Η επιμόλυνση με SARS-CoV-2 μπορεί να προκαλέσει μόνιμη βλάβη στα νεφρά. Σύμφωνα με μία ανάλυση που αφορά τους ηλικιωμένους στις ΗΠΑ, η οποία δημοσιεύθηκε στο Περιοδικό της Αμερικανικής Εταιρείας Νεφρολογίας, εντοπίζεται σημαντική πτώση της νεφρικής λειτουργίας, η οποία προφανώς συνεχίζεται ακόμη και μετά την έξοδο από την κλινική.
Οι πιο προσβεβλημένοι ήταν οι ασθενείς που έτυχαν περίθαλψης και έλαβαν θεραπεία σε μονάδες εντατικής θεραπείας και υπέστησαν οξεία νεφρική ανεπάρκεια. Και οι ασθενείς όμως με ηπιότερη νόσηση από COVID-19 θα μπορούσαν επίσης να υποστούν νεφρική βλάβη. Η απώλεια της νεφρικής λειτουργίας περνά απαρατήρητη για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η νεφρική βλάβη ως εκ τούτου δεν είναι ένα από τα γνωστά συμπτώματα μετά την νόσηση με COVID - 19.
Δεδομένου ότι τα νεφρά δεν ανακάμπτουν μετά από χρόνια βλάβη (σε αντίθεση με την οξεία νεφρική ανεπάρκεια), οι συνέπειες για τους ασθενείς και την κοινωνία που έχουν προσβληθεί, θα μπορούσαν να είναι σημαντικές. Και δεδομένου ότι η απόδοση των νεφρών, που μετριέται με το εκτιμώμενο ποσοστό σπειραματικής διήθησης (eGFR), μειώνεται συνεχώς κατά τη διάρκεια της ζωής, η αρχική μη παρατηρήσιμη νεφρική βλάβη μπορεί να σημαίνει ότι οι προσβληθέντες μπορεί να φτάσουν στο τελικό στάδιο της νεφρικής ανεπάρκειας σε νεώτερη ηλικία και να χρειάζονται αιμοκάθαρση.
Αυτό θα μπορούσε να απειλήσει πολλούς ηλικιωμένους στις ΗΠΑ, τα δεδομένα των οποίων αξιολογήθηκαν από ερευνητική ομάδα με επικεφαλής τον Ziyad Al-Aly από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον στο Σεντ Λούις/ Μιζούρι. Οι ερευνητές συνέκριναν τη νεφρική λειτουργία 89.216 ηλικιωμένων που επέζησαν από covid-19 με εκείνη 1,6 εκατ. που παρέμειναν ανεπηρέαστοι.
Στοιχεία για το eGFR από την εποχή πριν από την πανδημία ήταν διαθέσιμα για όλα τα άτομα. Τα ιατρικά αρχεία των ασθενών με COVID-19 έδειξαν επίσης εάν είχαν νοσηλευτεί σε νοσοκομείο για COVID-19, αν περιθάλφθηκαν σε μονάδες εντατικής θεραπείας και αν είχαν υποστεί οξεία νεφρική ανεπάρκεια.
Η ανάλυση έδειξε ότι και οι 3 ομάδες υπέστησαν πρόσθετη μείωση του eGFR. Οι ασθενείς που ήταν θετικοί στο τεστ - PCR αλλά δεν χρειάστηκαν περίθαλψη έχασαν 3, 26 ml/ min/ 1, 73 m2/ ετησίως σε σύγκριση με τους υγιείς ασθενείς. Σε νοσηλευμένους ασθενείς, η μείωση ήταν 5, 20 ml/ min/ 1, 73 m2/ ετησίως και σε ασθενείς που ήταν στην εντατική 7, 69 ml/ min/ 1, 73 m2/ ετησίως.
Για τους ηλικιωμένους κατά μέσο όρο 68,5 ετών, των οποίων το eGFR ήταν ήδη περιορισμένο κατά την ηλικία πριν από την COVID-19, σημαίνει ότι ο κίνδυνος σοβαρής νεφρικής βλάβης (MAKE) αυξήθηκε κατά 7,02 κατά το πρώτο εξάμηνο (ενδιάμεσος χρόνος 164 ημέρες) μετά την COVID-19 εάν έπρεπε να νοσηλευτούν σε μονάδα εντατικής θεραπείας.
Ειδήσεις υγείας σήμερα
Δράμα: Κανένα ενδιαφέρον για 5 θέσεις παθολόγων, παρά το επίδομα άγονου
Περιεμμηνόπαυση: Ερωτήσεις που πρέπει να κάνετε στον γυναικολόγο σας
ECDC: Σημαντική αύξηση κρουσμάτων συγκυτιακού ιού - Ποιους απειλεί ο RSV