Ο φαρμακολόγος Hans-Günther Knaus από το Ίνσμπρουκ της Αυστρίας διαπιστώνει μεγάλες δυνατότητες για το εγγύς μέλλον, για παράδειγμα στην "ψυχοθεραπεία με LSD".

Η θεραπεία αυτή -στην οποία χρησιμοποιούνται συνοδευόμενα "ερεθίσματα" με LSD ή παραισθησιογόνες ουσίες παρόμοιες με το LSD - έχει πολλές πιθανότητες να θεραπεύσει τον εθισμό στο αλκοόλ ή την κατάθλιψη, δήλωσε ο επικεφαλής του Ινστιτούτου Φαρμακολογίας του Ιατρικού Πανεπιστημίου του Ίνσμπρουκ σε συνέντευξή του στο Aυστριακό Πρακτορείο Ειδήσεων.

Η χρήση των ουσιών - τα "μαγικά μανιτάρια" ή η ψιλοκυβίνη και γενικά τα DMT εμπίπτουν επίσης σε αυτή την κατηγορία - πρέπει βέβαια "να γίνεται υπό την επίβλεψη ψυχιάτρου", τόνισε ο Knaus. Το σκηνικό έχει ως εξής: "Ακούτε την αγαπημένη σας μουσική για αρκετές ώρες, σας δένουν εκ των προτέρων τα μάτια και κάνετε ένα εντελώς διαπροσωπικό ταξίδι σε ειδικές κουκέτες και κρεβάτια". Αυτό το "ταξίδι" - που προορίζεται ως ερέθισμα και ώθηση - επαναλαμβάνεται στη συνέχεια κάθε δεκαπενθήμερο: "Στο διάστημα πριν και ενδιάμεσα γίνονται λεπτομερείς θεραπευτικές συζητήσεις κατά τις οποίες επεξεργάζονται οι εμπειρίες και συνεπώς και οι συνειδητοποιήσεις".

Ο Knaus θεωρεί πως χρειάζεται ένα χρονικό περιθώριο "αρκετών ετών" έως ότου μια τέτοια θεραπεία να γίνει πραγματικότητα και στην Αυστρία. "Ωστόσο, χρειαζόμαστε ακόμη κάποιες μεγαλύτερες κλινικές μελέτες", ανακοίνωσε.

Οι ΗΠΑ και ο Καναδάς έχουν ήδη σημειώσει σημαντική πρόοδο στο θέμα αυτό. Ωστόσο, έχει αποδειχθεί σαφώς - και στη σύνοψη των μελετών, ιδίως από τη δεκαετία του 1960 στις ΗΠΑ - ότι οι λεγόμενες "παραισθησιογόνες ουσίες" έχουν "εξαιρετικά χαμηλή τοξικότητα", και συνάμα επιφέρουν "σημαντικά θεραπευτικά οφέλη".

Τα ψυχεδελικά έχουν θετική επίδραση κυρίως επειδή επηρεάζουν τους "υποδοχείς", δηλαδή τα κύτταρα του οργανισμού που μπορούν να δέχονται ορισμένα σήματα και ερεθίσματα.

"Μέσω των ουσιών και των επιδράσεών τους, αλλάζει η ίδια η αντίληψη του ασθενούς και μια κατάθλιψη ή μια εθιστική συμπεριφορά κυριολεκτικά διαλύεται", είπε, περιγράφοντας μεταφορικά τη διαδικασία δράσης.

Στην καλύτερη περίπτωση, αυτό επιτρέπει στον ασθενή να ξεφύγει από τη δική του "ψυχική στενότητα" και να επικεντρωθεί "στην προσωπική του δυστυχία ή στο αλκοόλ ως μοναδικό στόχο". "

Αυτό οδηγεί σε ένα είδος συναισθηματικού ανοίγματος, κοιτάζετε τον εαυτό σας σαν από έξω και στη συνέχεια βλέπετε τον εαυτό σας και τον κόσμο διαφορετικά, πιο καθαρά και ευρύτερα", εξήγησε ο Knaus. Μοιάζει με "κάτι σαν επανεκκίνηση".

Πηγές:
Aυστριακό Πρακτορείο Ειδήσεων

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Χρώματα στα νοσοκομεία - Πώς αλλάζει το "Σωτηρία" [εικόνες]
Πάνω από 280 δισ. δολάρια οι διαδικτυακές πωλήσεις των φαρμακείων το 2029
Bιοδείκτες