Παραλλαγές του ecstasy βοηθούν στην ψυχοθεραπεία [μελέτη]

Η χρήση της δραστικής ουσίας MDMA, γνωστής και ως "ναρκωτικό των πάρτι" ecstasy,  συζητείται τώρα ευρέως για την υποστήριξη της ψυχοθεραπείας. Λόγω των πιθανών κινδύνων και παρενεργειών όμως, μόνο η Αυστραλία και η Νέα Ζηλανδία έχουν εγκρίνει μέχρι στιγμής την περιορισμένη, ελεγχόμενη χρήση του. Μια ερευνητική ομάδα με επικεφαλής την ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου της Βιέννης εντόπισε τώρα τρεις νέες παραλλαγές του MDMA για δυνητικά ασφαλή χρήση στην ιατρική.

Τα αποτελέσματα δημοσιεύθηκαν στο "Journal of Neurochemistry", Οι παραλλαγές του MDMA που έχουν αναπτυχθεί σήμερα (ODMA, TDMA και SeDMA) έχουν τροποποιηθεί με τέτοιο τρόπο ώστε να διατηρούνται οι θετικές επιδράσεις και να μειώνονται οι αρνητικές, ανακοίνωσε η ιατρική σχολή.

Όπως δείχνουν οι έρευνες που πραγματοποίησε η ομάδα του Harald Sitte από το Κέντρο Φυσιολογίας και Φαρμακολογίας σε καλλιέργειες ανθρώπινων κυττάρων, οι νέες χημικές ενώσεις έχουν παρόμοια επίδραση με το MDMA στις δομές-στόχους του εγκεφάλου που ρυθμίζουν τα συναισθήματα.

Σε αντίθεση με το MDMA, ωστόσο, οι νέες ουσίες είναι λιγότερο δραστικές σε ορισμένους υποδοχείς σεροτονίνης, σύμφωνα με τους ειδικούς, και επίσης διασπώνται με τέτοιο τρόπο ώστε να παράγονται λιγότερα τοξικά προϊόντα. "Αυτό επιτρέπει το συμπέρασμα ότι τόσο οι οξείες όσο και οι μακροχρόνιες παρενέργειες των ODMA, TDMA και SeDMA μπορεί να είναι μικρότερες από εκείνες της συμβατικής ουσίας", εξήγησε ο Sitte.

"Καθώς τα ανάλογα του MDMA έχουν επίσης ασθενέστερη αλληλεπίδραση με ορισμένες πρωτεΐνες μεταφοράς στο σώμα, οι οποίες είναι υπεύθυνες για την απορρόφηση και την απέκκριση των φαρμάκων, ο κίνδυνος αλληλεπιδράσεων με άλλα φάρμακα θα μπορούσε επίσης να μειωθεί", δήλωσε η πρώτη συγγραφέας της μελέτης, Ana Sofia Alberto-Silva από το Κέντρο Φυσιολογίας και Φαρμακολογίας του πανεπιστημίου της Βιέννης.

Η ψυχοδραστική ουσία MDMA (3,4-μεθυλενοδιοξυ-Ν-μεθυλαμφεταμίνη), γνωστή ως exstasy από τη δεκαετία του 1980 - αν και η πρώτη πατέντα χορηγήθηκε το 1912. Λόγω της επίδρασής της στην προώθηση θετικών συναισθημάτων και στην αύξηση της διαπροσωπικής ενσυναίσθησης, η έρευνα επικεντρώνεται στις δυνατότητες της MDMA να υποστηρίξει την ψυχοθεραπεία για διάφορες ψυχικές ασθένειες.

Ωστόσο, οι κίνδυνοι και οι παρενέργειες, όπως η ταχυκαρδία, η υψηλή αρτηριακή πίεση, η ηπατική και νευρική βλάβη, αποτελούν μέχρι στιγμής εμπόδιο στην ευρεία θεραπευτική χρήση του.

Τα ανάλογα του MDMA θα μπορούσαν να αποτελέσουν πολλά υποσχόμενες εναλλακτικές λύσεις.

Ωστόσο, ο ψυχοφαρμακολόγος και ερευνητής εθισμού, Sitte, τόνισε την ανάγκη για περαιτέρω μελέτες.

Αποτελεσματικές και ασφαλείς παραλλαγές θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν, για παράδειγμα, για τη θεραπεία του μετατραυματικού στρες.