Η κατάσταση ασφυξίας στην οποία έχει περιέλθει το Ιπποκράτειο νοσοκομείο Θεσσαλονίκης λόγω της τεράστιας έλλειψης αναισθησιολόγων έχει αναδειχθεί επανειλημμένα, μέσα από δραματικά γεγονότα που είδαν το φως της δημοσιότητας, όπως η μεταμόσχευση ήπατος που ακυρώθηκε τον περασμένο μήνα και ο πολύμηνος Γολγοθάς ενός 40χρονου νεφροπαθή για να υποβληθεί σε μεταμόσχευση νεφρού με δότη τον πατέρα του. Το μεγαλύτερο νοσοκομείο της Βόρειας Ελλάδας και ένα από τα μεγαλύτερα της Ελλάδας και των Βαλκανίων έχει απομείνει με 8 αναισθησιολόγους μετά την πρόσφατη παραίτηση του διευθυντή του Τμήματος Αναισθησιολογίας, έναντι 27 οργανικών θέσεων που προβλέπει το οργανόγραμμα και 40 που απαιτούνται για την εύρυθμη λειτουργία του. Ως το τέλος του χρόνου, μάλιστα, ο αριθμός τους θα μειωθεί περαιτέρω κατά 2, λόγω συνταξιοδοτήσεων.
Μια μικρή τονωτική «ένεση» δόθηκε πρόσφατα με 3 αναισθησιολόγους από τα μικρότερα νοσοκομεία «Γ.Γεννηματάς» και «Άγιος Δημήτριος», οι οποίοι μετατάχθηκαν για δύο ή τρεις μήνες στο Ιπποκράτειο, προκειμένου να καλύψουν κάποια από τα κενά στις εφημερίες και να μπορέσουν να εξυπηρετηθούν τουλάχιστον οι έκτακτες ανάγκες.
«Για προγραμματισμένα χειρουργεία ούτε να το συζητάμε. Τουλάχιστον να μπορούμε να καλύπτουμε στοιχειωδώς τα έκτακτα», λέει στο iatronet.gr ο διευθυντής της Ιατρικής Υπηρεσίας του νοσοκομείου, καθηγητής χειρουργικής του ΑΠΘ και διευθυντής της Ε Χειρουργικής Κλινικής, Απόστολος Καμπαρούδης.
Σύμφωνα με τον ίδιο, σήμερα το Ιπποκράτειο έχει 140 με 150 κενά εφημεριών το μήνα. «Αν βάλουμε τις 7 εφημερίες που λέει ο νόμος, οι 8 αναισθησιολόγοι που είναι τώρα μπορούν να καλύψουν 56 εφημερίες το μήνα. Το νοσοκομείο χρειάζεται 190 εφημερίες το μήνα μόνο για τα έκτακτα. Για να δουλέψει σε μια στοιχειώδη κανονικότητα και να αρχίσει να καλύπτει και κάποια προγραμματισμένα χειρουργεία χρειάζεται 40 αναισθησιολόγους», εξηγεί και προσθέτει πως σήμερα οι ανάγκες καλύπτονται με τους υπάρχοντες αναισθησιολόγους να υπερβάλλουν εαυτούς, κάνοντας από 12 ως 15 εφημερίες ο καθένας. «Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί γιατί γρήγορα μια τέτοια βαριά ειδικότητα θα πετάξει έξω όλο το προσωπικό με burnout. Θα είναι επικίνδυνο για τους ίδιους τους γιατρούς και για τους αρρώστους».
Πίεση στους κλινικάρχες
Η ηγεσία του Υπουργείου Υγείας βρίσκεται σε μπαραζ διαβουλεύσεων με τους ιδιοκτήτες κλινικών, ζητώντας τους να συνδράμουν στο σύστημα με συνεργαζόμενους αναισθησιολόγους, που θα καλύψουν τα κενά των εφημεριών. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι συζητήσεις έχουν προχωρήσει και έχει ασκηθεί πίεση από την πλευρά του υπουργού Υγείας, Θάνου Πλεύρη, με την προειδοποίηση πως σε περίπτωση μη ανταπόκρισης θα ενεργοποιηθεί η διάταξη του νέου νόμου που προβλέπει τη συνεργασία του ΕΣΥ με τον ιδιωτικό τομέα και την υποχρεωτική συνεισφορά του δεύτερου σε περιπτώσεις ανάγκης.
«Στα λόγια μπορεί να λέγονται πολλά, τα γραπτά μένουν. Εγώ γραπτώς δεν έχω δει τίποτα», σχολιάζει ο κ.Καμαρούδης, καλώντας το υπουργείο να ενεργοποιήσει τη συγκεκριμένη διάταξη, εκδίδοντας Κοινή Υπουργική Απόφαση. «Ας βγάλουν την ΚΥΑ στο πλαίσιο του νόμου που ψήφισαν τον Μάιο. Έτσι θα λυθούν τα χέρια της ΥΠΕ για να μπορέσει να υποχρεώσει τις κλινικές να συνεργαστούν. Χωρίς αυτήν μιλάμε για παρακαλητό, ενώ οι απειλές για επιστρατεύσεις είναι λεονταρισμοί. Προσωπικά εγώ δεν προτείνω τέτοιες λύσεις, αλλά προσωρινά θα μπορούσε να λύσει κάποια προβλήματα», αναφέρει και προσθέτει: «Ζήτησα από το υπουργείο να μας στείλουν τις συμφωνίες που έκαναν με τις ιδιωτικές κλινικές για να δούμε πώς θα το διαχειριστούμε, δεν μας έστειλαν καμία συμφωνία. Από ό,τι καταλαβαίνω ο κάθε ιδιωτικός όμιλος ακολουθεί τον δικό του δρόμο και τη δικιά του δικαιολογία. Δεν μπορούν να έχουν διαφορετικό νόμο ο καθένας».
