Ανακαλύφθηκαν ουσίες για την αντιμετώπιση της οξείας μυελοειδούς λευχαιμίας

Για πρώτη φορά σε περίπου 4 δεκαετίες, ερευνητές πιστεύουν ότι εντόπισαν νέα μέθοδο κατά της οξείας μυελοειδούς λευχαιμίας.
Αντί να ''βομβαρδίζουν'' τα κύτταρα οξείας μυελοειδούς λευχαιμίας με χημειοθεραπεία, ερευνητές του Harvard University ανακάλυψαν ουσία που σπρώχνει τα κύτταρα λευχαιμίας σε κατάσταση που τελικά τα οδηγεί στο θάνατο, αναφέρει έρευνα στο περιοδικό Cell.

Σε ασθενείς με οξεία μυελοειδή λευχαιμία, τα βλαστικά αιμοποιητικά κύτταρα και τα προγονικά αιμοποιητικά κύτταρα στο μυελό δεν διαφοροποιούνται σε ενήλικα λευκά αιμοσφαίρια, αλλά παραμένουν σε ανώριμη κατάσταση πολλαπλασιάζοντας υγιή κύτταρα.

Αυτό περιορίζει την ποσότητα υγιών αιμοσφαιρίων που χρειάζονται για τις λειτουργίες του οργανισμού.

Αν και η χημειοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει, εξουδετερώνει το ανοσοποιητικό σύστημα και προκαλεί άλλες παθήσεις, ορισμένες ως παρενέργειες της αγωγής και άλλες λόγω βακτηριακών και μυκητιασικών λοιμώξεων.

Καθώς η μέση ηλικία ασθενών με οξεία μυελοειδή λευχαιμία είναι τα 67 χρόνια, η αγωγή πιθανόν καθίσταται επικίνδυνη λόγω επιπλοκών που συνδέονται με την ηλικία. Για να το αποφύγουν, ερευνητές εξέτασαν 330.000 ουσίες και ανακάλυψαν 11 που μπλόκαραν ένα μεταβολικό ένζυμο στα κύτταρα οξείας μυελοειδούς λευχαιμίας, που τα ώθησε σε περίοδο νηστείας-στην οποία τα φυσιολογικά κύτταρα μπορούν να επιβιώσουν ενώ τα καρκινικά όχι.

Η νηστεία αυτή προκαλεί αλλαγή στα μη διαφοροποιημένα καρκινικά κύτταρα, περιλαμβανομένης της διαφοροποίησης που τελικά τα οδηγεί στο θάνατο.

Σε πειράματα με ουσίες, που πραγματοποιήθηκαν σε ποντικούς, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι όσοι αντιμετωπίστηκαν για 10 εβδομάδες είχαν χαμηλότερο αριθμό βλαστικών κυττάρων λευχαιμίας και έζησαν περισσότερο.

Οι ερευνητές αναφέρουν επίσης ότι κανένα από τα ζώα που αντιμετωπίστηκαν δεν έδειξε σημάδια εξέλιξης της νόσου κατά τη διάρκεια της θεραπείας.

Πηγές:
Cell.