Ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή: Η διαφορά από τις διεισδυτικές σκέψεις που όλοι εμφανίζουν πότε-πότε

Πώς οι έμμονες σκέψεις των ανθρώπων με ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή διαφέρουν από τις πιο ποικίλες σκέψεις που όλοι οι άνθρωποι έχουν πότε- πότε;

Σε αυτή την ερώτηση, στόχο είχε να απαντήσει επισκόπηση του Jean-Sébastien Audet, του Université de Montréal.

Ο Audet πραγματοποίησε την επισκόπηση για να διαπιστώσει ποια χαρακτηριστικά είναι συγκεκριμένα για την ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή σε σύγκριση με τις σκέψεις στον γενικό πληθυσμό και σε ανθρώπους με άγχος και κατάθλιψη.

Η ανάλυση έδειξε ότι οι διεισδυτικές σκέψεις  ανθρώπων με τη διαταραχή είναι πιο συχνές, διαρκούν περισσότερο και δημιουργούν την ανάγκη να δράσουν οι άνθρωποι ώστε να ουδετεροποιήσουν τις σκέψεις τους.

Τα ευρήματα υπογραμμίζουν τη σημαντική δυσφορία που προκαλείται από τις διεισδυτικές σκέψεις που συνδέονται με τη διαταραχή.

Ο Audet δήλωσε ότι αυτές οι σκέψεις προκαλούν υψηλότερα επίπεδα ενοχών έναντι άλλων διαταραχών που συνδέονται με το άγχος.

Είναι επίσης πιο δυσάρεστες, μη αποδεκτές και ανεξέλεγκτες και συνδέονται με μεγαλύτερο βαθμό φόβου ότι η σκέψη θα γίνει πραγματικότητα.

Η δυσφορία προκαλείται από τη σύγκρουση μεταξύ του περιεχομένου των διεισδυτικών σκέψεων και της αυταντίληψης ενός ανθρώπου.

Η δυσαρμονία είναι ιδιαίτερα έντονη όταν κάποιος έχει ενοχλητικές, απαγορευμένες σκέψεις, όπως ‘’ίσως είμαι παιδόφιλος’’ όταν στην πραγματικότητα δεν έχει τέτοιες τάσεις.

Ο Audet εξηγεί ότι άνθρωποι με ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή νομίζουν ότι οι πράξεις τους θα τους θέσουν σε κίνδυνο, ενώ άνθρωποι με κατάθλιψη δεν πιστεύουν ότι αποτελούν κίνδυνο για τον εαυτό τους αλλά καταβάλλονται από συναισθήματα αναξιότητας, ενώ άνθρωποι με άγχος θεωρούν τον εαυτό τους ως θύμα εξωτερικού κινδύνου.

Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο Clinical Psychology and Psychotherapy.