Η μεγαλύτερη ανάλυση νοσηλευόμενων με COVID-19 στις ΗΠΑ έως σήμερα, βρήκε οτι οι περισσότεροι δεν επέζησαν μετά την τοποθέτησή τους σε μηχανική υποστήριξη.

Η έρευνα περιέλαβε αρχεία υγείας 5.700 ασθενών με COVID-19 μεταξύ 1ης Μαρτίου και 4ης Απριλίου.

Στους 2.634 ασθενείς με γνωστή εξέλιξη, το ποσοστό θνησιμότητας ήταν  21%, αλλά αυξήθηκε στο 88% σε όσους υποβλήθηκαν σε μηχανική υποστήριξη, ανέφερε το Northwell Health COVID-19 Research Consortium.

Τα ευρήματα επίσης ενισχύουν την σκέψη ότι οι αναπνευστήρες μπορούν ενδεχομένως ορισμένες φορές να κάνουν περισσότερο κακό παρά καλό σε ασθενείς που μάχονται για τη ζωή τους και πάσχουν από σοβαρή  COVID-19.

Ο Dr. Udit Chaddha, του Mount Sinai Hospital, δήλωσε ότι  αναγνωρίζοντας ότι επιπλοκές από αναπνευστήρες μπορούν να συμβούν, ορισμένες μονάδες ΜΕΘ άρχισαν να καθυστερούν να βάζουν σε μηχανική υποστήριξη ασθενείς με COVID-19 μέχρι το τελευταίο λεπτό- όταν είναι απόφαση ζωής και θανάτου Όπως δήλωσε, υπήρξε η τάση νωρίτερα στην κρίση, να βάζουν τους ασθενείς νωρίς σε αναπνευστήρα, γιατί η υγεία τους κατέρρεε πολύ γρήγορα. Πρόσθεσε ότι οι περισσότεροι σταμάτησαν να το κάνουν.

Αφήνοντας τους ασθενείς να ανεχτούν λίγο περισσότερο την υποξία, τους χορηγούν οξυγόνο αλλά δεν τους διασωληνώνουν μέχρι να είναι πραγματικά σε αναπνευστική δυσφορία.

Οι αναπνευστήρες συνήθως χρησιμοποιούνται όταν οι ασθενείς είναι εξαιρετικά άρρωστοι, επομένως εδικοί πιστεύουν ότι μεταξύ  40% και 50% των ασθενών πεθαίνουν μετά τη διασωλήνωση άσχετα από την υποκείμενη νόσο.

Αυτοί οι ασθενείς σε κρίσιμη κατάσταση, πεθαίνουν επειδή είναι τόσο άρρωστοι από την  COVID-19 που χρειάονται αναπνευστήρα να παραμείνουν ζωντανοί, όχι επειδή ο αναπνευστήρας τους βλάπτει, δήλωσε ο Dr. Hassan Khouli, της Cleveland Clinic.

Ο Khouli πιστεύει ότι τις περισσότερες φορές αυτή η τροπή δεν σχετίζεται με τον αναπνευστήρα.

Ωστόσο ποσοστό  88% είναι ιδιαίτερα υψηλό.

Οι αναπνευστήρες έχουν και παρενέργειες. Επειδή το μηχάνημα αναπνέει αντ΄αυτών, οι ασθενείς συχνά έχουν εξασθένηση διαφράγματος και άλλων μυών που εμπλέκονται στην αναπνοή. Οταν όλοι αυτοί οι μυες εξασθενούν, γίνεται πιο δύσκολο να  αναπνέουν μόνοι τους οι ασθενείς όταν αποσωληνωθούν.

Τέτοιοι ασθενείς έχουν επίσης υψηλό κίνδυνο οξέος τραυματισμού των πνευμόνων από μηχανική υποστήριξη.

Ασθενείς σε μηχανική υποστήριξη,  επίσης έχουν αυξημένο κίνδυνο λοίμωξης και πολλοί αντιμετωπίζουν κίνδυνο ψυχολογικών επιπλοκών όπως μετατραυματικό στρες και κατάθλιψη.

Άνδρες

Το φύλο φάνηκε να παίζει ρόλο Οι περισσότεροι από τους ασθενείς ήταν άντρες και η μέση ηλικία ήταν 63. Το ποσοστό θνησιμότητας ήταν υψηλότερο για τους άντρες.

Οι ερευνητές ανακάλυψαν επίσης ότι υπέρταση,  παχυσαρκία και διαβήτης ήταν τα πιο συνήθη είδη συννοσηρότητας.

Ασθενείς με διαβήτη ήταν πιο πιθανό να λάβουν μηχανική υποστήριξη, αγωγή σε ΜΕΘ ή να εμφανίσουν οξεία νεφρική νόσο.

Από τους ασθενείς των οποίων η εξέλιξη ήταν γνωστή, ποσοστό 14% αντιμετωπίστηκε στη ΜΕΘ, 12% χρειάστηκε μηχανική υποστήριξη και 3% θεραπεία νεφρικής αντικατάστασης. Όταν αξιολογήθηκαν αρχικά, περίπου το ένα τρίτο των ασθενών είχε πυρετό, περίπου 1.000 είχαν υψηλό αναπνευστικό ρυθμό και σχεδόν 1.600 έλαβαν οξυγόνο.

Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο Journal of the American Medical Association, και πραγματοποιήθηκε από το Northwell Health COVID-19 Research Consortium, με τη στήριξη του Feinstein Institutes for Medical Research.

Πηγές:
Journal of the American Medical Association.

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Επίσκεψη Γεωργιάδη στο "Βοστάνειο" Μυτιλήνης
Αντικείμενα στην κουζίνα που περιέχουν επικίνδυνα χημικά
Οι γενετικοί παράγοντες πιό σημαντικοί για το προσδόκιμο ζωής έναντι της διατροφής [μελέτη]