Παχυσαρκία: η νόσος - πρόκληση της εποχής μας

Η παχυσαρκία αποτελεί ένα μεγάλο κεφάλαιο στον κλάδο της δημόσιας υγείας. Αμέτρητες ειδικότητες –συχνά χωρίς την απαραίτητη κατάρτιση - ασχολούνται και προσπαθούν με ορθόδοξους και ανορθόδοξους τρόπους να λύσουν ή να πείσουν ότι μπορούν να λύσουν τη νέα αυτή μάστιγα, ενώ τεράστια χρηματικά ποσά δαπανώνται στο βωμό της.

Ωστόσο το πρόβλημα παραμένει.

Τι είναι αυτό που κάνει την παχυσαρκία ένα τόσο δυσεπίλυτο πρόβλημα;

Αντίθετα με μη απαραίτητες συνήθειες που επιβαρύνουν την υγεία όπως το κάπνισμα και τα ναρκωτικά, η παχυσαρκία έχει να κάνει με δύο παραμέτρους που είναι αναπόσπαστα κομμάτια της ζωής μας: την ενεργειακή πρόσληψη (φαγητό) και την ενεργειακή δαπάνη (άσκηση).

Ακόμα και σε ένα περιβάλλον με αποκλειστικά ισορροπημένες διατροφικές επιλογές, πληθώρα επιλογών φυσικής δραστηριότητας και ελάχιστες ευκαιρίες για καθιστική ζωή, πάντα θα υπάρχει ένας παράγοντας που δεν μπορεί να ελεγχθεί από καμία εξωτερική ή κοινωνική επιβολή: η ελεύθερη βούληση.

Με άλλα λόγια και πάλι θα υπάρχουν άτομα που θα επιλέξουν να φάνε και να καθίσουν περισσότερο.

Ένα δεύτερο εμπόδιο στην απώλεια βάρους είναι οι μη ρεαλιστικοί στόχοι. Τα περισσότερα άτομα που επισκέπτονται διαιτολόγο έχουν σαν προτεραιότητα να χάσουν βάρος γρήγορα. Και συχνά με κάθε θυσία. Ωστόσο η λογική αυτή δυναμιτίζει τη βασική αρχή κάθε σωστής προσέγγισης που στοχεύει στην απώλεια βάρους και αυτή είναι η υιοθέτηση διατηρήσιμων υγιεινών διατροφικών συνηθειών.

Ο στόχος ενός σωστού προγράμματος απώλειας βάρους είναι η εκπαίδευση του ατόμου και η σταδιακή αλλαγή των συνηθειών. Η απώλεια βάρους είναι το φυσικό επακόλουθο και όχι η κινητήρια δύναμη της προσπάθειας.

Επίσης η πλειοψηφία των ατόμων που επισκέπτονται διαιτολόγο περιμένουν να πάρουν ένα χαρτί στο οποίο αναγράφεται αναλυτικά και πολύ συγκεκριμένα τι πρέπει και τι δεν πρέπει να φάνε. Φυσικά η παροχή ενός δομημένου διαιτολογίου είναι χρήσιμη προκειμένου το άτομο να μπει σε μια σειρά, ωστόσο η δέσμευση με το πρόγραμμα συχνά εμποδίζει το άτομο να δρα αυτόνομα.

Η συνεχής ενασχόληση με τις δίαιτες βλάπτει σοβαρά την υγεία

Η συνεχής ενασχόληση με δίαιτες οδηγεί στην ανάπτυξη μιας σχέσης αγάπης - μίσους με το φαγητό. Ειδικά οι νέες γυναίκες φτάνουν στο σημείο να νιώθουν τύψεις ακόμα και μετά από μηδαμινές παρεκκλίσεις. Σαν αποτέλεσμα, μια μικρή ατασθαλία γίνεται συνώνυμη της καταστροφής και της αποτυχίας.

Φυσικά η στάση αυτή είναι ολότελα λανθασμένη. Η απώλεια βάρους είναι μια διαδικασία που παίρνει χρόνο και είναι φυσικό κάποιες φορές να υπάρξει απόκλιση από το επιθυμητό. Στην πραγματικότητα οι συγκυρίες αυτές είναι χρήσιμες αφού αποτελούν ευκαιρίες για εκμάθηση τεχνικών αποδοχής, απενοχοποίησης και καλύτερης διαχείρισης των παρεκκλίσεων.

Σύμφωνα με τα παραπάνω είναι προφανές ότι οι παράμετροι που μπορούν να αποτελέσουν εμπόδιο στην αντιμετώπιση της παχυσαρκίας είναι πολλές και διαφορετικές, ενώ το κλειδί για την αντιμετώπιση της κρύβεται στις εξής αρχές: εξατομίκευση, σωστή καθοδήγηση, υποστήριξη, επιμονή και ρεαλιστικές προσδοκίες.