Οι άνθρωποι μπορεί ενδεχομένως να ανακουφίζονται από το θάνατο κακών  χαρακτήρων σε ταινίες, αλλά θυμούνται περισσότερο τους θανάτους με νόημα και το λυπητερό τέλος των χαρακτήρων που αγαπούν, έδειξε νέα έρευνα.

Στην έρευνα φάνηκε ότι όταν ζητήθηκε από ανθρώπους να θυμηθούν το θάνατο ενός χαρακτήρα, ήταν πιο πιθανό να θυμηθούν αυτούς που εκλάμβαναν ως σημαντικούς από αυτούς που τους φαίνονταν ευχάριστοι.

O Matthew Grizzard, του The Ohio State University, δήλωσε ότι θυμόμαστε τους θανάτους που μας κάνουν να κλαίμε και να τους σκεφτόμαστε περισσότερο από αυτούς που μας δίνουν χαρά.

Δήλωσε ότι φαίνεται πως όταν θυμόμαστε τον θάνατο, ακόμα και στο χώρο με σχετική απουσία συνεπειών όπως στις ταινίες, τον βιώνουμε ως σημαντική εμπειρία που μας κάνει να στοχαζόμαστε.

Η έρευνα έγινε σε 506 ανθρώπους που συμμετείχαν online. Xωρίστηκαν σε 3 ομάδες. Ζητήθηκε από μια ομάδα να σκεφτεί σκηνή θανάτου από ιστορία που βρήκε ιδιαίτερα σημαντική. Από άλλη ομάδα ζητήθηκε να σκεφτεί θάνατο που βρήκε ευχάριστο και από την τρίτη ζητήθηκε να σκεφτεί σκηνή θανάτου από μια ιστορία.

Οι περισσότεροι σε όλες τις ομάδες επέλεξαν σκηνές θανάτου από οπτικά μέσα, κυρίως ταινίες και τηλεοπτικά show. Ορισμένοι επέλεξαν σκηνές από video games ή κόμικς.

Οι ερευνητές έκαναν διάφορες ερωτήσεις για τις συναισθηματικές αντιδράσεις των συμμετεχόντων στις σκηνές θανάτου, την εκτίμηση και την απόλαυση των σκηνών και αντιλήψεις για τους χαρακτήρες που πέθαναν.

Όπως αναμενόταν, άνθρωποι που θυμήθηκαν θάνατο χαρακτήρα που βρήκαν ιδιαίτερα ευχάριστο έτειναν να επιλέγουν κακοποιούς.

Όσοι έπρεπε να θυμηθούν θανάτους με νόημα, έτειναν να επιλέγουν συμπαθητικούς χαρακτήρες- όχι απαραίτητα αυτούς που  ήταν πάντα ήρωες.

Όταν τους ζητήθηκε να θυμηθούν σημαντικούς θανάτους, πολλοί επέλεξαν χαρακτήρες που πέρασαν από ένα είδος λύτρωσης.

Αποτελέσματα έδειξαν ότι έργα δράσης και τρόμου ήταν λιγότερο πιθανό να συνδέονται με σημαντικούς θανάτους χαρακτήρων και πιο πιθανό να συνδέονται με ευχάριστος θανάτους.

Οι δραματικές ταινίες ήταν πιο πιθανό να συνδέονται με θανάτους με νόημα.

Ορισμένα κινηματογραφικά είδη- κωμωδίες, ντοκιμαντέρ, κομεντί και επιστημονικής φαντασίας- δεν συνδέονταν με ένα είδος θανάτου.

Εντύπωση έκανε ότι όσοι ρωτήθηκαν να θυμηθούν οποιοδήποτε θάνατο χαρακτήρα, πιο συχνά έδιναν απαντήσεις σαν αυτών που τους ζητήθηκε να ονομάσουν ‘’θανάτους με νόημα’’ παρά ‘’ευχάριστους’’.

Ο ερευνητής Grizzard, σημείωσε, ότι οι θάνατοι που ήταν πιο πιθανό να θυμούνται οι συμμετέχοντες συνδέονταν στενά με την εκτίμηση αντί για τη διασκέδαση.

Ο θάνατος των χαρακτήρων που αρέσουν στους ανθρώπους μπορεί να είναι τρόπος επεξεργασίας ή κατανόησης της θλίψης, πρόσθεσε ο ερευνητής.

Η έρευνα δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο Omega—Journal of Death and Dying.

 

 

Πηγές:
Omega—Journal of Death and Dying.

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Περιεμμηνόπαυση: Ερωτήσεις που πρέπει να κάνετε στον γυναικολόγο σας
ECDC: Σημαντική αύξηση κρουσμάτων συγκυτιακού ιού - Ποιους απειλεί ο RSV
Διοικητές νοσοκομείων: Παράδοξα και αντιφάσεις ενός διαγωνισμού