Η αύξηση των ποσοστών παχυσαρκίας, η οποία παρατηρείται στις δυτικές κοινωνίες τα τελευταία χρόνια, έχει οδηγήσει σε άνοδο των χειρουργικών επεμβάσεων για την απώλεια βάρους. Σύμφωνα με τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ (CDC), πάνω από το ένα τρίτο των Αμερικανών ενηλίκων έχουν επηρεαστεί. Βάσει των προβλέψεων του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, η Ευρώπη αναμένεται να αντιμετωπίσει έξαρση των ποσοστών παχυσαρκίας μέχρι το 2030, ενώ στη χώρα μας οι ειδικοί προειδοποιούν για διπλασιασμό των ποσοστών παχυσαρκίας.

Κατά πόσον όμως η επιλογή των βαριατρικών επεμβάσεων ως μέθοδος απώλειας βάρους είναι ορθή; Είναι αυτές οι επεμβάσεις ασφαλείς; Υπάρχουν κίνδυνοι; Τα οφέλη υπερτερούν των κινδύνων;

Είναι αναμφίβολο ότι η παχυσαρκία αποτελεί σημαντική αιτία πολλών, σοβαρών και δυνητικά απειλητικών για τη ζωή ασθενειών. Η νόσος αυτή αποτελεί αιτία πρόκλησης διαβήτη τύπου 2, καρδιακών νοσημάτων και εγκεφαλικών επεισοδίων. Έρευνες έχουν αποδείξει τη σχέση της παχυσαρκίας με ορισμένες μορφές καρκίνου, μεταξύ των οποίων είναι ο καρκίνος του μαστού, του παχέος εντέρου και τελευταία ο καρκίνος του παγκρέατος και του νεφρού. Επίσης, η νόσος επηρεάζει αρνητικά την ποιότητα ζωής του ασθενή, προκαλεί κατάθλιψη, και τελικά οδηγεί σε κοινωνική και συχνά σε επαγγελματική απομόνωση. Είναι λοιπόν κατανοητή η αγωνιώδης πολλές φορές, αναζήτηση τρόπων απώλειας βάρους από τους παχύσαρκους ασθενείς.

Η απώλεια του περιττού βάρους με τακτική άσκηση και σωστή διατροφή δεν είναι εφικτή στην πλειοψηφία των ατόμων με νοσογόνο παχυσαρκία και σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία από τις ΗΠΑ μόνο το 5% του παχύσαρκων ανθρώπων καταφέρνει να φτάσει στο ιδανικό του βάρος με αυτούς τους τρόπους.

Έτσι, η βαριατρική χειρουργική αποτελεί συχνά μονόδρομο για την επιτυχή προσπάθεια απόκτησης φυσιολογικού βάρους. Μελέτες έχουν καταδείξει ότι οι χειρουργικές επεμβάσεις για την απώλεια κιλών είναι ο αποτελεσματικότερος τρόπος για τον έλεγχο των ασθενειών που οφείλονται στην παχυσαρκία, συγκριτικά με άλλες μη επεμβατικές μεθόδους, καθώς επίσης και ότι σχετίζονται με λιγότερα καρδιαγγειακά συμβάματα, αλλά και με αύξηση της λίμπιντο.

Αυτή η απόδειξη της αποτελεσματικότητας των βαριατρικών επεμβάσεων έχει οδηγήσει σε ευρύτερη αποδοχή αυτής της χειρουργικής μεθόδου. Υπάρχουν όμως κίνδυνοι για την υγεία του ασθενή περι- και μετεγχειρητικά;

Οι βαριατρικές επεμβάσεις ενέχουν κινδύνους, όπως άλλωστε και κάθε άλλη χειρουργική πράξη. Οι κίνδυνοι αυτοί όμως στατιστικά είναι πολύ χαμηλοί. Τα οφέλη που αποκομίζει ο ασθενής μετά την υποβολή του σ’ αυτή τη διαδικασία υπερτερούν των όποιων κινδύνων. Πέραν της θεραπείας των συνοδών ασθενειών η βαριατρική χειρουργική μειώνει σημαντικά τον κίνδυνο πρόωρου θανάτου συγκριτικά με τους ανθρώπους που δεν καταφέρνουν να χάσουν τουλάχιστον 50% του επιπλέον βάρος τους. Η εμπειρία όμως του χειρουργού παίζει καθοριστικό ρόλο στον περιορισμό του κινδύνου.

Οι ειδικοί επιστήμονες, λαμβάνοντας υπόψη την ασφάλεια που προσφέρουν πλέον οι χειρουργικές επεμβάσεις και την αποδοχή τους από το Εθνικό Σύστημα Υγείας και τους ασφαλιστικούς φορείς, προσπαθούν να βρουν ακόμη καλύτερους χειρουργικούς τρόπους για την επίτευξη του επιθυμητού αποτελέσματος.

Τα πεδία έρευνας επεκτείνονται από την έρευνα που αφορά τον εμβολισμό της αριστερής γαστρικής αρτηρίας έως την εμφύτευση pace maker στο στομάχι, τον σχεδιασμό νέων πιο αποτελεσματικών ενδογαστρικών μπαλονιών ή ακόμη τις σύνθετες επεμβάσεις στο λεπτό έντερο.

Η επιλογή της κατάλληλης χειρουργικής μεθόδου για τον κάθε ασθενή γίνεται με αυστηρά κριτήρια, βάσει των χαρακτηριστικών του και με γνώμονα το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.

Η αύξηση της παχυσαρκίας σε Ευρώπη και Αμερική πρέπει να επιστήσει την προσοχή των ιθυνόντων προκειμένου να σχεδιαστούν νέες στρατηγικές για την ανακοπή της ανοδικής πορείας των ποσοστών της νόσου, αλλά και παρεμβάσεις στα συστήματα υγείας που να επιτρέπουν την ευκολότερη πρόσβαση στη θεραπεία της.

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Το ChatGPT βοηθά άτομα με οξεία ουρολογικά συμπτώματα
Παθογόνα εξαπλώνονται πιο πολύ και πιο γρήγορα λόγω κλιματικής αλλαγής
Ξεκινά ο πρώτος κύκλος του Εκπαιδευτικού Προγράμματος της Ακαδημίας Κλινικών Μελετών 2024