαλο’’. Πρόκειται για καταστροφική φλεγμονή στον εγκέφαλο.
Ο Vikram Bhise, συγγραφέας της μελέτης περίπτωσης, του Rutgers Robert Wood Johnson Medical School, σημειώνει ότι με τις αυτοάνοσες νόσους ο οργανισμός επιτίθεται σε συγκεκριμένο σύστημα που εκλαμβάνει ως ξένο.
Στην περίπτωση της εγκεφαλίτιδας κατά του NMDAR υποδοχέα. ο οργανισμός επιτίθεται στους υποδοχείς NMDA του εγκεφάλου. Αυτό προκαλεί μαζική δυσλειτουργία, που εκφράζεται με συνδυασμό ψυχιατρικών, νοητικών κα κινητικών προβλημάτων.
Ο Bhise και 2 άλλοι γιατροί του Rutgers ασχολήθηκαν με το περιστατικό όταν η μητέρα θέλησε μια δεύτερη γνώμη και ο οικογενειακός γιατρός απευθύνθηκε στον Bhise. Η μητέρα ενημέρωσε την ομάδα του Rutgers ότι το παιδί παρέμενε ακόμη ακίνητο και δεν ανταποκρινόταν, μετά από ταχεία φάση σωματικής και ψυχικής εκφύλισης.
Γενικά, ο χρόνος είναι σημαντικός στην αντιμετώπιση των αυτοάνοσων νόσων και η συνήθης περίθαλψη ΄΄λέει ΄΄ότι καμία αγωγή δεν είναι χρήσιμη όταν έχει περάσει καιρός.
Ο Bhise έστειλε το παιδί στην ΜΕΘ του Robert Wood Johnson University Hospital, και αποφάσισε να δοκιμάσει ακόμα μια αγωγή.
Στο παιδί δόθηκαν στεροειδή, αντισώματα και ανοσοκατασταλτικό. Ο Bhise αποφάσισε να προβεί σε σειρά ανταλλαγής πλάσματος για την επανεκκίνηση του ανοσοποιητικού καθαρίζοντας τη φλεγμονή από το κυκλοφορικό.
Διαπιστώθηκε σχεδόν αμέσως πρόοδος.
Καθώς συνέχιζαν με την αγωγή, τελικά με σχεδόν 12 ακόμα ανταλλαγές πλάσματος, το παιδί βελτιώθηκε σταθερά μέχρι που ανέρρωσε πλήρως.
Ο Bhise πιστεύει ότι το μήνυμα είναι πως μπορεί κάποιος να αντιμετωπίσει τη νόσο, ακόμα και αφού έχει περάσει καιρός.
Πηγές:
European Medical Journal.
{{dname}} - {{date}}
{{body}}
Απάντηση Spam
{{#subcomments}} {{/subcomments}}