Aνθρωποι που λαμβάνουν δημοφιλή φάρμακα για την απώλεια βάρους, μπορεί να διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο σοβαρών στομαχικών προβλημάτων, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε την Πέμπτη στο Journal of the American Medical Association.

Η σύντομη έκθεση είναι η πρώτη μελέτη του είδους της, λένε οι ερευνητές, που υποδεικνύει συσχετισμό μεταξύ της χρήσης τέτοιων φαρμάκων, που ονομάζονται αγωνιστές GLP-1, για την απώλεια βάρους και του κινδύνου τέτοιων γαστρεντερικών προβλημάτων. Οι αγωνιστές GLP-1 περιλαμβάνουν τη σεμαγλουτίδη και τη λιραγλουτίδη.

«Αν και σπάνια, η συχνότητα αυτών των ανεπιθύμητων ενεργειών μπορεί να συμβεί. Το έχω δει να συμβαίνει», είπε ο συγγραφέας της έκθεσης, Mohit Sodhi, φοιτητής ιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Βρετανικής Κολούμπια στο Βανκούβερ.

Τα φάρμακα αναπτύχθηκαν αρχικά για να βοηθήσουν τα άτομα με διαβήτη τύπου 2 να διαχειριστούν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα τους, αλλά αργότερα βρέθηκε ότι είναι αποτελεσματικά για την απώλεια βάρους.

Τα φάρμακα GLP-1 δρουν, εν μέρει, επιβραδύνοντας το πόσο γρήγορα περνά η τροφή από το στομάχι, οδηγώντας σε κορεσμό για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Αλλά μπορούν επίσης να οδηγήσουν σε γαστρεντερικές παρενέργειες, όπως κοιλιακό άλγος, ναυτία και έμετο, όπως φαίνεται σε κλινικές δοκιμές και σημειώνεται στις ετικέτες των φαρμάκων.

Πιο πρόσφατα, καθώς τα φάρμακα έχουν εκτοξευθεί σε δημοτικότητα, υπήρξαν αναφορές ασθενών που ανέπτυξαν παράλυση στομάχου ή γαστροπάρεση.

Η νέα έρευνα, βασισμένη σε αξιώσεις ασφάλισης υγείας από το 2006 έως το 2020 από περισσότερους από 5.000 ασθενείς στις ΗΠΑ, εξέτασε πόσοι άνθρωποι ανέπτυξαν ένα από τα τέσσερα σοβαρά γαστρεντερικά προβλήματα - νόσο των χοληφόρων, γαστροπάρεση, παγκρεατίτιδα ή εντερική απόφραξη - αφού τους συνταγογραφήθηκε ένα εκ των φαρμάκων απώλειας βάρους. Σε περίπου 4.100 από τους ασθενείς συνταγογραφήθηκε λιραγλουτίδη, σε περίπου 600 σεμαγλουτίδη και σε 650 το φάρμακο απώλειας βάρους βουπροπιόνη-ναλτρεξόνη, το οποίο δεν είναι φάρμακο GLP-1.

Τα άτομα που συμπεριλήφθηκαν στην ανάλυση είχαν όλα ιστορικό παχυσαρκίας και δεν είχαν διαβήτη, ο οποίος μπορεί να προκαλέσει γαστροπάρεση.

Σε σύγκριση με τα άτομα που έπαιρναν βουπροπιόνη-ναλτρεξόνη, τα άτομα που έπαιρναν ένα φάρμακο GLP-1 είχαν υψηλότερο κίνδυνο παγκρεατίτιδας, απόφραξης του εντέρου και γαστροπάρεσης, διαπίστωσε η μελέτη. Δεν υπήρξε αύξηση του κινδύνου για νόσο των χοληφόρων, η οποία περιλαμβάνει καταστάσεις που επηρεάζουν τη χοληδόχο κύστη, το ήπαρ και τους χοληφόρους πόρους, καθώς η συχνότητά της ήταν παρόμοια και για τους δύο τύπους φαρμάκων.

Παγκρεατίτιδα εμφανίστηκε σε ποσοστό περίπου 5 περιπτώσεων ανά 1.000 χρήστες σεμαγλουτίδης και σε 8 περιπτώσεις ανά 1.000 χρήστες λιραγλουτίδης. Η πάθηση προκαλεί έντονο πόνο στην κοιλιά και, σε ορισμένες περιπτώσεις, απαιτεί νοσηλεία και χειρουργική επέμβαση.

Γαστροπάρεση παρατηρήθηκε σε ποσοστό περίπου 10 περιπτώσεων ανά 1.000 χρήστες σεμαγλουτίδης και σε 7 περιπτώσεις ανά 1.000 χρήστες λιραγλουτίδης. Η πάθηση, η οποία μπορεί να είναι δύσκολο να αντιμετωπιστεί, προκαλεί σοβαρή ναυτία, έμετο και κοιλιακό άλγος.

Μπορεί να έχει «σημαντικό αντίκτυπο στην ποιότητα ζωής», είπε ο Sodhi.

Εντερική απόφραξη  παρατηρήθηκε σε ποσοστό 8 περιπτώσεων ανά 1.000 χρήστες λιραγλουτίδης. Δεν παρατηρήθηκαν περιπτώσεις σε χρήστες σεμαγλουτίδης. Ανάλογα με τη βαρύτητα, μπορεί να χρειαστεί χειρουργική επέμβαση για τη θεραπεία της απόφραξης του εντέρου.

 

Πηγές:
nbcnews

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Εορταστικές ημέρες διατροφής: Δες το αλλιώς
Κίρρωση ήπατος: Όσα πρέπει να γνωρίζετε
Γιατί υπάρχει τόσο στρες στις γιορτές