Χρήσιμες πληροφορίες για την εποχική γρίπη, παρέχει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ).

Περιλαμβάνουν τα συμπτώματα, την επιδημιολογία, την πρόληψη, τη διάγνωση και τη θεραπεία.

Σύμφωνα με τους ειδικούς του Οργανισμού, υπάρχουν τέσσερις τύποι του ιού της εποχικής γρίπης (Α, Β, C, D), με τους Α και Β να προκαλούν εποχικές επιδημίες.

Ο ιός της γρίπης C ανιχνεύεται λιγότερο συχνά και συνήθως προκαλεί ήπιες λοιμώξεις, ενώ ο ιός D επηρεάζει κυρίως τα βοοειδή και δεν είναι γνωστό ότι μολύνουν ή προκαλούν ασθένεια στους ανθρώπους.

Η εποχική γρίπη χαρακτηρίζεται από ξαφνική εμφάνιση πυρετού, βήχα (συνήθως ξηρό), πονοκέφαλο, πόνο των μυών και των αρθρώσεων, σοβαρή αδιαθεσία (αίσθημα αδιαθεσίας), πονόλαιμο και ρινική καταρροή.

Ο βήχας μπορεί να είναι σοβαρός και μπορεί να διαρκέσει δύο ή περισσότερες εβδομάδες. Οι περισσότεροι άνθρωποι αναρρώνουν από τον πυρετό και τα άλλα συμπτώματα μέσα σε μια εβδομάδα, χωρίς να χρειάζονται ιατρική φροντίδα.

Ωστόσο, η γρίπη μπορεί να προκαλέσει σοβαρές ασθένειες ή θάνατο ειδικά σε άτομα υψηλού κινδύνου.

Στις βιομηχανικές χώρες οι περισσότεροι θάνατοι που συνδέονται με τη γρίπη εμφανίζονται σε άτομα ηλικίας 65 ετών και άνω. Οι επιδημίες μπορούν να οδηγήσουν σε υψηλά επίπεδα απουσιών από την εργασία ή το σχολείο, ενώ τα νοσοκομεία υφίστανται ισχυρή πίεση.

Επιδημιολογία

Όλες οι ηλικιακές ομάδες μπορούν να επηρεαστούν, αλλά υπάρχουν ομάδες που βρίσκονται σε μεγαλύτερο κίνδυνο από άλλες.

Τα άτομα που διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο σοβαρών ασθενειών ή επιπλοκών όταν μολύνονται είναι:

Έγκυες, παιδιά ηλικίας κάτω των 59 μηνών, ηλικιωμένοι, άτομα με χρόνιες (χρόνια καρδιακή, πνευμονική, νεφρική, μεταβολική, νευροαναπτυξιακή, ηπατική ή αιματολογική ασθένεια) με ανοσοκατασταλτικές παθήσεις (όπως HIV / AIDS, που λαμβάνουν χημειοθεραπεία ή στεροειδή ή κακοήθεια).

Οι εργαζόμενοι στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης είναι σε υψηλό κίνδυνο μόλυνσης από τον ιό, λόγω της αυξημένης έκθεσης στους ασθενείς.

Μετάδοση

Η εποχική γρίπη εξαπλώνεται εύκολα, με ταχεία μετάδοση σε πολυσύχναστες περιοχές, συμπεριλαμβανομένων των σχολείων και των γηροκομείων.

Όταν ένα μολυσμένο άτομο βήχει ή φταρνίζεται, σταγονίδια που περιέχουν ιούς (μολυσματικά σταγονίδια) διασκορπίζονται στον αέρα και μπορούν να εξαπλωθούν μέχρι ένα μέτρο και να μολύνουν άτομα που βρίσκονται κοντά, τα οποία αναπνέουν αυτά τα σταγονίδια.

Ο ιός μπορεί επίσης να εξαπλωθεί από τα χέρια μολυσμένα με ιούς της γρίπης. Για να αποφευχθεί η μετάδοση, οι άνθρωποι πρέπει να καλύπτουν το στόμα και τη μύτη τους με ένα χαρτομάντηλο όταν βήχουν και να πλένουν τα χέρια τους τακτικά.

