Όταν κάποιος υποβάλλεται σε χημειοθεραπεία, η άσκηση μπορεί να είναι το τελευταίο που έχει στο μυαλό του. Νέα έρευνα, υποδεικνύει ότι αυτή θα πρέπει να είναι προτεραιότητα.
Η άσκηση κατά τη διάρκεια της χημειοθεραπείας είναι ασφαλής, βελτιώνει τη μακροπρόθεσμη καρδιακή και αναπνευστική λειτουργία και ενδεχομένως μπορεί να συμβάλλει στη μείωση ορισμένων παρενεργειών της αγωγής, αναφέρουν Ολλανδοί ερευνητές.
Σημείωσαν ότι αν κάποιος δεν μπορεί να ασκηθεί κατά τη διάρκεια της χημειοθεραπείας θα πρέπει να αρχίσει μετά την αγωγή, για να επιστρέψει η λειτουργικότητα της καρδιάς του στο φυσιολογικό.
Η Dr. Annemiek Walenkamp, του University Medical Center Groningen στην Ολλανδία, δήλωσε ότι τα ευρήματα δείχνουν ότι ο βέλτιστος χρόνος άσκησης είναι κατά τη διάρκεια χημειοθεραπείας.
Η Walenkamp είπε ότι η έναρξη προγράμματος άσκησης μετά τη χημειοθεραπεία είναι βιώσιμη εναλλακτική, όταν δεν είναι δυνατή η άσκηση κατά τη διάρκεια της χημειοθεραπείας.
Η Walenkamp εστίασε στα οφέλη της άσκησης σε ασθενείς ειδικά σχεδιασμένου προγράμματος άσκησης. Οι ασθενείς είχαν καρκίνο μαστού, παχέος εντέρου, όρχεων και λέμφωμα μη –Hodgkin. Ολοι επρόκειτο να υποβληθούν σε χημειοθεραπεία. Οι συμμετέχοντες επιλέχτηκαν τυχαία για να λάβουν μέρος σε πρόγραμμα άσκησης 24 εβδομάδων, είτε κατά τη διάρκεια της αγωγής είτε μετά από αυτήν.
Η άσκηση περιλάμβανε στατικό ποδήλατο, ασκήσεις με βάρη και badminton.
Στο τέλος, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι όσοι ασκούνταν κατά τη διάρκεια της χημειοθεραπείας ήταν λιγότερο κουρασμένοι και ασκούνταν περισσότερο. Επιπλέον, είχαν καλύτερη λειτουργία καρδιάς και αναπνοής και μεγαλύτερη μυϊκή δύναμη.
Οσοι άρχισαν την άσκηση 3 μήνες μετά τη χημειθεραπεία, επίσης είχαν κάποια βελτίωση. Και οι 2 ομάδες επέστρεψαν στη συνήθη καρδιοαναπνευσιτκή τους φόρμα ένα χρόνο μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος άσκησης.
Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο JACC: CardioOncology.
Πηγές:
JACC: CardioOncology.
{{dname}} - {{date}}
{{body}}
Απάντηση Spam
{{#subcomments}} {{/subcomments}}