Η διαφημιστική εκστρατεία για ορισμένες στρατηγικές απώλειας βάρους είναι προφανώς άστοχη. Είτε πρόκειται για διαλειμματική νηστεία είτε για καταμέτρηση θερμίδων - τα αποτελέσματα είναι περίπου τα ίδια. Προφανώς, είναι η μείωση των θερμίδων και μόνο που μετράει. Αυτό έδειξε τώρα μια νέα μελέτη από τις ΗΠΑ.

Επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Πολιτείας του Ιλινόις στο Σικάγο συμπεριέλαβαν σε επιστημονική μελέτη 90 παχύσαρκους ενήλικες από το Σικάγο και την ευρύτερη περιοχή. Τους χώρισαν τυχαία σε τρεις ομάδες: Το ένα τρίτο περιόρισε την πρόσληψη τροφής σε οκτώ ώρες (μεσημέρι έως 8 μ.μ.). Τα δύο τρίτα, από την άλλη, μετρούσαν τις θερμίδες που κατανάλωναν, και έπρεπε να πετύχουν μείωση 25%. Η τρίτη ομάδα χρησίμευε ως σύγκριση χωρίς παρέμβαση.

Η περίοδος παρατήρησης ήταν ένα έτος. Συνολικά 77 από τα αρχικά 90 άτομα με μέση ηλικία 40 ετών ολοκλήρωσαν τη μελέτη, η οποία χρηματοδοτήθηκε από τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας των ΗΠΑ (NIH). Το κύριο αποτέλεσμα, το οποίο κυρίως υποδηλώνει ότι ο τρόπος με τον οποίο φτάνουμε σε λιγότερες θερμίδες είναι αρκετά αδιάφορος: Στην περίπτωση της διαλειμματικής νηστείας, οι δοκιμαζόμενοι κατανάλωναν κατά μέσο όρο 425 χιλιοθερμίδες λιγότερες την ημέρα. Στη δεύτερη ομάδα με στόχο την πρόσληψη μείον 25 τοις εκατό θερμίδων, ήταν μείον 405 χιλιοθερμίδες λιγότερες την ημέρα. Μετά από δώδεκα μήνες, οι συμμετέχοντες στο πείραμα είχαν χάσει κατά μέσο όρο 4,61 κιλά περισσότερο σωματικό βάρος μέσω της διαλειμματικής νηστείας σε σχέση με τα άτομα της ομάδας ελέγχου (χωρίς παρέμβαση), ενώ με τον περιορισμό των θερμίδων ήταν μείον 5,42 κιλά, όπως έγραψαν ο Sdhuhao Lin και οι συν-συγγραφείς Η διαφορά δεν ήταν στατιστικά σημαντική.

Η παρούσα επιστημονική μελέτη έδειξε παρόμοιο αποτέλεσμα με μια επιστημονική μελέτη από την Κίνα που δημοσιεύθηκε στο New England Journal of Medicine την άνοιξη του 2022. Οι επιστήμονες τοποθέτησαν τυχαία 139 παχύσαρκους ασθενείς είτε σε μια ομάδα με χρονικά εξαρτώμενο θερμιδικό περιορισμό (φαγητό μόνο μεταξύ 8.00 π.μ. και 4.00 μ.μ.) είτε μόνο σε θερμιδικό περιορισμό. Για δώδεκα μήνες, όλοι οι συμμετέχοντες έπρεπε να ακολουθήσουν μια δίαιτα 1.500 χιλιοθερμίδων την ημέρα για τους άνδρες και 1.200 έως 1.500 χιλιοθερμίδων για τις γυναίκες.

Οι δοκιμαζόμενοι ήταν ηλικίας μεταξύ 18 και 75 ετών. Ο δείκτης μάζας σώματος (ΔΜΣ) κυμαινόταν μεταξύ 28 (η παχυσαρκία ορίζεται συνήθως από ΔΜΣ 30) και 45, που σημαίνει εξαιρετικά παχύσαρκος. Η συνιστώμενη δίαιτα αποτελούνταν από 40 έως 55% υδατάνθρακες, 15 έως 20% πρωτεΐνες και 20 έως 30% λίπος. Συνολικά, η πρόσληψη θερμίδων έπρεπε να μειωθεί κατά περίπου το ένα τέταρτο σε σύγκριση με τη διατροφή πριν από την έναρξη της μελέτης.

118 από τους συμμετέχοντες ολοκλήρωσαν τελικά την επιστημονική μελέτη, οι υπόλοιποι είχαν εγκαταλείψει εκ των προτέρων. Κατά τη σύγκριση των δύο ομάδων, ωστόσο, αποδείχθηκε ότι η διαλειμματική νηστεία και η μείωση των θερμίδων από μόνη της δεν έκαναν στατιστικά σημαντική διαφορά. Τα άτομα της ομάδας της διαλειμματικής νηστείας έχασαν κατά μέσο όρο οκτώ κιλά μέσα σε ένα χρόνο, ενώ η ομάδα σύγκρισης έχασε 6,3 κιλά. Δεν υπήρξε επίσης στατιστικά σημαντική διαφορά στην κοιλιακή περιφέρεια, στο ποσοστό σωματικού λίπους, στην αρτηριακή πίεση και σε άλλους παράγοντες μεταβολικού κινδύνου. Σημειώνεται στα αποτελέσματα ότι η διαλειμματική νηστεία είναι προφανώς ευκολότερη για ορισμένους ανθρώπους. Δεν υπάρχει ανάγκη να μετράμε θερμίδες.

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Εορταστικές ημέρες διατροφής: Δες το αλλιώς
Κίρρωση ήπατος: Όσα πρέπει να γνωρίζετε
Γιατί υπάρχει τόσο στρες στις γιορτές