Η επιβράδυνση της σωματικής δραστηριότητας στην εφηβεία δεν προκαλείται από τον τρόπο ζωής [μελέτη]

Η επιβράδυνση της σωματικής δραστηριότητας κατά την εφηβεία, πιθανόν δεν προκαλείται από τον τρόπο ζωής και το περιβάλλον αλλά από ενεργειακές απαιτήσεις στο σώμα καθώς μεγαλώνει και ωριμάζει σεξουαλικά.

Αυτό αναφέρει νέα έρευνα του University of Colorado Anschutz Medical Campus.

Η έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο Proceedings of the Royal Society B, εξέτασε τον τρόπο ζωής των σωματικά δραστήριων Tsimane, μιας φυλής στη Βολιβία, για να διαπιστωθούν ομοιότητες και διαφορές με εφήβους που ζουν στις σύγχρονες κοινωνίες.

Οι Tsimane είχαν ελάχιστη υπέρταση και στεφανιαία νόσο και κυρίως έτρωγαν αυτά που κυνηγούσαν ή καλλιεργούσαν.

Τα επίπεδα δραστηριότητας ήταν πολύ υψηλότερα από αυτά στις σύγχρονες κοινωνίες.

Όμως σε μεγαλύτερες ηλικίες επίσης έτειναν να έχουν λιγότερη σωματική δραστηριότητα στην εφηβεία.

Οι επιστήμονες γνωρίζουν ότι η σωματική δραστηριότητα μειώνεται με την ηλικία και ότι οι άντρες είναι πιο δραστήριοι.

Η μεγαλύτερη πτώση παρατηρείται στην εφηβεία και σε μικρότερη ηλικία στα κορίτσια σε πολλές σύγχρονες κοινωνίες. Η έλλειψη άσκησης είναι ένας από τους μεγαλύτερους προγνωστικούς παράγοντες για χρόνιες νόσους.

Καθώς το σώμα αναπτύσσεται γρήγορα, απαιτεί μαζική ενίσχυση ενέργειας για να χτίσει μυς, οστά, νευρικές συνδέσεις και τα στοιχεία της σεξουαλικής ωρίμανσης.

Υψηλά επίπεδα σωματικής δραστηριότητας τότε και χαμηλά επίπεδα τροφής θα καθυστερήσουν τη σεξουαλική ωρίμανση.

Ιδιαίτερα τα κορίτσια, πληρώνουν μεγαλύτερο τίμημα για τη σωματική δραστηριότητα, καθώς μπορεί να επιβραδύνει τη σεξουαλική ωρίμαση.

Οι ομοιότητες στην εφηβεία μεταξύ των Tsimane και των σύγχρονων κοινωνιών δείχνουν παγκόσμια ανταλλαγή της ενέργειας κατά την εφηβεία και πιθανόν αυτή είναι εγγενής στους ανθρώπους.

Οι  Tsimane γενικά ήταν πιο δραστήριοι σωματικά, που υποδεικνύει ότι περιβαλλοντικοί παράγοντες επηρεάζουν πολύ τα απόλυτα επίπεδα δραστηριότητας και ότι το να είναι κάποιος δραστήριος πριν την εφηβεία θέτει τη βάση για να παραμείνει και μετά από αυτήν δραστήριος.

Οι ερευνητές είπαν ότι έγκαιρη παρέμβαση θα μπορούσε να συμβάλλει στην αποφυγή της έλλειψης σωματικής δραστηριότητας στην εφηβεία.

Πηγές:
Proceedings of the Royal Society B,