Από τότε που ξεκίνησε η πανδημία, η βιντεοκλήση σταμάτησε να είναι ένας χαριτωμένος τρόπος να ερχόμαστε σε επαφή με τους αγαπημένους μας που μένουν μακριά, και πλέον είναι... παντού. Στην δουλειά έχει αντικαταστήσει τα meetings από κοντά, στις διαπροσωπικές μας σχέσεις είναι λίγο-πολύ ο μόνος τρόπος να δούμε με ασφάλεια τους φίλους και τους συγγενείς μας. Η υπερβολική παραμονή μας όμως μπροστά στην κάμερα του υπολογιστή μας έχει αρνητικές συνέπειες. Ποιες είναι αυτές και πώς θα τις αντιμετωπίσουμε;

Λιγότερη κίνηση

Όπως είναι λογικό, το να μεταφέρεται μια δουλειά γραφείου στο σπίτι σημαίνει πως χάνουμε ακόμα και το λίγο περπάτημα (και καθαρό αέρα, και επαφή με τον έξω κόσμο) που είχαμε όσο πηγαίναμε εκεί. Πλέον οι περισσότεροι από εμάς, ειδικά με τα γυμναστήρια κλειστά, γυμναζόμαστε πολύ λιγότερο και περνάμε όλο και περισσότερες ώρες καρφωμένοι μπροστά από μια οθόνη, με αποτέλεσμα να αισθανόμαστε πιασμένοι, κουρασμένοι και αρκετά κακόκεφοι.

Πολύ κοντινή επαφή

Ποιος θα το περίμενε ότι μια τόσο απομακρυσμένη επαφή, στον εγκέφαλό μας θα "έγραφε" ως... υπερβολικά κοντινή. Αυτό συμβαίνει επειδή το πιο συνηθισμένο κάδρο στις βιντεοκλήσεις περιλαμβάνει απλώς το πρόσωπο του συνομιλητή μας. Στο μυαλό μας αυτό καταγράφεται ως στενή επαφή με κάποιον, με αποτέλεσμα να αισθανόμαστε ακόμα πιο στραγγισμένοι από ενέργεια μετά το τέλος της συνομιλίας. Ακόμα χειρότερα, από την στιγμή που δεν υπάρχει στην πραγματικότητα κοντινή επαφή με έναν άνθρωπο, το τελικό συναίσθημα είναι κάπως... μπερδεμένο και απογοητευμένο, και σίγουρα δεν θυμίζει καθόλου την όμορφη επιβράβευση που νιώθουμε μετά από μια φιλική κουβέντα. Οι ειδικοί παρομοιάζουν την αίσθηση με εκείνη την αμήχανη στιγμή που βρισκόμαστε σε ένα γεμάτο βαγόνι του μετρό και πρέπει αναγκαστικά να κοιτάμε μπροστά μας, στο πρόσωπο οποιουδήποτε έχουμε απέναντί μας. Και, για το κερασάκι στην τούρτα, εικάζεται (και επιβεβαιώνεται λιγάκι, βάσει στα αποτελέσματα περασμένων μελετών) πως αυτό είναι ακόμα πιο έντονο για τις γυναίκες.

Υπερβολικά πολλές πληροφορίες

Όσο περισσότερες πληροφορίες καλούμαστε να επεξεργαστούμε μια δεδομένη στιγμή, τόσο πιο δύσκολο θα είναι να διατηρήσουμε τη αυτοσυγκέντρωσή μας και να είμαστε παρόντες. Αυτό συμβαίνει και στις βιντεοκλήσεις, ειδικά όταν συμμετέχουν πολλά άτομα. Πρέπει να προσέχουμε τις δικές μας ρυθμίσεις, τι λένε οι συνομιλητές μας, να είναι σωστός ο ήχος και η εικόνα, αλλά και να μην μας αποσπά την προσοχή κάποιος άλλος συνομιλητής σε διπλανό παράθυρο που έτυχε, για παράδειγμα, να κοιτάει τα νύχια του εκείνη την στιγμή. Επίσης, έχει παρατηρηθεί ότι οι άνθρωποι έχουν την τάση να μιλάνε 15% πιο φωναχτά στις βιντεοκλήσεις, κάτι που προκαλεί ακόμα περισσότερη εξάντληση. Και, φυσικά, όλα αυτά γίνονται χειρότερα αν προσθέσουμε και το στρες του ότι θέλουμε να είμαστε ευπαρουσίαστοι μπροστά στην κάμερα. Ας το αναλύσουμε περισσότερο αυτό, όμως.

Κοιτάμε συνεχώς τον εαυτό μας

Πέρα από το πολύ άβολο γεγονός ότι μπορούμε να κοιτάμε είτε στην κάμερα, είτε τον συνομιλητή μας, αλλά ποτέ ταυτόχρονα αυτά τα δύο, για πολλούς ανθρώπους υπάρχει η επιπλέον ψυχολογική πίεση ότι πρέπει να βλέπουν συνεχώς τον εαυτό τους, να ελέγχουν αν είναι εντάξει η εμφάνισή τους, ή ακόμα και να παρατηρούν διάφορα λεκτικά ή κινητικά τικ που είχαν και δεν γνώριζαν. Και, ναι, όλο αυτό μπορεί να γίνει ιδιαίτερα σκληρό, ειδικά για έναν άνθρωπο που πάσχει από χαμηλή αυτοπεποίθηση. Και, για να λέμε την αλήθεια, μάλλον οι περισσότεροι από εμάς δεν έχουν αρκετή τον τελευταίο χρόνο, με τις συνθήκες που ζούμε.

Υπάρχουν λύσεις;

Ευτυχώς, μπορούμε να κάνουμε μερικά πράγματα για να βοηθήσουμε τον εαυτό μας. Αρχικά, η καλύτερη λύση για να μπορούμε να κοιτάμε όσο καλύτερα γίνεται τους συνομιλητές μας είναι να κάνουμε το παράθυρο της συνομιλίας αρκετά μικρό, και να το τοποθετήσουμε ψηλά στο κέντρο της οθόνης, κάτω από την κάμερά μας δηλαδή. Αυτό θα εξισορροπήσει κάπως το πρόβλημα του οπτικού πεδίου.

Έπειτα, μια καλή ιδέα είναι να προτείνετε ορισμένες συνομιλίες να γίνονται μόνο τηλεφωνικά, ή μέσω email, για να γλυτώνετε τον επιπλέον χρόνο μπροστά στην κάμερα και να μπορείτε να συγκεντρωθείτε καλύτερα στην δουλειά σας.

Τέλος, είναι πολύ σημαντικό να κινείστε. Κάθε μισή ώρα προσπαθήστε να σηκώνεστε, να κάνετε μερικές διατάσεις και να ξεπιάνεστε. Αν εκείνη την ώρα βρίσκεστε αναγκαστικά σε βιντεοκλήση, εφόσον το πλαίσιο της δουλειάς σάς το επιτρέπει, ζητήστε συγγνώμη από τον συνομιλητή σας και πείτε του πως εξακολουθείτε να ακούτε, αλλά έχετε ανάγκη να τεντωθείτε - εκτός κάμερας, φυσικά.

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Περιεμμηνόπαυση: Ερωτήσεις που πρέπει να κάνετε στον γυναικολόγο σας
ECDC: Σημαντική αύξηση κρουσμάτων συγκυτιακού ιού - Ποιους απειλεί ο RSV
Διοικητές νοσοκομείων: Παράδοξα και αντιφάσεις ενός διαγωνισμού