Ασθενείς με καρκίνο που πάσχουν και από διαβήτη είναι περισσότερο πιθανό να πεθάνουν σε σχέση με όσους δεν παρουσιάζουν διαβήτη και ο κίνδυνος είναι ιδιαίτερα υψηλός για όσους λαμβάνουν ινσουλίνη, σύμφωνα με νέα έρευνα.

Η ερευνήτρια Kristina Ranc, του University of Copenhagen και του Steno Diabetes Center, δήλωσε ότι ο κίνδυνος θανάτου ασθενών με καρκίνο και προϋπάρχοντα διαβήτη είναι υψηλότερος σε σχέση με ασθενείς που δεν έχουν διαβήτη.

Η ερευνητική ομάδα εξέτασε στοιχεία από όλους τους ασθενείς που διαγνώστηκαν με καρκίνο στη Δανία, μεταξύ 1995-2009. Οι ασθενείς χωρίστηκαν σε 4 ομάδες με βάση την εικόνα διαβήτη όταν έγινε η διάγνωση του καρκίνου: Όσοι δεν είχαν διαβήτη, όσοι είχαν διαβήτη και δεν λάμβαναν φάρμακα, όσοι είχαν διαβήτη και λάμβαναν χάπια για τη νόσο και όσοι έπασχαν από διαβήτη και λάμβαναν ινσουλίνη.

Ασθενείς με διαβήτη που λάμβαναν ινσουλίνη όταν διαγνώστηκαν με καρκίνο είχαν τετραπλάσιο κίνδυνο θανάτου εντός ενός έτους από τη διάγνωση και πενταπλάσιο να πεθάνουν εντός 5 ετών, ανακάλυψε η έρευνα.

Ασθενείς που είχαν διαβήτη και λάμβαναν μόνο χάπια κατά της νόσου είχαν 10% αυξημένο κίνδυνο θανάτου μετά από 2 χρόνια και 5% αυξημένο κίνδυνο θανάτου μετά από 5 χρόνια.

Η αύξηση του κινδύνου θνησιμότητας για ασθενείς με διαβήτη που δεν ακολουθούσαν αγωγή ήταν παρόμοια με αυτή όσων λάμβαναν χάπια για τον διαβήτη.

Πώς μπορεί η ύπαρξη διαβήτη να περιορίσει πιθανόν την επιβίωση από καρκίνο; Σύμφωνα με τους ερευνητές, ευθύνονται ενδεχομένως οι διαφορές στον τρόπο που αντιμετωπίζονται για τον καρκίνο, ασθενείς με διαβήτη. Για παράδειγμα, ασθενείς με καρκίνο και διαβήτη συχνά παρουσιάζουν και άλλα προβλήματα που συνδέονται με τον διαβήτη, όπως καρδιακή και νεφρική νόσο, που μπορεί ενδεχομένως να επηρεάσουν τις αποφάσεις αντιμετώπισης του καρκίνου.

Ασθενείς με καρκίνο και διαβήτη αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο και χρειάζονται μέτρα για να μειωθούν οι θάνατοι στη συγκεκριμένη ομάδα, δήλωσαν οι ερευνητές.

Η Ranc δήλωσε ότι είναι σημαντικό οι καρκινοπαθείς με διαβήτη να λαμβάνουν την κατάλληλη αγωγή για τον διαβήτη, όπως και για τον καρκίνο. Ωστόσο, θεωρεί ότι αυτό αποτελεί πρόκληση, που απαιτεί στενή συνεργασία μεταξύ ογκολόγων και ενδοκρινολόγων.
Οι ερευνητές τονίζουν ότι η έρευνα ανακάλυψε σχέση αλλά δεν απέδειξε πως είναι αιτιατή.

Τα ευρήματα δημοσιεύονται στο περιοδικό ‘’Diabetologia.’’

 

Πηγές:
‘’Diabetologia.’’

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Δράμα: Κανένα ενδιαφέρον για 5 θέσεις παθολόγων, παρά το επίδομα άγονου
Περιεμμηνόπαυση: Ερωτήσεις που πρέπει να κάνετε στον γυναικολόγο σας
ECDC: Σημαντική αύξηση κρουσμάτων συγκυτιακού ιού - Ποιους απειλεί ο RSV