Σε εύκρατα κλίματα, οι εποχικές επιδημίες εμφανίζονται κυρίως κατά τη διάρκεια του χειμώνα, ενώ σε τροπικές περιοχές, η γρίπη μπορεί να συμβεί σε όλη τη διάρκεια του έτους, προκαλώντας επιδημίες πιο ακανόνιστα.

Ο χρόνος από τη μόλυνση σε ασθένεια, γνωστή ως περίοδος επώασης, είναι περίπου δύο μέρες, αλλά κυμαίνεται από μία έως τέσσερις ημέρες.

Διάγνωση

Η πλειονότητα των κρουσμάτων γρίπης διαγιγνώσκονται κλινικά. Κατά τη διάρκεια περιόδων χαμηλής δραστηριότητας της γρίπης και έξω από καταστάσεις επιδημίας, η μόλυνση άλλων αναπνευστικών ιών (ρινοϊός, αναπνευστικός συγκυτιακός ιός, παραγρίπη και ο αδενοϊός) μπορούν επίσης να εμφανιστούν ως ασθένειες που μοιάζουν με γρίπη (ILI), γεγονός που καθιστά δύσκολη την κλινική διαφοροποίηση της γρίπης από άλλα παθογόνα.

Η συλλογή, αποθήκευση και μεταφορά κλινικών δειγμάτων από το αναπνευστικό των πασχόντων, αποτελεί το πρώτο απαραίτητο βήμα για την εργαστηριακή ανίχνευση λοιμώξεων από τον ιό.

Η εργαστηριακή επιβεβαίωση του ιού της γρίπης από το φάρυγγα, τις ρινικές και ρινοφαρυγγικές εκκρίσεις.

Τα γρήγορα τεστ διάγνωσης γρίπης (RIDT) χρησιμοποιούνται σε κλινικές συνθήκες, αλλά έχουν χαμηλότερη ευαισθησία σε σύγκριση με τις πιο προηγμένες μοριακές μεθόδους (RT - PCR) και η αξιοπιστία τους εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις συνθήκες υπό τις οποίες χρησιμοποιούνται.

Θεραπεία

Οι ασθενείς που δεν ανήκουν σε ομάδα υψηλού κινδύνου πρέπει να αντιμετωπίζονται με συμπτωματική θεραπεία.

Εφόσον είναι συμπτωματικοί, συνιστάται να παραμείνουν στο σπίτι, προκειμένου να ελαχιστοποιηθεί ο κίνδυνος μόλυνσης άλλων στην κοινότητα.

Η θεραπεία επικεντρώνεται στην ανακούφιση των συμπτωμάτων της γρίπης, όπως είναι ο πυρετός. Οι ασθενείς θα πρέπει να παρακολουθούν τον εαυτό τους, προκειμένου να γνωρίζουν εάν η κατάστασή τους επιδεινώνεται και να αναζητήσουν ιατρική φροντίδα.

Οι ασθενείς που είναι γνωστό ότι ανήκουν σε ομάδα που διατρέχει υψηλό κίνδυνο ανάπτυξης σοβαρής ή περίπλοκης ασθένειας πρέπει να λαμβάνουν θεραπεία με αντιι - ικά μαζί με τη συμπτωματική θεραπεία μόλις δυνατόν.

Οι ασθενείς με σοβαρή ή προοδευτική κλινική ασθένεια που σχετίζεται με υποψία ή επιβεβαίωση της λοίμωξης από τον ιό της γρίπης (δηλαδή κλινικά σύνδρομα πνευμονίας, σηψαιμία ή παροξυσμό χρόνιων ασθενειών υπογλυκαιμίας) πρέπει να αντιμετωπιστούν με αντι - ιικό φάρμακο το συντομότερο δυνατόν.

Οι αναστολείς νευραμινιδάσης θα πρέπει να συνταγογραφούνται το συντομότερο δυνατό (ιδανικά εντός 48 ωρών μετά την εμφάνιση συμπτωμάτων) ώστε να μεγιστοποιηθούν τα θεραπευτικά οφέλη.

