ΕΡΩΤΗΣΗ


Προς τον Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης

Θέμα: Ανεπαρκής συνδρομή της πολιτείας στα άτομα με σακχαρώδη διαβήτη

Ελλιπέστατη και εντελώς ανεπαρκής είναι η συνδρομή της πολιτείας και του κοινωνικού κράτους προς τους πάσχοντες από σακχαρώδη διαβήτη, σύμφωνα με τις αναφορές και διαπιστώσεις όλων των οργανώσεων διαβητικών της χώρας, σε πλήρη αντίστιξη με τη ραγδαία αύξηση της συχνότητας εμφάνισης του σακχαρώδους διαβήτη και ιδιαίτερα με τον πολλαπλασιασμό των παιδιών και εφήβων που νοσούν από το χρόνιο αυτό νόσημα.

Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι το πιο συχνό αίτιο ανάπτυξης νεφρικής ανεπάρκειας, καθ' όσον αφορά περίπου το 40% των ασθενών που βρίσκονται στην αιμοκάθαρση. Τα κρούσματα του παιδικού διαβήτη, σύμφωνα με τους επιστήμονες, αυξάνονται κατά 5% κάθε χρόνο και αφορούν ακόμη και παιδιά προσχολικής ηλικίας και βρέφη.

Η συχνότητα αναμένεται να αυξηθεί κατά 50% στα επόμενα 15 χρόνια. Κάθε χρόνο στη χώρα μας καταμετρώνται πάρα πολλοί ακρωτηριασμοί κάτω άκρων εξαιτίας του συνδρόμου του διαβητικού ποδιού. Οι προβλέψεις είναι δυσοίωνες, όπως διαπιστώνεται σε όλα τα σχετικά συνέδρια, ελληνικά και διεθνή: οι διαβητικοί ασθενείς θα αυξάνονται γεωμετρική πρόοδο.

Ειδικά ο παιδικός και νεανικός διαβήτης είναι μια χρόνια εξαιρετικά επικίνδυνη ασθένεια. Τα παιδιά που έχουν προσβληθεί από αυτήν είναι εξαρτώμενα ισοβίως από την ινσουλίνη, χρειάζονται ειδική μεταχείριση, γιατί έχουν συχνές υπογλυκαιμικές και υπεργλυκαιμικές κρίσεις, χρειάζεται τα ίδια και το περιβάλλον τους -οικογενειακό, φιλικό σχολικό κ.τ.λ.- να έχει επαρκή ενημέρωση και να είναι σε διαρκή εγρήγορση.

Είναι χαρακτηριστικό ότι, εξαιτίας επιπλοκών της νόσου, υπάρχουν 18χρονοι που παθαίνουν έμφραγμα.

Ωστόσο, όλες οι οργανώσεις διαβητικών ατόμων στην Ελλάδα (όπως η Πανελλήνια Ομοσπονδία Σωματείων Συλλόγων Ατόμων με Σακχαρώδη Διαβήτη (ΠΟΣΣΑΣΔΙΑ), η Ένωση Γονέων Διαβητικών Παιδιών και Εφήβων Βορείου Ελλάδος κ.τ.λ.) διαπιστώνουν, σε πλήρη αντίστιξη με την ταχεία εξάπλωση της νόσου στο γενικό πληθυσμό αλλά ιδιαίτερα στη νεολαία, σωρεία ελλείψεων και προβλημάτων που υποβαθμίζουν την ποιότητα ζωής των διαβητικών παιδιών και πολλές φορές βάζουν σε κίνδυνο την αρτιμέλεια ή και την ίδια τη ζωή τους.

Η προαναφερθείσα Ένωσης Γονέων, σε υπόμνημά της θέτει εκ νέου τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι διαβητικοί στην Ελλάδα. Τόσο το συγκεκριμένο υπόμνημα όσο και οι διαρκείς ανακοινώσεις της ΠΟΣΣΑΣΔΙΑ και οι έγγραφες αναφορές της στον Υπουργό Υγείας (π.χ.

επιστολή 17/4/2008 κ.α.) καθώς και άλλων οργανώσεων διαβητικών, όσο και τα συνέδρια και οι παρεμβάσεις της Ελληνικής Διαβητολογικής Εταιρείας, τονίζουν την ανάγκη ουσιαστικής συμπαράστασης της πολιτείας στους διαβητικούς που ζουν στην Ελλάδα και στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στην καθημερινότητά τους.

Χαρακτηριστικός των ελλείψεων στον τομέα της περίθαλψης είναι ο ανεπαρκέστατος αριθμός διαβητολογικών κέντρων και ιατρείων όπως και ιατρείων διαβητικού ποδιού, ενώ σημαντικές επίσης είναι οι ελλείψεις στον τομέα της πρόληψης.

