1ο Πανελλήνιο Συνέδριο για τις Διαταραχές Πρόσληψης Τροφής

Οι Διαταραχές Πρόσληψης Τροφής (ΔΠΤ) είναι πολυπαραγοντικές ψυχικές ασθένειες που πλήττουν κύρια τις έφηβες και αποτελούν πλέον και στη χώρα μας ένα εκτεταμένο ψυχοκοινωνικό φαινόμενο, που τείνει να πάρει μεγάλες διαστάσεις με τάσεις επέκτασης και στα δύο φύλα αλλά και σημαντικά μικρότερες ηλικίες. Πολλές φορές οδηγούν και στο θάνατο.

Δυστυχώς επειδή δεν υπάρχει επιδημιολογική μελέτη από τα στοιχεία των δομών θεραπείας υπολογίζονται ότι περιθάλπονται 800 – 1.000 πάσχοντες ετησίως με αρκετά μεγάλο χρόνο αναμονής. Οι πάσχοντες από ΔΠΤ ως ψυχικές ασθένειες επηρεάζονται από τα γενικότερα κοινωνικο – οικονομικά δεδομένα με αποτέλεσμα στην περίοδο της πανδημίας να αυξηθούν περίπου  κατά 30% με ακόμη μεγαλύτερη αύξηση των υποτροπιασμών. Υπάρχει μια εκτίμηση ότι στην περίοδο αυτή τα περιστατικά των ΔΠΤ ξεπέρασαν και αυτά της χρήσης οπιούχων ουσιών.

Τα παραπάνω επισημάνθηκαν στο 1ο Πανελλήνιο Συνέδριο για τις Διαταραχές Πρόσληψης Τροφής που διοργάνωσε ο Σύλλογος ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ στην Αθήνα.

Στη συνέντευξη τύπου, εκτός από τον χαιρετισμό και την εισήγηση του Συλλόγου, οι κυρίες, Ελένη Λεμπέση Νοσηλεύτρια Ψυχικής Υγείας, Συντονίστρια Ψυχοεκπαιδευτικών ομάδων Γονέων για τις ΔΠΤ από το Αιγινήτειο Νοσοκομείο, Μαρί- Λουίζ Ψαρρά Κλινική Ψυχολόγος στην Μονάδα ΔΠΤ της Β' Ψυχιατρικής Κλινικής ΕΚΠΑ του ΠΓΝ Αττικόν και η Βαρβάρα Σαλαβού Κλινική Ψυχολόγος, Οικογενειακή Θεραπεύτρια, στην Παιδοψυχιατρική Κλινική της Ιατρικής Σχολής ΕΚΠΑ στο Γ. Νοσοκομείο Παίδων «Η Αγία Σοφία» με τις παρεμβάσεις τους ενημέρωσαν για τη φύση των ΔΠΤ και  παρουσίασαν το θεραπευτικό έργο των ειδικών δομών που εργάζονται. Κοινή διαπίστωση τους ήταν ότι παρ΄ όλες τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν λόγω της υποστελέχωσης των δομών παράγεται σημαντικό έργο που λόγω της εμπειρίας και της επιστημονικής επάρκειας που διαθέτουν βοηθάει τους πάσχοντες στην θεραπεία τους.  

Μεταξύ άλλων αναφέρθηκε ότι η θεραπεία που μπορεί να είναι εξωνοσοκομειακή  ή ενδονοσοκομειακή περιορίζεται σε έξι Ψυχιατρικές Δομές μόνο στην Αθήνα. Αφορούν σε θεραπεία παιδιών και εφήβων με 8 διαθέσιμα περίπου  κρεβάτια (Παιδιατρικά Νοσοκομεία Αγία Σοφία και Αγλαΐα Κυριακού), σε θεραπεία εφήβων και νεαρών ενηλίκων με 6 διαθέσιμα κρεβάτια (Σισμανόγλειο) και στη θεραπεία ενηλίκων με 6 διαθέσιμα κρεβάτια (Αιγινήτειο, Αττικό, 18ΑΝΩ) που νοσηλεύονται μαζί με πάσχοντες από άλλου είδους ψυχικές διαταραχές.

Κατά την πιο συντηρητική εκτίμηση για να διατηρηθεί αυτή η δυναμικότητα  (λόγω συνταξιοδοτήσεων και αποχωρήσεων)  απαιτούνται τουλάχιστον 30 προσλήψεις ( γιατρών, θεραπευτών και νοσηλευτών). Απαιτείται η δημιουργία αντίστοιχων δομών θεραπείας τουλάχιστον σε όλες τις άλλες υγειονομικές περιφέρειες της χώρας. Και το βασικότερο, η προώθηση δομών πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας για την αποσυμφόρηση των Νοσοκομείων αλλά και Κέντρων Ημέρας προκειμένου να απολαμβάνουν ποιοτικά αναβαθμισμένη θεραπεία. Η συμβολή του οικογενειακού περιβάλλοντος στην θεραπεία είναι σημαντική και για αυτό όλες οι δομές προσφέρουν ψυχοεκπαιδευτική υποστήριξη στις οικογένειες των πασχόντων.

Και σε αυτό τον τομέα, το Σύστημα παρουσιάζει αρκετά μεγάλους χρόνους αναμονής. Μπροστά σε αυτή την κατάσταση ο Σύλλογος, όπως αναφέρθηκε, προσπαθεί να βοηθήσει τους γονείς προσφέροντας στα μέλη του υπεύθυνη συμβουλευτική με τη συνδρομή ειδικού ψυχοθεραπευτή.

«Δυστυχώς» ανέφεραν οι εκπρόσωποι του Συλλόγου, «η πολιτική ηγεσία όχι μόνο δεν δέχεται το Σύλλογο αλλά και κάποια δέσμευσή της για νομοθετική αναγνώριση των ΔΠΤ με τροπολογία στο Νόμο 4675/2020 που αφορά στην Πρόληψη, Προστασία και Προαγωγή της Υγείας - Ανάπτυξη των Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας παραμένει στα χαρτιά.

Το σοβαρότερο όμως πρόβλημα είναι η έλλειψη της πρόληψης με αποτέλεσμα οι γονείς να καθυστερούν να αντιληφθούν το πρόβλημα με αποτέλεσμα να μη ζητούν έγκαιρα ιατρική βοήθεια για τα παιδιά τους. Όσο αργότερα προσφύγει στη θεραπεία ο πάσχων τόσο δυσκολότερη είναι  θεραπεία. Η διαπίστωση αυτή διατυπώθηκε και από τις παρεμβάσεις των γονέων και της Προέδρου της Ομοσπονδίας γονέων.

Στον τομέα αυτό, τόσο το Υπουργείο Υγείας όσο και το Υπουργείο Παιδείας αγνοούν τις προτάσεις του Συλλόγου μας που διατίθεται να οργανώσει ενημερωτικές ημερίδες για τους εκπαιδευτικούς.

Την προσφορά μας αυτή αξιοποίησαν κάποιοι Δήμοι και ορισμένες σχολικές κοινότητες και ως Σύλλογος είμαστε πάντα διαθέσιμοι σε όποιο αίτημα υποβληθεί έχοντας επίγνωση ότι αυτή η προσφορά μας δεν μπορεί να υποκαταστήσει την ανάγκη για μια ολοκληρωμένη και πολυεπίπεδη πολιτική Πρόληψης.

Σαν επίλογο μπορούμε να διατυπώσουμε την απόλυτη δέσμευση του Συλλόγου για στήριξη των γονέων, προωθώντας τα αιτήματα της θεραπευτικής κοινότητας προκειμένου να ανταποκριθεί στο δύσκολο έργο της».