Οι γυναίκες που έχουν μεγαλύτερο στήθος τείνουν να ασκούνται λιγότερο ή λιγότερο έντονα, σύμφωνα με μια νέα μελέτη που δείχνει ότι η χειρουργική επέμβαση μείωσης στήθους θα μπορούσε να αλλάξει την κατάσταση.

Αυστραλοί ερευνητές που εξετάζουν τη συμμετοχή στην άσκηση γυναικών με μεγάλο στήθος ζήτησαν πιο προσιτή, δημόσια χρηματοδοτούμενη μείωση του μεγάθους του μαστού και άλλες παρεμβάσεις.

Η μελέτη χρησιμοποίησε αποτελέσματα έρευνας από σχεδόν 2.000 γυναίκες που συμμετείχαν στο πρόγραμμα Parkrun, το οποίο προωθεί εκδηλώσεις τρεξίματος και πεζοπορίας 5 χιλιομέτρων. Οι συμμετέχουσες ήταν στην Αυστραλία, την Αγγλία και τη Νότια Αφρική.

Οι γυναίκες με μεγαλύτερο στήθος ανέφεραν ότι η μείωση του μεγέθους του στήθους τους θα βελτίωνε την απόδοση και τη συχνότητα άσκησης. Και μεταξύ των συμμετεχόντων στην έρευνα, οι 56 γυναίκες που είχαν ήδη υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση μείωσης του μαστού δήλωσαν ότι ακολουθούν πιο υγιεινό και πιο δραστήριο τρόπο ζωής.

«Οι γυναίκες που είχαν υποβληθεί σε μείωση του μαστού ανέφεραν αυξημένη συνολική συχνότητα, ευχαρίστηση και προθυμία για άσκηση σε μια ομάδα», δήλωσε η Dr. Claire Baxter.

«Η μελέτη μας διαπίστωσε ότι το μέγεθος του μαστού επηρεάζει τις συνήθειες άσκησης και ότι η χειρουργική επέμβαση μείωσης στήθους αλλάζει την προθυμία των γυναικών για άσκηση», είπε.

Η μελέτη προωθεί τη σημασία της τακτικής άσκησης για το σωματικό βάρος και την ισχαιμική καρδιοπάθεια.

Πραγματοποίησε σύγκριση μεταξύ χρόνων ανταγωνισμού στα 5 χιλιόμετρα και μεγέθους σουτιέν. Η ικανοποίηση από τη ζωή και η ευτυχία σχετίζονταν επίσης σημαντικά με το μέγεθος του σουτιέν.

«Τα οφέλη της χειρουργικής μείωσης του μαστού χρειάζονται περισσότερη διάδοση και ακαδημαϊκή υποστήριξη», σημείωσαν οι ερευνητές.

Τα ευρήματα της μελέτης δημοσιεύτηκαν στο JPRAS Open.

Πηγές:
JPRAS Open.

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Ποιο είδος ''χρόνου για τον εαυτό'' είναι πιο αναζωογονητικό ;
Κατάθλιψη και γιορτές: Στρατηγικές αντιμετώπισης
Πώς βοηθά ο χορός ανθρώπους με νόσο του Πάρκινσον [μελέτη]