Συγκεκριμένα:

1. Δεν υπάρχει ο απαραίτητος αριθμός διαβητολογικών κέντρων και ιατρείων ανά νομό, ενώ δεν έχουν διαβητολογικό ιατρείο ούτε καν όλα τα μεγάλα νοσοκομεία. Αλλά και η κατανομή των ιατρείων ανά τη χώρα είναι τέτοια ώστε η διανομή των υπηρεσιών υγείας να είναι αναποτελεσματική.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα, ολόκληρη η Πελοπόννησος εξυπηρετείται από τρία (3) διαβητολογικά ιατρεία στα νοσοκομεία Καλαμάτας, Κορίνθου και Πατρών. Το θεσμικό τους πλαίσιο είναι πλέον παρωχημένο και ανάγεται στο 1990 (ΦΕΚ 378 τ.

Β΄ 22/07/90). Η στελέχωσή τους είναι ελλιπής και συγκυριακού χαρακτήρα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η παρουσία τους βρίσκεται μόνο στα χαρτιά του Υπουργείου και τους χάρτες του ΕΚΕΔΙ. Είναι πολύ σημαντικό να υπάρχουν οργανωμένα ιατρεία όπου να μπορεί κανείς να εξετάζεται την ίδια μέρα από το σύνολο των ειδικοτήτων που έχει ανάγκη και να μην χάνεται πολύτιμος για την υγεία χρόνος με ραντεβού απομακρυσμένα μεταξύ τους χρονικά.


2. Παράλληλα, υπάρχει άμεση ανάγκη ίδρυσης ιατρείων διαβητικού ποδιού. Τα υπάρχοντα και λειτουργούντα ιατρεία δεν επαρκούν. Ο αριθμός των ακρωτηριασμών κάτω άκρων διαβητικών είναι τρομερά υψηλός. Και ένας ακρωτηριασμός έχει βέβαια απίστευτες συνέπειες στη ζωή αυτού που τον έχει υποστεί και του άμεσου περιβάλλοντός του: πρακτικές, ψυχολογικές και οικονομικές και μάλιστα για όλη την υπόλοιπη ζωή του.


3. Απολύτως σχετικό με τα προηγούμενα είναι η αναγκαιότητα εκπαίδευσης των διαβητικών και ειδικά των παιδιών, του περιβάλλοντός τους αλλά και του νοσηλευτικού προσωπικού στη διαχείριση της νόσου, για την οποία δεν έχουν γίνει τα απαραίτητα βήματα.

Δεν υπάρχει καν μια ολοκληρωμένη επιστημονική έρευνα για τον αριθμό των διαβητικών ατόμων στην Ελλάδα. Υπολογίζονται σε 900 χιλιάδες περίπου. Η πρόληψη είναι πάντα καλύτερη και λιγότερο δαπανηρή σε κάθε επίπεδο από τη θεραπεία.

Κατόπιν τούτων, ερωτάται ο κ. Υπουργός:

1. Ποιος είναι ο άμεσος σχεδιασμός του υπουργείου και της πολιτείας γενικότερα όσον αφορά το επείγον ζήτημα της ίδρυσης και λειτουργίας διαβητολογικών κέντρων και βάσει ποιων χρονοδιαγραμμάτων;
2. Πώς σκοπεύει να εξασφαλίσει τη στελέχωση των ήδη υπαρχόντων διαβητολογικών κέντρων και ιατρείων καθώς και των νέων που θα δημιουργήσει με επαρκές προσωπικό (γιατροί και ειδικά εκπαιδευμένο νοσηλευτικό προσωπικό);
3.

Σκοπεύει να ιδρύσει ικανό αριθμό ιατρείων διαβητικού ποδιού ώστε να περιοριστεί το απαράδεκτο για ευρωπαϊκή χώρα φαινόμενο τόσο μεγάλου αριθμού ακρωτηριασμών, με ό,τι αυτό σημαίνει για τον κάθε πολίτη, το περιβάλλον του και το ίδιο το ασφαλιστικό σύστημα;
4.

Θα αναλάβει τη δέσμευση να εκπονηθεί το συντομότερο μια σοβαρή μελέτη του προβλήματος του διαβήτη στη χώρα μας, ώστε να γνωρίζουμε τον αριθμό των διαβητικών παιδιών, τη διασπορά της ασθένειας και άλλα στοιχεία απαραίτητα για την περίθαλψη και κυρίως για την πρόληψη;
5.

Με ποιο συγκεκριμένο τρόπο και ποια συγκεκριμένα μέτρα θα βελτιώσει το παρεχόμενο επίπεδο υπηρεσιών υγείας προς τους διαβητικούς;


Ο ερωτών βουλευτής

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΚΟΡΟΒΕΣΗΣ

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Μύθοι και αλήθειες για την κατανάλωση στα σούπερ μάρκετ
Πρεμιέρα σήμερα για τα δωρεάν απογευματινά χειρουργεία
Σκοτώνει 1,5 εκατ. ανθρώπους ετησίως η ατμοσφαιρική ρύπανση από πυρκαγιές [μελέτη]