Η πρόταση για πανεπιστημιακές θέσεις που «κόλλησε»
Όπως είναι γνωστό, οι προκηρύξεις για θέσεις αναισθησιολόγων μένουν ακάλυπτες, καθώς δεν βρίσκουν ανταπόκριση, κάτι που συμβαίνει και σε άλλα νοσοκομεία, πανελλαδικά. Μια από τις προτάσεις που κατατέθηκαν από την Ιατρική Υπηρεσία του Ιπποκράτειου, ώστε οι θέσεις να γίνουν πιο ελκυστικές, είναι η μετατροπή τους σε θέσεις μελών ΔΕΠ. Όπως λέει ο κ.Καμπαρούδης, παρόλο που η πρόταση βρήκε σύμφωνη την 4η ΥΠΕ, την διοίκηση του νοσοκομείου και το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, «κόλλησε» στο υπουργείο.
«Πιστεύω ότι είναι μια λύση που θα προσφέρει άμεσα προσωπικό. Τον Μάρτιο – Απρίλιο προκηρύχθηκε θέση επίκουρου καθηγητή αναισθησιολογίας στην Ιατρική Σχολή και υπήρξαν 5 υποψήφιοι. Καλύφθηκε άμεσα. Θέλετε το πρεστίζ, η εικόνα του πανεπιστημιακού, γιατί μισθολογικά δεν υπάρχει σημαντική διαφορά, οι πανεπιστημιακές θέσεις έχουν μεγαλύτερη ζήτηση», σημειώνει και συμπληρώνει: «Τώρα ενώ από τις 27 οργανικές θέσεις που έχει το νοσοκομείο οι 21 είναι κενές, ποιος ο λόγος να μην υπάρξει μια διυπουργική απόφαση να μετατραπούν 4 θέσεις σε πανεπιστημιακές, τις οποίες θα καλύψουμε άμεσα; Στο υπουργείο τέθηκε κατ΄ επανάληψη η πρόταση, αλλά έχει κολλήσει».
Οι «ανάσες» που δεν είναι λύσεις
Αντίθετα, η πρόταση που άρχισε να εφαρμόζεται είναι οι προσωρινές μετακινήσεις αναισθησιολόγων από άλλα μικρότερα νοσοκομεία της πόλης. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα νοσοκομεία «Γ.Γεννηματάς» και «Άγιος Δημήτριος», με πολύ μικρότερη δυναμικότητα και αριθμό χειρουργικών κλινικών, έχουν τον ίδιο αριθμό αναισθησιολόγων με το Ιπποκράτειο. Ο «σκόπελος» της δικαιοδοσίας της «γειτονικής» 3ης ΥΠΕ ξεπεράστηκε και η μετάταξη 3 αναισθησιολόγων από τα συγκεκριμένα νοσοκομεία δίνει κάποιες «ανάσες».
«Ειδικά από το Γεννηματάς που έχει Παιδοχειρουργικό Τμήμα, οι συνάδελφοι με εμπειρία από παιδιατρικά περιστατικά μπορούν να βοηθήσουν σημαντικά», λέει ο κ.Καμπαρούδης, προσθέτοντας ωστόσο, πως με αυτόν τον τρόπο δεν μπορεί να βρεθεί μόνιμη λύση, καθώς είναι πολύ περιορισμένη η δεξαμενή που έχει το δημόσιο.
«Αυτό που δεν μπορούν να καταλάβουν στην Αθήνα είναι το εξής: μιλάμε για ένα νοσοκομείο με δυναμικότητα όση ο Ευαγγελισμός, αλλά με ποια διαφορά; ο Ευαγγελισμός είναι ένα νοσοκομείο, ενώ το Ιπποκράτειο έχει μαζί τον Ευαγγελισμό, το Αλεξάνδρα το μαιευτικό και το Αγλαϊα Κυριακού το παιδιατρικό-παιδοχειρουργικό, συν την Κλινική Μεταμοσχεύσεων. Δεν μπορούν να κατανοήσουν το μέγεθος και τις ιδιαιτερότητες που έχουμε εδώ», υπογραμμίζει.
Μεταμοσχεύσεις: Κάνουμε ό,τι είναι δυνατό
Η Κλινική Μεταμοσχεύσεων του ΑΠΘ στο Ιπποκράτειο προσπαθεί να λειτουργήσει στο μέτρο των δυνατοτήτων της, μέσα στο ασφυκτικό πλαίσιο που δημιουργεί η έλλειψη της συγκεκριμένης ειδικότητας. «Την περασμένη εβδομάδα έγιναν δύο μεταμοσχεύσεις. Σίγουρα δεν γίνονται με τον ρυθμό που θέλουμε, αλλά υπερβάλλοντας εαυτούς κάνουμε το καλύτερο που μπορεί να γίνει», σημειώνει ο καθηγητής και καταλήγει πως μέσα από τη δημοσιότητα που πήρε το θέμα με αφορμή πρόσφατα περιστατικά, ίσως διορθωθούν δυσλειτουργίες, όπως η επαναφορά της ενιαίας λίστας ληπτών μοσχευμάτων.
{{dname}} - {{date}}
{{body}}
Απάντηση Spam
{{#subcomments}} {{/subcomments}}