Το βιωματικό εργαστήρι «Ποιος είμαι εγώ παππού», απέσπασε το 2ο Παγκόσμιο βραβείο σε διαγωνισμό της Alzheimer;s Diseaselnternational (ADI), στο πλαίσιο του 29ου Παγκόσμιου Συνεδρίου το 2014. Τώρα εκτός από βιωματικό εργαστήριο, γίνεται βιβλίο.
Το «Ποιος είμαι εγώ παππού;» (https://iwrite.gr/bookstore/poios-eimai-egw-pappou/) “ απευθύνεται κατά κύριο λόγο σε παιδιά ηλικίας 8-12 ετών, είτε έχουν κάποιο μέλος της οικογένειας που ξεχνάει είτε όχι, στο πλαίσιο της γενικότερης ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης για την Τρίτη Ηλικία. Οι πληροφορίες που παρέχονται, βέβαια, είναι ερωτήματα όλων όσοι εμπλέκονται με τη φροντίδα ενός ατόμου με άνοια και εξηγούνται με ένα πολύ απλό και κατανοητό τρόπο. Επομένως, θα λέγαμε ότι το βιβλίο απευθύνεται σε άτομα ηλικίας 8-108!”, λέει η ψυχολόγος Κατερίνα Καραγκιόζη.
Η ίδια μαζί με τις συναδέλφους της Ευδοκία Νικολαϊδου και Πετρίνα Μαργαριτίδου, έχοντας έρθει σε καθημερινή επαφή με τις οικογένειες ατόμων με άνοια, στο πλαίσιο του Κέντρου Ημέρας της AlzheimerHellas, παρατήρησαν ότι οι αλλαγές στον παππού ή στη γιαγιά λόγω της νόσου, επηρεάζουν όλα τα μέλη της οικογένειας, από το πιο μικρό μέχρι το πιο μεγάλο.
Σήμερα στην Ελλάδα υπολογίζεται ότι υπάρχουν περίπου 200.000 άτομα με άνοια και αναμένεται ο αριθμός αυτός να αυξηθεί τα επόμενα χρόνια. Αυτή τη στιγμή στη χώρα μας λειτουργούν 35 εταιρείες Alzheimer-μέλη της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Νόσου Alzheimer και Συναφών Διαταραχών, η οποία συστάθηκε το 2007. Ως στόχο της έχει τον συντονισμό και τη συνεργασία των εταιρειών – μελών στα πλαίσια της κοινωνικής προσφοράς και ευαισθητοποίησης γύρω από το άτομο με άνοια και τον περιθάλποντά του. Σκοποί της Ομοσπονδίας είναι η δημιουργία δομών, υπηρεσιών και συνθηκών που βελτιώνουν την ποιότητα της ζωής των ατόμων με άνοια αλλά και των περιθαλπόντων τους, η υποστήριξη της έρευνας και η βελτίωση της διάγνωσης της νόσου καθώς και η όσο το δυνατόν μικρότερη περιθωριοποίηση των ατόμων με άνοια και η έγκαιρη αναζήτηση βοήθειας. Χρειάζεται, φυσικά, να δημιουργηθούν δομές, Κέντρα Ημέρας αλλά και Νοσηλείας, σε ακόμη περισσότερες πόλεις, καθώς οι ανάγκες ολοένα και αυξάνονται.
Η πρώιμη άνοια…. «χτυπά» ηλικίες από 40 ετών!
Η άνοια εμφανίζεται κατά κύριο λόγο σε άτομα ηλικίας 65 ετών και άνω. Τα τελευταία χρόνια, πράγματι, υπάρχει μια αύξηση των ατόμων με πρώιμη άνοια, δηλαδή άνοια που εμφανίζεται σε ηλικίες 40-65 ετών. Κάτι τέτοιο, όπως καταλαβαίνετε, έχει σημαντικές κοινωνικοοικονομικές προεκτάσεις, καθώς όταν εμφανίζονται τα πρώτα συμπτώματα, τα άτομα βρίσκονται σε παραγωγική ηλικία, εργάζονται, ίσως έχουν ακόμη ανήλικα παιδιά. Το φαινόμενο αυτό είναι πολυπαραγοντικό, οφείλεται δηλαδή σε πολλές αιτίες. Μια από τις πιο ισχυρές, εκτός από τους γενετικούς παράγοντες, είναι και η συναισθηματική κατάσταση του ατόμου, ιδιαίτερα η χρόνια κατάθλιψη και το χρόνιο άγχος, καθώς επηρεάζουν τα κύτταρα του εγκεφάλου.
Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερες μελέτες που πραγματοποιούνται σε παγκόσμιο επίπεδο έχουν επικεντρωθεί στην πρόληψη. Συγκεκριμένα, πώς μπορούμε μέσα από παράγοντες που μπορούμε να ελέγξουμε, μέσα από τον τρόπο ζωής να προφυλαχθούμε από την άνοια και να έχουμε μια όσο το δυνατόν καλύτερη ποιότητα ζωής καθώς μεγαλώνουμε. Οι πιο ισχυροί προφυλακτικοί παράγοντες είναι η σωματική και νοητική άσκηση, η κοινωνικοποίηση, η μεσογειακή διατροφή, η ρύθμιση των αγγειακών παραγόντων (χοληστερόλη, πίεση, σάκχαρο) και φυσικά η διατήρηση μιας καλής συναισθηματικής κατάστασης, με τη διαχείριση του άγχους και της κατάθλιψης. Και οι έρευνες συνεχίζονται…
Δώσε μια αγκαλιά και ένα φιλί…
«Τα άτομα με άνοια σταδιακά χάνουν τις νοητικές τους λειτουργίες, όπως η μνήμη, ο λόγος, η προσοχή κ.ά., ωστόσο το συναίσθημα είναι κάτι που παραμένει μέχρι και το τέλος. Αυτό, λοιπόν, που μπορούμε να κάνουμε είναι να προσπαθήσουμε να καλύψουμε τις βασικές συναισθηματικές τους ανάγκες, που είναι η αγάπη και η ασφάλεια. Ένα φιλί, ένα χάδι, μια αγκαλιά είναι απλές εκδηλώσεις τρυφερότητας, που μεταδίδουν τόσο ισχυρά μηνύματα, που καθησυχάζουν και ηρεμούν τα άτομα με άνοια σε κάθε στάδιο. Ακόμη, είναι πολύ σημαντική η συνεργασία ανάμεσα στα μέλη της οικογένειας ενός ατόμου με άνοια. Χρειάζεται να λειτουργούν σαν ομάδα, μοιράζοντας τις ευθύνες και συζητώντας τα συναισθήματα που προκύπτουν στην πορεία της φροντίδας. Τέλος, αν έχετε στο φιλικό ή στο ευρύτερο κοινωνικό σας περιβάλλον κάποια οικογένεια που φροντίζει ένα άτομο με άνοια, κάθε βοήθεια που μπορείτε να προσφέρετε (π.χ. να προσέχετε μια ώρα τον ηλικιωμένο και ο περιθάλποντας να πάει για ένα περίπατο), είναι πραγματικά πολύτιμη! Άλλωστε, όπως είπε και ηBerthavonSuttner «Μετά το ρήμα «αγαπώ», το «βοηθώ» είναι το πιο ωραίο ρήμα στον κόσμο» , συστήνει η συγγραφική ομάδα του βιβλίου (Πετρίνα Μαργαριτίδου Ψυχολόγος Α.Π.Θ- Ψυχοθεραπεύτρια, Ευδοκία Νικολαϊδου, Ψυχολόγος Α.Π.Θ MSc Ψυχοθεραπεύτρια, Κωνσταντίνα Καραγκιόζη, Ψυχολόγος ΑΠΘ-Ψυχοθεραπεύτρια).
Ειδήσεις υγείας σήμερα
Περιεμμηνόπαυση: Ερωτήσεις που πρέπει να κάνετε στον γυναικολόγο σας
ECDC: Σημαντική αύξηση κρουσμάτων συγκυτιακού ιού - Ποιους απειλεί ο RSV
Διοικητές νοσοκομείων: Παράδοξα και αντιφάσεις ενός διαγωνισμού