Η οικογένεια είναι η πρώτη κοινωνική ομάδα πάνω στην οποία στηρίζεται η κοινωνία και αποτελεί τον πυρήνα μέσα στον οποίο γεννιόμαστε, μεγαλώνουμε και εξελισσόμαστε.

Η ελληνική οικογένεια ανέκαθεν αποτελούσε πηγή αξιών και ηθών τα οποία κληρονομούσαν οι νεότεροι από τους μεγαλύτερους. Είναι ουσιαστικά ο συνδετικός κρίκος των προγόνων με τα μέλη του παρόντος και του μέλλοντος.

Κάθε οικογένεια έχει τη δική της ταυτότητα, αποτελούμενη από διάφορα στοιχεία, τα οποία προκύπτουν από τον χαρακτήρα του κάθε μέλους της ξεχωριστά. Ειδικά στις ελληνικές οικογένειες, που συνήθιζαν να είναι πολυμελείς, παρατηρούσαμε πολλά στοιχεία τα οποία ερχόντουσαν σε αντίθεση. Το κάθε μέλος έχει το δικό του ρόλο και συντελεί στην ανάπτυξη του χαρακτήρα των νέων μελών.

Η μητέρα και ο πατέρας αποτελούν τον πυρήνα της οικογένειας. Είναι οι άνθρωποι που ενωμένοι θα λειτουργήσουν σε πολλές περιπτώσεις ως ασπίδα, αυτοί που πολλές φορές θα θυσιάσουν τα «θέλω» τους  για την ευτυχία των παιδιών τους. Είναι οι ήρωες των παιδικών μας χρόνων, αυτοί που ξεσπούμε πάνω τους στην εφηβεία μας, αλλά και εκείνοι στους οποίους θα τρέξουμε για μια χρήσιμη συμβουλή, όντας πλέον ενήλικες και έχοντας αντιληφθεί πλήρως τη σημαντικότητά τους. Ο ρόλος τους δεν είναι εύκολος. Πρέπει να διατηρούν τις ισορροπίες ώστε από τη μία πλευρά να αποτελούν στήριγμα αλλά από την άλλη να μην είναι υπερπροστατευτικοί.

Τα αδέρφια μας είναι το πολυτιμότερο δώρο των γονιών μας. Μπορεί ως παιδιά να δίναμε ομηρικές μάχες μεταξύ μας για το ποδήλατο, το τελευταίο γλυκό ή ακόμα και την προσοχή των γονιών μας. Δεν μπορεί κανείς όμως να αμφισβητήσει το πόσο τα αδέρφια διαμορφώνουν το χαρακτήρα μας από μικρή ηλικία, που μας μαθαίνουν πώς να δένουμε τα κορδόνια μας ή να κρατάμε το κουτάλι μέχρι και το σημείο που θα είμαστε αρκετά μεγάλοι για να καταλαβαινόμαστε χωρίς να ανταλλάσσουμε κουβέντα. Είναι αλήθεια πως η ζωή με αδέρφια μας διδάσκει τη σημασία του να μοιράζεσαι και να στηρίζεις χωρίς να περιμένεις αντάλλαγμα.

Σε κάθε ελληνική οικογένεια, πρωταγωνιστικό ρόλο έχουν η γιαγιά και ο παππούς. «Του παιδιού μου το παιδί είναι δυο φορές παιδί μου». Το έχουμε ακούσει πολλές φορές από τα χείλη τους. Τα βασικά στηρίγματα των γονέων στην ανατροφή των παιδιών και πολλές φορές η «εύκολη λύση». Και ποιος δεν έχει τρέξει στον παππού ή στη γιαγιά για να πάρει ένα γλυκό όταν ήδη το έχει παρακάνει και οι γονείς το αρνούνται...Η παρουσία τους αποπνέει γαλήνη και σιγουριά, σαν τίποτα να μην μπορεί να σε αγγίξει όταν είσαι δίπλα τους. Παίζουν και λίγο τον ρόλο του συχνού Άγιου Βασίλη, αφού κάθε φορά που τους συναντάς ξέρεις ότι όλο και κάτι θα έχουν για σένα. Μία από τις πιο ζωντανές αναμνήσεις των παιδικών μας χρόνων είναι ο παππούς φορτωμένος με ψώνια, η γιαγιά να μαγειρεύει και οι υπέροχες μυρωδιές να κατακλύζουν τον χώρο. Πώς είναι δυνατόν άλλωστε τα εγγόνια να επισκεφτούν τους παππούδες και η γιαγιά να μην έχει φτιάξει ένα κάρο φαγητά για να μην αφήσει κανέναν παραπονεμένο; Άνθρωποι πρόσφυγες που αν και στερήθηκαν τόσα πολλά φροντίζουν να μην λείψει τίποτα από τους δικούς τους ανθρώπους.

Κάθε οικογενειακό τραπέζι αποτελούσε μια ξεχωριστή γιορτή. Για γενέθλια, γιορτή ή και χωρίς κανένα λόγο, τέτοιου είδους τραπέζια αποτελούν βασικό στοιχείο για την ελληνική οικογένεια. Είναι μια μοναδική ευκαιρία να αφήσουμε τη δύσκολη και απαιτητική καθημερινότητα για λίγο στην άκρη, να βρεθούμε όλοι μαζί, να μοιραστούμε τις χαρές μας και τις αγωνίες μας. Μαμάδες, μπαμπάδες, γιαγιάδες, παππούδες, θείοι, θείες, αδέρφια, ξαδέρφια, με δυσκολία χωρούσαν όλοι στο μεγάλο τραπέζι ή ακόμα και τραπέζια που είχαν στρωθεί, αλλά αυτό δεν είχε καμία απολύτως σημασία. Η χαρά είναι διάχυτη, καθώς μπορούσαμε να δούμε συγγενείς που ζούσαν μακριά και δεν μπορούσαμε να τους έχουμε κοντά μας. Την «μπαγκέτα» του τραπεζιού φυσικά και κρατάει η γιαγιά. Με κινήσεις μαέστρου γεμίζει τα πιάτα με φαγητά που έχει φτιάξει για να καλύπτει όλα τα γούστα και να μην υπάρχει κανένα παράπονο. Είναι ευλογία για την ίδια να μπορεί να τους φροντίζει όλους. Κουβέντες, φωνές, γέλια, τσουγκρίσματα ποτηριών αποτελούν τη μουσική σύνθεση της ημέρας. Τόσο διαφορετικές χροιές, τόσο διαφορετικοί χαρακτήρες, τόσο διαφορετικές φιγούρες και όλοι όμως γίνονται ένα κάτω από μία λέξη. ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ.

Ειδήσεις υγείας σήμερα
H επόμενη μέρα των βιοδεικτών - Παραδείγματα εξοικονόμησης κόστους
Πώς φροντίζω κάθε τύπο  δέρματος
Καρδιακή προσβολή: Οι β-αναστολείς συνδέονται με κατάθλιψη στη μετεγχειρητική φροντίδα