Ο πόνος είναι παγκόσμια γλώσσα [Μελέτη]

Οι άνθρωποι από όλους τους πολιτισμούς παρουσιάζουν ακουστικές αντιδράσεις στα συναισθήματα. Συνήθως υψώνουν τη φωνή τους όταν νιώθουν πόνο, χαρά ή αηδία. Αυτά τα ξεσπάσματα μπορεί να είναι μη γλωσσικές φωνές, όπως κραυγές, κλάματα ή γέλια, αλλά μπορεί επίσης να περιέχουν γλωσσικά στοιχεία. Σε αυτή την περίπτωση, μιλάμε για εκφραστικές παρεμβολές, όπως "ωχ", "ουάου", "ουπς" ή "γιούπι".

Μια διεπιστημονική ομάδα με επικεφαλής τη γλωσσολόγο Δρ Maïa Ponsonnet από το Πανεπιστήμιο της Δυτικής Αυστραλίας ανέλυσε μη γλωσσικές εκφράσεις για τον πόνο, τη χαρά και την αηδία σε 131 διαφορετικές γλώσσες και ανακάλυψε ότι κάθε ένα από τα συναισθήματα παράγει συγκεκριμένους φωνητικούς ήχους.

Ωστόσο, οι ερευνητές εντόπισαν ένα μοτίβο φωνηέντων μόνο στις εκφράσεις του πόνου.

Αυτές περιείχαν ανοιχτά φωνήεντα "α" και πλατιά πτωτικά δίψηφα, δηλαδή δύο φωνήεντα που συγχωνεύονται μεταξύ τους, εκ των οποίων το πρώτο φέρει τον τόνο. Στα γερμανικά, για παράδειγμα, αυτό θα ήταν "ai" ή «au» όπως στο "Autsch". Με άλλα λόγια, ο πόνος είναι το μόνο συναίσθημα μεταξύ των συναισθηματικών εκφράσεων που αναλύθηκαν και το οποίο φέρει μια σαφή υπογραφή σε όλες τις γλώσσες και τις μορφές φωνητικής έκφρασης.

Οι ήχοι επηρέασαν τις λέξεις;

Ένα άλλο συμπέρασμα της μελέτης, που δημοσιεύθηκε στο "Journal of the Acoustical Society of America", είναι ότι οι ήχοι που οι άνθρωποι κάνουν φυσιολογικά όταν πονάνε μπορεί να επηρέασαν την ανάπτυξη των λέξεων που χρησιμοποιούνται για να περιγράψουν αυτό το συναίσθημα.

Σύμφωνα με την ομάδα των συγγραφέων, αυτό εγείρει επίσης το ερώτημα γιατί ορισμένα φωνητικά μοτίβα που συνδέονται με ορισμένα συναισθηματικά πλαίσια έκαναν το άλμα σε συμβατικές μορφές της γλώσσας, ενώ άλλα όχι.

Οι επιστήμονες προτείνουν την επέκταση των ερευνών σε άλλους πολιτισμούς και συναισθήματα, προκειμένου να κατανοήσουμε καλύτερα πώς αναπτύσσονται οι διαδεδομένες φωνητικές εκφράσεις και από πού προέρχονται.

Κατ' αρχήν, πάντως, θεωρούν ότι οι φωνητικές εκφράσεις έχουν και κοινωνική λειτουργία.

Και δεδομένου ότι και άλλα πρωτεύοντα θηλαστικά παράγουν μη γλωσσικές φωνητικές εκφράσεις, η παρατήρησή τους θα μπορούσε ενδεχομένως να ρίξει φως στην προέλευση της γλώσσας στον άνθρωπο, αναφέρεται χαρακτηριστικά.