Πόσο κοστίζει στο σύστημα Υγείας κάθε άτομο που δεν αθλείται [μελέτη]

Το βάρος των ασθενειών που προκαλούνται από την ανεπαρκή σωματική δραστηριότητα αυξάνει το κόστος για το σύστημα υγείας και την κοινωνία.

Αυτό ανέφερε μια ομάδα εργασίας του Πανεπιστημιακού Ιατρικού Κέντρου Αμβούργου-Eppendorf (UKE) στο "European Journal of Health Economics".

Η ομάδα εργασίας παρατήρησε θετική επίδραση στο κόστος μέσω του αθλητισμού αναψυχής, ενώ τα υψηλά επίπεδα σωματικής δραστηριότητας στην εργασία συνδέθηκαν με υψηλότερο κόστος σε αυτή τη μελέτη.

Η ανάλυση βασίζεται σε δεδομένα από 157.648 συμμετέχοντες στη μελέτη υγείας NAKO, τη μεγαλύτερη επιδημιολογική πληθυσμιακή μελέτη της Γερμανίας. Οι συμμετέχοντες παρείχαν πληροφορίες σχετικά με τη σωματική δραστηριότητα στους τομείς "ελεύθερος χρόνος", "εργασία" και "μετακίνηση".

Οι ερευνητές κατηγοριοποίησαν το επίπεδο σωματικής δραστηριότητας σε όλους τους τομείς ως "επαρκές" ή "ανεπαρκές" σύμφωνα με τις συστάσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) και ξεχωριστά για κάθε τομέα ως "πολύ χαμηλό" έως "υψηλό".

Ο ΠΟΥ συνιστά 150 λεπτά μέτριας έως έντονης άσκησης την εβδομάδα για τη διατήρηση της υγείας και την πρόληψη ασθενειών.

Η εκτίμηση του κόστους υγειονομικής περίθαλψης βασίστηκε σε πληροφορίες που παρείχαν οι συμμετέχοντες στην μελέτη ΝΑKO που ερωτήθηκαν σχετικά με τις υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης κατά τους τελευταίους δώδεκα μήνες.

Επιπλέον, οι ερευνητές έλαβαν υπόψη τους και άλλα κοινωνικά κόστη, όπως οι απώλειες παραγωγικότητας, με βάση στοιχεία για τις απουσίες λόγω ασθένειας και την πρόωρη συνταξιοδότηση λόγω κακής υγείας.

Διαπιστώθηκε επί του προκειμένου ότι τα ανεπαρκώς δραστήρια άτομα είχαν 188 ευρώ υψηλότερες μέσες ετήσιες δαπάνες υγειονομικής περίθαλψης και περίπου 482 ευρώ υψηλότερες δαπάνες υγειονομικής περίθαλψης συν τις έμμεσες δαπάνες σε σύγκριση με τα επαρκώς δραστήρια άτομα. Η διαφορά ήταν ιδιαίτερα έντονη στον πληθυσμό ηλικίας 60 ετών και άνω.

"Είναι ενδιαφέρον ότι ένα υψηλότερο επίπεδο δραστηριότητας κατά τη διάρκεια του ελεύθερου χρόνου σχετιζόταν με χαμηλότερο κόστος για το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης και την κοινωνία, ενώ η υψηλότερη σωματική δραστηριότητα κατά την εργασία σχετιζόταν με υψηλότερο κόστος", αναφέρει η Sophie Gottschalk, ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Οικονομικών της Υγείας και Έρευνας Υπηρεσιών Υγείας του UKE.

Μια πιθανή εξήγηση, σύμφωνα με τους επιστήμονες, για αυτό το παράδοξο θα μπορούσε να είναι οι παράγοντες κινδύνου στο χώρο εργασίας, συμπεριλαμβανομένης της βαριάς σωματικής εργασίας, της κακής στάσης του σώματος ή των περιβαλλοντικών παραγόντων.

Πηγές:
European Journal of Health Economics