Η χορήγηση του φαρμάκου θα πρέπει επίσης να λαμβάνεται υπόψη σε ασθενείς που εμφανίζονται αργότερα κατά τη διάρκεια ασθένειας.

Η θεραπεία συνιστάται για τουλάχιστον 5 ημέρες, αλλά μπορεί να παραταθεί μέχρι να υπάρξει ικανοποιητική κλινική βελτίωση.

Τα κορτικοστεροειδή δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται συστηματικά, εκτός εάν υποδεικνύονται για άλλους λόγους (άσθμα και άλλες ειδικές καταστάσεις).

Όλοι οι κυκλοφορούντες ιοί της γρίπης είναι ανθεκτικοί στα αντι- ιικά φάρμακα του αδαμαντανίου και για αυτό δεν συνιστώνται για μονοθεραπεία.

Πρόληψη

Ο αποτελεσματικότερος τρόπος πρόληψης της νόσου είναι ο εμβολιασμός. Ασφαλή και αποτελεσματικά εμβόλια είναι διαθέσιμα και έχουν χρησιμοποιηθεί για περισσότερα από 60 χρόνια.

Η ανοσία από τον εμβολιασμό μειώνεται με την πάροδο του χρόνου, επομένως συνιστάται ετήσιος εμβολιασμός για την προστασία από τη γρίπη. Τα ενέσιμα απενεργοποιημένα εμβόλια γρίπης χρησιμοποιούνται συχνότερα σε ολόκληρο τον κόσμο.

Μεταξύ υγιών ενήλικων, το εμβόλιο της γρίπης παρέχει προστασία, ακόμη και όταν οι ιοί που κυκλοφορούν δεν ταιριάζουν ακριβώς με τους ιούς εμβολίων.

Ωστόσο, μεταξύ των ηλικιωμένων, ο εμβολιασμός κατά της γρίπης μπορεί να είναι λιγότερο αποτελεσματικός στην πρόληψη των ασθενειών, αλλά μειώνει τη σοβαρότητα των ασθενειών και την εμφάνιση επιπλοκών και θανάτων.

Ο εμβολιασμός είναι ιδιαίτερα σημαντικός για τα άτομα που διατρέχουν υψηλό κίνδυνο επιπλοκών της γρίπης, καθώς και για τα άτομα που ζουν ή φροντίζουν τα άτομα που διατρέχουν υψηλό κίνδυνο.

Λόγω της συνεχώς εξελισσόμενης φύσης των ιών της γρίπης, το Παγκόσμιο Σύστημα Επιτήρησης και Αντιδράσεων της Γρίπης (GISRS) παρακολουθεί συνεχώς τους ιούς της γρίπης που κυκλοφορούν και ενημερώνει τη σύνθεση των αντιγριπικών εμβολίων δύο φορές το χρόνο.

Υγιεινή

Εκτός από τον εμβολιασμό και την αντι - ιική θεραπεία, η διαχείριση της δημόσιας υγείας περιλαμβάνει μέτρα ατομικής προστασίας, τα οποία περιλαμβάνουν τα εξής:

  • Τακτικό πλύσιμο χεριών, με σωστό στέγνωμα.
  • Καλή αναπνευστική υγιεινή. Κάλυψη του στόματος και της μύτης όταν βήχετε ή φταρνίζεστε, χρησιμοποιώντας χαρτομάντιλα, τα οποία θα πετάτε προσεκτικά.
  • Πρόωρη αυτοαπομόνωση όσων αισθάνονται αδιαθεσία, πυρετό και έχουν άλλα συμπτώματα της γρίπης.
  • Αποφυγή στενής επαφής με ασθενείς.

Αποφύγετε, επίσης, να αγγίζετε τα μάτια, τη μύτη ή το στόμα.

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Πώς φροντίζω κάθε τύπο  δέρματος
Καρδιακή προσβολή: Οι β-αναστολείς συνδέονται με κατάθλιψη στη μετεγχειρητική φροντίδα
Δράμα: Κανένα ενδιαφέρον για 5 θέσεις παθολόγων, παρά το επίδομα άγονου