Μπορεί ο τρόπος μαγειρέματος να κάνει τη διαφορά στις θερμίδες;

Ο τρόπος μαγειρέματος αποτελεί μία ουσιαστική παράμετρο στην σύγχρονη προσέγγιση του τεράστιου προβλήματος της παχυσαρκίας, καθώς μπορεί να επηρεάσει δραματικά το σύνολο των προσλαμβανόμενων θερμίδων. Εάν το αγαπημένο σας φαγητό είναι ο μουσακάς, αυτός που τρώτε στο εστιατόριο έχει περίπου 700 θερμίδες, ενώ αυτός που παρασκευάζετε με προσεκτικό τρόπο στην κουζίνα σας δεν ξεπερνά τις 400 θερμίδες.

Όσο μεγαλύτερη είναι η θερμοκρασία μαγειρέματος, τόσο περισσότερη ποσότητα λαδιού εισέρχεται στο τρόφιμο και τόσο περισσότερο αυξάνεται η θερμιδική του αξία. Έτσι, το τηγάνισμα προσθέτει περισσότερες θερμίδες από ότι το ψήσιμο και το βράσιμο.

Ωστόσο, η γεύση που προσφέρουν τα τηγανιτά φαγητά για τους περισσότερους είναι ασυγκρίτως ανώτερη από τα ψητά, τα βραστά ή τα φαγητά σχάρας. Όμως το τηγάνισμα δεν αυξάνει μόνο το θερμιδικό κόστος της τροφής, αλλά αυξάνει και την περιεκτικότητα της τροφής σε επικίνδυνα συστατικά όπως κορεσμένα και trans λιπαρά.

Ωστόσο, δεν συμβαίνει το ίδιο για όλα τα τρόφιμα.

Πιο συγκεκριμένα τηγανίζοντας κρέας ή ψάρι ελάχιστα αλλάζει το περιεχόμενο σε λιπαρά του τροφίμου, αντίθετα με ότι συμβαίνει τηγανίζοντας πατάτες, λαχανικά και ψωμί. Έτσι, μία τηγανιτή πατάτα περιέχει 15% λίπος, μία ψητή 5%, ενώ μία βραστή ίχνη.

Το ίδιο συμβαίνει και με τα λαχανικά που έχουν το χαρακτηριστικό να απορροφούν μεγάλη ποσότητα από το λάδι που τηγανίζονται. Επίσης και με τα φαγητά που έχουν κρούστα αλευριού ή ψωμιού όπως το σνίτσελ, τα onion rings, το τηγανιτό παγωτό, οι αυγόφετες κα.

Φυσικά μια σημαντική παράμετρος είναι το είδος του λαδιού και ο χρόνος χρησιμοποίησής του. Το ελαιόλαδο είναι πιο ανθεκτικό από τα σπορέλαια, αλλά ακόμα κι αυτό δεν θα πρέπει να χρησιμοποιείται περισσότερο από 3-4 φορές. Τα πολυχρησιμοποιημένα φτηνά σπορέλαια των εστιατόριων (κυρίως γρήγορης εστίασης) μειώνουν την θρεπτική αξία των τροφών που τηγανίζονται (πχ.

πατάτες) και τα καθιστούν από τρόφιμα συχνής κατανάλωσης σε τρόφιμα κατανάλωσης με μικρότερη συχνότητα.

Γίνεται σαφές λοιπόν, ότι το βράσιμο κυρίως, αλλά και το ψήσιμο (είτε στο φούρνο, είτε στη σχάρα) αποτελούν πιο διαιτητικούς τρόπους μαγειρέματος από το τηγάνισμα. Ωστόσο, αν το τηγάνισμα γίνεται στο σπίτι μας με αγνά υλικά, τότε ακόμα και τα τηγανιτά φαγητά μπορούμε να τα γευόμαστε σε μια δίαιτα αδυνατίσματος.

Συγκεκριμένα μάλιστα, για τις αγαπημένες μας τηγανητές πατάτες, έχει βρεθεί ότι οι ψιλοκομμένες πατάτες έχουν διπλάσιο ποσοστό λίπους από τις χοντροκομμένες (15% έναντι 8%) και αν μάλιστα μετά το τηγάνισμα τις στραγγίξουμε σε διηθητικό χαρτί (χαρτί κουζίνας) το λίπος πέφτει στο 5% περίπου.

Αν, μάλιστα, χρησιμοποιήσουμε ελαιόλαδο (και όχι τα φτηνά πολυχρησιμοποιημένα σπορέλαια των εστιατορίων), τότε οι 'απαγορευμένες' πατάτες τηγανιτές αποκτούν μια πιο θρεπτική διάσταση.

Πηγές:
www.nutrimed.gr